Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

41. Bóg jest we mnie.

    „Nigdy nie ulegaj błędnemu wyobrażeniu, że Bóg jest na zewnątrz. Bóg nie przebywa na zewnątrz. Bóg jest wewnątrz. On jest zawsze w tobie.”(Sai Baba Sanathana Sarathi, listopad 2004, s.321)

42. Pozbywając się przywiązań, stanę się wolny.

       „Jakie jest rzeczywiste znaczenie słowa moksza? Moha kszaja - usunięcie przywiązania jest mokszą –wyzwoleniem. Dopóki mamy przywiązania, nie możemy myśleć o wyzwoleniu.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, lipiec 2005, s.189)

43. Smutek rodzi się w zamkniętym sercu.

       „Chociaż człowiek jest z natury ucieleśnieniem błogości, pogrąża się w smutku. Z jakiego powodu? Za smutek odpowiedzialne są złe skłonności. Smutek nie spada nagle, niewiadomo skąd. Smutek jest reakcją, odbiciem, oddźwiękiem złych cech charakteru. W istocie, wszystkie złe cechy wracają do ciebie pod postacią reakcji, odbicia i oddźwięku, nie pozostawiając miejsca dobrym cechom. Jeśli ktoś z ciebie szydzi to załóż, że nie czyni tego ta osoba, ale twoje złe uczucia powracają do ciebie w postaci szyderstwa.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2003, s.108)

44. Aby dostrzec Najwyższą Prawdę, muszę kontrolować umysł.

       „Wszystkie imiona i formy wypełniające wszechświat i stanowiące o jego naturze są tylko tworami   umysłu. Aby dostrzec Najwyższą Prawdę trzeba go kontrolować i uciszać jego samowolne kaprysy.”(Sai Baba, Dźńana Wahini, s.44)

45. Aby poznać moją prawdziwą Jaźń, muszę uwolnić się od przywiązania do świata postrzeganego przez zmysły.

       „Żeby doświadczyć Atmy jako twojej własnej rzeczywistości istotne jest kontrolowanie zmysłów, usuwanie fizycznych przywiązań i przestrzeganie prawdy.”(Sai Baba, Upaniszad Wahini, s.76)

46. Nie trzeba nikogo obwiniać ani chwalić, gdyż wszystko jest Bogiem.

       „Pan oznajmił: ‘Ardżuno! Wszystko to pochodzi ode mnie, wszystko to istnieje we mnie, ale ja nie jestem od tego zależny. Pamiętaj, nie jestem z tym związany.’ Przedstawiono tu dwa punkty widzenia: punkt widzenia duszy – dżiwy i punkt widzenia Pana. Dusza przeżywa dwoistość, dobro i zło. Pan jej nie doświadcza. Skoro wszystko jest Bogiem, skoro jest On wewnętrzną Atmą we wszystkim, jakże mógłby istnieć podział na dwoje – jedno dobre a drugie złe?”

       „Zwyczajni ludzie mogą mieć tutaj wątpliwości. Pan powiedział, że wszystkie rzeczy, zarówno dobre jak i złe pochodzą od Niego i że to On jest pierwszą przyczyną. A jednocześnie oświadczył, że skutki i błędy tego, co w ten sposób powstało nie wiążą Go ani na Niego nie wpływają! Mówi, że nie ma z nimi związku i jest ponad wszystkim tym, czego jest  przyczyną.”

       „Możesz założyć, że także człowiek nie jest wcale  odpowiedzialny za dobro i zło uczynione przez przepływającą przezeń Boskość, że jego prawdziwa natura wznosi się ponad dobrem i złem, że do swoich czynów, jakkolwiek złych, został zasadniczo nakłoniony przez samego Pana, ponieważ człowiek nie może przypisywać sobie prawa do żadnego ze swoich czynów. To prawda, jednak wiara, że ‘niczego nie robisz sam, że wszystko jest zgodne z wolą Pana, którego jesteś narzędziem’, musi być stała, szczera, głęboka i niezachwiana. Nie może pojawić się w niej ślad ego. Ktoś, kto spełnia te warunki, z pewnością osiągnął najwyższy cel życia. Otrzymał najwyższe błogosławieństwo. Poznajcie tę rzeczywistość. Utrwalcie w sobie tę wiedzę. Ktoś, kto w pełni jest przekonany, że wszystko jest Bogiem, że on sam nie ma związku ze światem przedmiotowym ani nie odczuwa z nim pokrewieństwa, że się ponad nim wznosi, ten jest satja-dźiwi, jednostką, której życie miało wartość.”

       „Słowa są jednak daremne. Możesz powtarzać bez końca, jak papuga, od dawna wyuczone zdania. ‘Wszystko jest Bogiem’ albo ‘Jestem tylko kukiełką. On pociąga za sznurki, tańczę jak zagra. Nic nie jest moje, wykonuję tylko Jego wolę.’ Co jednak zwykle robisz? Kiedy czyn jest chwalebny, ogłaszasz go za swój własny, kiedy jest naganny przypisujesz go Bogu. Krzyczysz do zachrypnięcia, że własnym wysiłkiem zdobyłeś szacunek, sławę, status, standard, autorytet, pozycję, dobra i posiadłości, że masz osiągnięcia i dokonania. Ale kiedy przychodzi pora przyznania się do udziału w złej sławie, w porażce, w złu i fałszu, to bez przykrości przenosisz odpowiedzialność na Pana, mówiąc ‘Jestem tylko instrumentem w Jego rękach. On jest Mistrzem, ja narzędziem!’ Stało się to nawykiem współczesnego człowieka. Więcej nawet, to się stało modne! Ludzie kołyszą się od ‘ja’ do ‘On’ jak wahadło zegara. To jawne oszustwo, pusta pseudo-duchowość.”

       „Myśl, słowo i czyn, wszystkie trzy muszą być wypełnione wiarą, że wszystko jest Jego grą. To właściwa droga. Dzielenie rzeczy na dobre i złe jest ludzką słabością. Przypisywanie ich Bogu jest świętokradztwem.”(Sai Baba, Gita Wahini, s.129-131)

47. Egoizm i przywiązanie są przeszkodą w  oczyszczaniu serca i urzeczywistnieniu Boga.

       „Prześledźmy, co dzieje się na drodze do doświadczenia pierwiastka atmy. Egoizm i przywiązanie stoją na naszej ścieżce jak przeszkody. Kiedy rezygnujemy z egoizmu i przywiązania, oczyszczamy serce, które w zamian prowadzi nas ku doświadczeniu Najwyższej Mądrości. Im bardziej rozwijamy przywiązania, tym bardziej robimy się niespokojni. Egoizm jest dużo bardziej niebezpieczny. Stał się nieuleczalną chorobą ludzkości. Aby się oddać poszukiwaniu duchowej błogości, trzymajmy egoizm i przywiązanie pod kontrolą.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, listopad 1998, s.283-4)

48. Cały kosmos jest niczym innym, jak projekcją mojego umysłu.

       „W rzeczywistości sam umysł jest przyczyną wszystkich rzeczy. ‘Manomulam idam dźagad’, jak mówią święte pisma. Oznacza to, że cały kosmos jest niczym innym jak tylko projekcją umysłu.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.70)

49. W rzeczywistości, każdy jest Brahmanem.

       „…musimy sobie uzmysłowić, że podstawowy pierwiastek boskości jest tylko jeden. Kultura indyjska głosiła tę jedność od najdawniejszych czasów. Pozostając w zgodzie z tą wielką tradycją, uważaj każde stworzenie, czy to będzie mrówka, zwierzę czy ludzka istota za samego Brahmana. W tym miejscu niektórzy ludzie mogą mieć wątpliwości, czy można zrównać zwierzę z człowiekiem. Formy zachowań zwierząt różnią się od ludzkich. Rozważając ten aspekt można wnioskować, że są odmienne. Ale leżący u podstaw obu pierwiastek Jaźni (dźiwa tatwa) jest jeden i ten sam.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, wrzesień 2005, s.262)

50. Mój umysł znajdzie się pod kontrolą, kiedy potraktuję wszystkie doświadczenia zmysłowe jako nierzeczywiste.

       „Kiedy zyskamy mocne i niewzruszone przekonanie, że wszystkie doświadczenia zmysłowe są nierzeczywiste, umysł przestanie nas rozpraszać. Będzie leżał bezsilny jak martwa kończyna.”(Sai Baba, Upaniszad Wahini, s.29)

51. Prawdziwa miłość jest bezosobowa, wolna od pragnień i taka sama dla wrogów i przyjaciół.

       „Dzisiejszy człowiek wcale nie wie, czym jest miłość. Zrównał miłość z pragnieniem. Wyobraża sobie, że wszystko, za czym tęskni, jest pobudzane przez miłość. To nie jest prawdziwa Miłość - Prema. Prema jest zupełnie wolna od pragnień. Jest całkowicie bezinteresowna. Nie szuka wzajemności. Jest wszechobejmująca. Nie czyni różnic między przyjacielem a wrogiem.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XXX, s.279-280)

52. Zło, które jak sądzę, dostrzegam w innych, jest we mnie.

       „Jeśli widzisz zło w innych, jest ono odbiciem twoich uczuć.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, listopad 2004, s.319)

53. Już jestem błogością, której szukam.

       „Błogość jest w tobie i nie musisz jej nigdzie szukać. Tak naprawdę, nie istnieje nic oprócz ciebie! To, o czym myślisz, że jest na zewnątrz, stanowi tylko odbicie twojej wewnętrznej istoty.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2002, s.113)

54. To, co uważam za realne jest nierzeczywiste. Tylko Bóg jest jedyną wieczną rzeczywistością.

       „To, co uważasz za rzeczywiste, jest nierzeczywiste, a to, o czym myślisz, że jest nierzeczywiste, stanowi jedyną Rzeczywistość. Tylko Bóg jest wieczną Rzeczywistością.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XXII, s.233)

55. Aby zobaczyć Boskość, muszę oczyścić myśli.

       „Jeśli twoje myśli i uczucia są czyste, możesz wyraźnie ujrzeć odbicie Boskości. Jeśli twoje uczucia są zanieczyszczone i niegodziwe, nie dostrzeżesz odbicia Boskości. Błąd leży w twoich myślach, nie w odbiciu.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, listopad 2004,s.317)

56. Poprzez rozwijanie Miłości mogę unicestwić umysł i uleczyć się z każdej choroby.

       „Oto przesłanie Swamiego na dzisiaj. Rozwijajcie Miłość. Dzięki samej tylko Miłości możecie unicestwić umysł i dzięki Miłości możecie wyleczyć się z każdej choroby. Jedynie Miłość może wykorzenić wasze złe cechy. Tak więc kochajcie wszystkich. Kochajcie serce  duchowe (hridaya), a nie ciało fizyczne. Kochajcie mieszkającą w waszych sercach Boskość. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 2000, s.233)

57. Każde uzdrowienie dokonuje się dzięki Miłości.

       „Gdy serce jest czyste, człowiek jest wolny od chorób.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, maj 1997, s.126)

58. Umysł i zmysły nie są źródłem Prawdy.

       „W rzeczywistości, wszystko, co jest związane z umysłem i zmysłami, jest niczym innym jak ignorancją. Unicestwienie umysłu jest prawdziwą mądrością. Umysł jest wiązką myśli i popędów. Tak więc wszystko, co jest związane z umysłem, podlega zmianom. Tylko atma jest prawdziwa i wieczna.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 1999, s.217)

       „Wszystko, co widzisz, nie jest naprawdę rzeczywiste. Człowiek nie jest w stanie pojąć głębin Boskości za pomocą zmysłów.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 2005, s.230)

59. Każdy jest Sai Babą w przebraniu.

       „Słuchaj uważnie. Jestem wewnętrzną atmą w lotosowym sercu każdej bez wyjątku istoty. Tak więc, jeśli w to wierzysz i żyjesz opierając się na przekonaniu, że wewnętrzna atma w każdej  istocie jest moją Paramatmą, jest to wystarczająca medytacja. Trzymaj się jej konsekwentnie, praktykuj, stosuj w swoich uczynkach, słowach i myślach. Wówczas możesz dostąpić doświadczenia Jedności – ciebie, będącego mną i mnie, będącego tobą.”(Sai Baba, Gita Wahini, s.172-173)

60. Maja (złudzenie) sprawia, że ignoruję prawdziwego, wiecznego Boga.

       „Słuchaj Ardżuno! Między mną i wszechświatem porusza się maja, zwana iluzją. Doprawdy, trudno człowiekowi widzieć poprzez maję, ponieważ maja również jest mną. Jest z tej samej substancji. Nie możesz uważać, że jest ode mnie oddzielona. Jest moim tworem i pozostaje pod moją kontrolą. Potrafi w mgnieniu oka odmienić nawet najpotężniejszego z ludzi. Pewnie się zastanawiasz, dlaczego tak trudno ją pokonać. Rzeczywiście, to niełatwe. Tylko ci, którzy całym sercem przywiązani są do mnie, mogą przezwyciężyć tę moją maję. Ardżuno! Nie miej maji za jakąś brzydką rzecz, pochodzącą niewiadomo skąd. Jest ona atrybutem umysłu. Sprawia, że ignorujesz Prawdę i wieczną Paramatmę, a zamiast nich cenisz pełną atrybutów, stworzoną różnorodność imion i form. Maja jest przyczyną błędnej wiary w ciało, zamiast w Jaźń. (w deha, zamiast w Dehi). Maja nie jest czymś, co było i zniknie, ani czymś, czego nie było, lecz pojawiło się i jest. Nigdy jej nie było, nie ma i nie będzie. ”(Sai Baba, Gita Wahini, s.104-5)

61. Świat, który oglądam, jest moim odbiciem. Zmieni się, kiedy ja się zmienię.

       „…w zewnętrznym świecie widzimy tylko odbicie własnego ja. ... Zmień swój światopogląd, a świat ukaże się odmieniony.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XXVII, s.221)

62. Nie mam wrogów.

       „Prawdę mówiąc, nie masz wrogów. W tym świecie nie ma nikogo poza tobą. Jeśli nie ma innych osób, to skąd miałby wziąć się wróg? Wszystko jest podobne do przepływających chmur - ty myślisz, że są stałe i pokładasz w nich wiarę. W konsekwencji nie jesteś zdolny uwierzyć w czystą, bezosobową Miłość Boga. Zapominasz o boskiej miłości i upijasz się „mocnym winem” ziemskiej miłości. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, listopad 2004, s.319-320)

63. Aby urzeczywistnić jedność, muszę wyeliminować umysł.

       „Wszystkie wysiłki podejmowane przez człowieka w celu urzeczywistnienia Jedynego, są tylko próbami usatysfakcjonowania umysłu. Tym, co jest wymagane dla doświadczenia Jedynego, jest eliminacja umysłu. Zatem bezowocne jest wzmacnianie go w tym celu przez tak zwaną sadhanę.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. I, s.140-141)

     „Kiedy urzeczywistnimy Brahmana – Jedno bez drugiego – wtedy przestaje istnieć nawet umysł.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 1996, s.204)

64. Będę kochać nawet tych, których uważam za niegodziwców.

       „Jesteś skazany na doświadczanie odbicia, reakcji i oddźwięku swoich uczuć, zarówno dobrych jak i złych. Gdy widzisz w innych zło, jest ono jedynie odbiciem twoich negatywnych uczuć. Błędem jest obwinianie innych a ignorowanie własnych błędów. W pierwszej kolejności oczyść własne uczucia. Kochaj nawet tych, których uważasz za niegodziwców. Tak naprawdę na tym świecie nie ma złych ludzi. Bhrama (urojenie) sprawia, że jednych uważasz za dobrych a drugich za złych. Rozwijaj satja sankalpy (szlachetne uczucia). Wtedy będziesz w stanie kroczyć ścieżką prawdy. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, listopad 2002, s.329)

65. Demony nie istnieją. Są wytworem strasznych myśli.

     „Człowiek jest błędnie przekonany, że demony istnieją i odpowiadają za jego cierpienia. Jednak demony są niczym więcej niż wytworem jego wyobraźni i psychicznych lęków.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, marzec 1999,s.58)

66. Cechy innych, na które zamykam serce, są odbiciem tego, co jest we mnie.

       „Uchybienia, które widzisz w innych, są projekcjami ciebie samego.”(Sai Baba, Sadhana-The Inward Path, s. 85)

67. Opuszczą mnie niedobre skłonności, gdy zrozumiem Zasadę Miłości.

       „Kiedy zrozumiesz Zasadę Miłości, wszystkie złe skłonności same cię opuszczą.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2002 s.104)

68. Jeżeli pielęgnuję święte myśli, widzę świętość wszędzie.

       „W tym świecie dostrzegamy takie dwoistości jak  dobro i zło, zasługa i grzech. Jakie jest ich źródło? Pochodzą z dobrych i złych myśli człowieka. Dobro i zło są obecne w umyśle człowieka, nie w świecie. Gdy człowiek dba o święte myśli, znajduje świętym wszystko dookoła.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2003, s.119)

69. Komukolwiek służę, służę Bogu.

       „Staraj się odrzucić przekonanie, że służysz innym. To bardzo ważne. Pomagając innym, służysz  samemu sobie. Powinieneś uważać innych za cząstkę  siebie. W istocie inni nie są innymi, ale formami samego Boga. Tak więc służenie ludzkości jest służeniem Bogu. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, luty 2003, s.49)

70. Bez przeciwności w życiu nie mogę doświadczyć Boskości.

       „Patrz z jednakowym spokojem na powodzenie i biedę, na szczęście i smutek, zysk i stratę. Stworzyła je natura, podobnie jak ciepło i chłód, lato i zimę. Z założenia, ich rola jest służebna. Podobnie, życiowe wzloty i upadki mają być dla nas lekcjami. W istocie, bez przeciwności w życiu nie jesteśmy zdolni doświadczyć Boskości. Bez ciemności nie możemy docenić światła. Bez doświadczania trudności, nie umiemy się cieszyć dobrodziejstwami losu. Brak pokoju umysłu zmusza nas do szukania sposobów urzeczywistnienia trwałego  spokoju.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XVI, s.45)

71. Umysł ukrywa moją prawdziwą Jaźń.

       „To umysł zawsze ukrywa Atmę. Chmury uformowane ciepłem Słońca, skrywają samo Słońce. Podobnie umysł, potomek Atmy, zasłania samą Atmę. Dopóki istnieje umysł, człowiek nie może mieć nadziei na zrozumienie Jaźni, nie mówiąc już o urzeczywistnieniu i doświadczaniu duchowej błogości. Stan zadomowienia się w Jaźni na zawsze i w każdych okolicznościach, to sakszatkara, samourzeczywistnienie. ”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.115)

       „Właściwe rodzaje praktyk duchowych dla szukających Atmy są jedynie te, które prowadzą do zniszczenia umysłu. ”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.118)

72. Aby doświadczyć wrodzonej Boskości, muszę patrzeć do wewnątrz i uspokoić umysł.

       „Skoro Bóg przenika wszystko, skąd się bierze potrzeba szukania Boga? Powinieneś podjąć wysiłek,  doświadczenia wrodzonej boskości poprzez zachowanie całkowitej ciszy i zwrócenie wzroku do wewnątrz. Boskiej błogości można doświadczyć jedynie w absolutnej ciszy. Dlatego mówi się że ‘milczenie jest złotem’.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2005, s.9-10)

73. Odpowiadam za swoją karmę i mogę ją wymazać.

       „Jest pewne znaczenie karmy, które jest powszechnie przyjmowane. Wskazuje ono, że na czole człowieka zapisane jest jego przeznaczenie lub los - nieuchronny i nieodwracalny. Nie można go uniknąć. Ale ludzie zapominają, że tej karmy nie zapisała jakaś obca ręka. Zapisały ją ich własne ręce. I te same ręce, które ją zapisały, mogą ją także zetrzeć.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol.VIII, s.86)

74. Cierpię, ponieważ nie wiem, kim jestem.

       „Przyjemność i ból są twoimi tworami. Nie są ci dane przez Boga. Tylko ty jesteś przyczyną własnego cierpienia, nikt inny. Zrozum tę prawdę. Po prostu nie wiesz, kim jesteś naprawdę i dlatego cierpisz… Skoro tylko uświadomisz sobie, że nie jesteś ciałem i że na tym świecie nic nie należy do ciebie, przestaniesz cierpieć. Wszystko, co tu istnieje, jest twoim wyobrażeniem. Nic nie jest realne.”   (Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2004, s.5)

75. Aby doświadczyć Boga, muszę się pozbyć przywiązania do ciała.

       „Przyczyną wszystkich różnic jest przywiązanie do ciała. Zrozumiesz i doświadczysz jedności w różnorodności tylko wtedy, gdy je odrzucisz. Kiedy uwolnisz się od przywiązania do ciała, możesz doświadczyć  Boga w jednej chwili.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2005, s.11)

76. Urodziłem się, żeby poznać swoją prawdziwą Jaźń.

       „Dociekaj, dlaczego Bóg dał ci ciało. A dając je, czego od ciebie oczekiwał? Jaki jest cel ludzkich narodzin? Czy otrzymałeś je po to, żeby studiować, bawić się, plotkować lub gromadzić bogactwa? Nie. Urodziłeś się, żeby poznać swoją Jaźń. Dlatego zadawaj sobie pytanie: „Kim jestem?”. Kiedy odkryjesz kim naprawdę jesteś, poznasz wszystko.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, luty 2003,s.58)

77. Nie mam prawa osądzać innych.

       „Wszystko, co widzisz na zewnątrz, jest odbiciem twojej wewnętrznej istoty. Dobro i zło nie istnieją w świecie, są jedynie odbiciem tego, co jest w tobie. Nikt nie ma prawa osądzać innych. Odrzuć wszystko, co w tobie złe, a znajdziesz wokół siebie tylko dobro.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, grudzień 1999, s.374)

       „Dysponując ograniczonym zakresem rozumienia, nie masz prawa niczego osądzać. Prawdziwa mądrość polega na przyjmowaniu wszystkiego jako dobra i  podążaniu ścieżką prawdy.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, lipiec 2004, s.195)

78.  Poznam moją prawdziwą jaźń, kiedy zniszczę umysł...

       „Wiedza o Jaźni odsłania się po unicestwieniu umysłu. Spokój i pełna pokoju cisza, jakie następują po destrukcji umysłu, są same w sobie prawdziwą wiedzą… Usuń umysł, a samopoznanie nastąpi automatycznie.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.124)

79. Moje prawdziwe Ja jest Bogiem.

       „Duchowość to jedność z Bogiem. Nie jesteś różny od Boga. Jesteś Bogiem, Bóg jest tobą. Jeśli mocno utwierdzisz się w tej wierze, nie będziesz musiał podejmować żadnej innej sadhany, żadnych innych praktyk duchowych.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.142)

80. Nic w tym świecie nie jest rzeczywiste.

       „Zewnętrzny świat jest stworzony przez twój własny umysł. Jest pozorem... mirażem, błędnie branym za rzeczywistość,  lecz w istocie, nie istniejącym.”(Sai Baba, Upaniszad Wahini, s.30)

81. To, co czynię innym, czynię sobie.

       „Ty i ja jesteśmy Jednością. Kiedy zrozumiesz jasno tę prawdę, nie będzie między nami jakiejkolwiek różnicy. Jeśli kogoś spoliczkujesz, będzie to równe  spoliczkowaniu samego siebie. Jeśli obrazisz innych,  obrazisz siebie. Zawsze spotkasz się z konsekwencjami swych czynów. To ty jesteś przyczyną własnego szczęścia lub smutku. Nikt inny za to nie odpowiada. Właściwie nie ma innych. Wszystko jest Jednym. To twoje własne myśli kreują w tobie poczucie oddzielenia. Postaraj się zrozumieć, kim naprawdę jesteś. Jesteś samym ucieleśnieniem Miłości. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2004, s.110)

82. Wszystko, co widzę, jest we mnie, ponieważ jestem podstawą wszystkiego.

       „Wszystko, co widzisz w zewnętrznym świecie, jest obecne w tobie. Góry, oceany, miasta, wsie są w twoim sercu. Wszystkie istoty są w tobie. Jesteś podstawą wszystkiego.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 2002,s.243)

83. Nie jestem ciałem ani wykonawcą.

       „Porzuć mniemanie, że jesteś ciałem i sprawcą. Tylko wówczas możesz uwolnić się od iluzji i strachu. Zmniejszaj przywiązanie do ciała. To najważniejsza sadhana, jaką musisz podjąć.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2004, s.6)

84. Świat jest moim odbiciem.

       „Widzisz w świecie swoje własne odbicie. Kiedy mu się przyglądasz i zauważasz, że jest brzydkie, to czy zastanawiasz się, kto za to odpowiada? Nigdy nie utrzymuj złych myśli. Napełnij umysł świętością i boskością. Wtedy twoje życie stanie się słodkie.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2003, s.121)

85. Mogę osiągnąć Boga, jeśli stanę się wolny od pragnień, namiętności i przywiązań.

       „Bez wątpienia, człowiek może osiągnąć Boga, jeśli pozbędzie się wszelkich pragnień, namiętności i przywiązań...”(Sai Baba, Prasanthi Wahini, s.36)

86. Mogę kontrolować i unicestwiać umysł pogłębiając miłość.

       „Jeśli umysł człowieka ma zostać przemieniony, może się to dokonać tylko dzięki miłości. Umysł… umysł... umysł. Znasz naturę umysłu. Jest bardzo uparty i mocny. Nie można go kontrolować żadnym innym sposobem jak tylko przez miłość.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, lipiec 2005, s.209)

       „Możesz unicestwić umysł przy pomocy samej Miłości.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 2000, s.233)

87. Wykraczając poza umysł zobaczę Boga.

       „Wielu duchowych aspirantów w przeszłości uzyskało wizję Boga dzięki intensywnej sadhanie i wejściu w totalną ciszę. Aby mieć wizję Boga, musisz unicestwić umysł. Nie możesz doświadczyć boskości bez przekroczenia umysłu.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2005, s.10)

       „Człowiek powinien wznieść się ponad umysł, aby urzeczywistnić swoją wrodzoną Boskość.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, październik 2005, s.280)

88. Urodziłem się, aby urzeczywistnić miłość.

       „Co jest celem twoich narodzin jako ludzkiej istoty? Nie jest nim po prostu jedzenie, wałęsanie się czy zabawa. Musisz zrozumieć, że urodziłeś się, aby urzeczywistnić pierwiastek miłości. Jeśli miłość zakwitnie w twoim sercu, ty sam staniesz się Paramatmą. Nie potrzebujesz szukać Boga tu i tam. On jest w tobie. Ma postać miłości. Nie ma ucieczki od dwoistości tak długo, dopóki nie rozpoznasz swojej wrodzonej boskości. Staraj się rozprzestrzeniać obecną w tobie miłość. Żyj w miłości. ”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2004, s.122)

89. Miłość jest drogą do wyzwolenia i do jedności z Bogiem.

       „Miłość jest jedyną drogą, która może zaprowadzić cię do wyzwolenia.” (Sai Baba, Sanathana Sarathi, marzec 2004, s.71)

       „Miłość jest jedyną więzią, która może połączyć wszystkich i sprawić, że uświadomimy sobie Jedną  Rzeczywistość, ukrytą poza całą tą pozorną rozmaitością.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s..82)

       „Ahamkara (ego, małe ‘ja’) jest ludzkie, Aham (‘Ja’) jest boskie. Aham można urzeczywistnić tylko dzięki oczyszczeniu serca, nigdy przez studiowanie ksiąg i zostanie uczonym.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.125)

90. Pozwól mi zobaczyć w sobie i w Tobie wszystkie istoty.

       „Dzięki mądrości (dźńana) możesz zobaczyć w sobie i we Mnie wszystkie istoty. Wtedy zniknie dwoistość, a w konsekwencji także iluzja. Podobnie przed wschodem Słońca rozprasza się ciemność.”(Sai Baba, Gita Wahini, s.86-87)

91. Nie jestem ciałem.

       „Fizyczne ciało wzrasta i obumiera. Jak możesz uważać je za rzeczywiste? W istocie nic w tym świecie nie jest rzeczywiste. Przywiązanie do ciała jest przyczyną iluzji. Tak więc, stopniowo redukuj przywiązanie do ciała.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, styczeń 2004, s.6)

92. Jestem Jednością.

       „ ‘Daleko stąd istnieje jakaś potężna moc, nieznana mi i różna ode mnie.’ Tak myśląc, niektórzy ludzie uciekają w medytację. ‘Znajduje się tam jakaś tajemnicza i święta boska moc, najwyraźniej ode mnie oddzielona, a ja muszę ją zdobyć.’ Wyobrażając to sobie, składają wiele ślubów, biorą udział w obrzędach, narzucają sobie surowe obyczaje. Wszystko to jest czystą ignorancją. Dopóki myślisz, że istnieje coś różnego od ciebie, ulegasz niewiedzy. We wszechświecie nie ma nic innego niż ty i nic wyższego niż ty. Przeciwny temu sposób myślenia i próby udowodnienia, że jest inaczej to nic innego jak manobhranti - mentalna iluzja, podobna do snu. We śnie oglądasz wiele widoków i doświadczasz przeróżnych rzeczy, ale jak długo są one rzeczywiste? Dopóki trwa sen. Kiedy sen się kończy, przestają być realne. Podobnie twoje trudy, straty, smutki i zmartwienia trwają tylko tak długo, jak długo umysł pozostaje pod wpływem iluzji. Gdy opuści cię iluzja, wszystkie utrapienia staną się nierealne. Okażą się mitycznymi zamkami, stworzonymi przez twój umysł. Polegając na fałszywym ja, odrzucasz prawdziwe Ja.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.120)

       „Gdy człowiek pozna, że cała ta rozmaitość istnień spoczywa w Jednym i rozprzestrzenia się tylko z tego Jednego, wtedy stanie się Brahmanem.”(Bhagawad Gita, roz. XIII, wiersz 30)

93. Moja prawdziwa Jaźń to Atma

       „Obecna w nas Atma jest tożsama z Kosmiczną Boską Świadomością, z Najwyższą Jaźnią, z Param-atmą. Jest to Sat-Ćit-Ananda. Jej naturę mogą opisać tylko takie słowa: Byt, Świadomość, Błogość. ”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XVI, s.51-52)

94. Zawsze byłem i będę.

       „’Ja’ utożsamiane z umysłem to mithyatma (fałszywe ‘ja’). Istnieje tylko jedna Atma lub Jaźń. Jest to nasze wyższe ’Ja’.”(Sai Baba, Summer Showers 1990, s.115-116)

       „Albowiem zaprawdę nie było takiego czasu, kiedym nie istniał Ja, lub ty, lub ci książęta ziemi; ani też  kiedykolwiek nadejść może czas, gdy istnieć przestaniemy.”[1] (Bhagawad Gita, roz. II, wiersz 12)

95. Ja i Ty jesteśmy Jednym.

       „Wiele osób tęskni za Bogiem, wielbi Boga lub kontempluje Boga. W ten sposób nie można Go poznać. Wszystkie te czynności oddzielają od Boga. Potrzebne jest poczucie jedności. W jaki sposób można je uzyskać? Utrwalając w sobie przekonanie, że ‘ Ja i ty jesteśmy Jednym’. Ta Jedność jest poza zasięgiem umysłu i zmysłów.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, październik 1996,d.263)

96. Spraw, abym rozwinął poczucie Jedności tak,  żeby radość i smutek innych były w równym stopniu moimi i żebym kochał wszystkich jak Bóg.

       „Rozwijaj świadomość, że jesteś we wszystkim oraz uczucie jedności, że wszystko jest w tobie. Wtedy możesz odnieść sukces w każdej jodze. Wtedy uwolnisz się od wszelkich podziałów na ‘ja’ i ‘oni’, Atma i Paramatma. Radości i zmartwienia innych staną się w równym stopniu twoimi. Wówczas nigdy nikogo nie skrzywdzisz. Wtedy będziesz kochał i czcił wszystkie istoty, ze świadomością, że są one Sarweśwarą (Panem Wszechrzeczy).”(Sai Baba, Gita Wahini, s.90)

97. Aby doświadczyć Boga i Jedności, muszę przekroczyć umysł.

       „Postrzeganie rozmaitości we wszechświecie jest wynikiem działań umysłu. Kiedy doświadczamy Jedności, umysł całkowicie znika. W tym stanie świadomości wszystko jest Brahmanem. W tym stanie świadomości jest miejsce tylko dla Premy (Czystej Miłości)”.(Sai Baba, Sanathana Sarathi, sierpień 1996,s.204)

98. Sai Baba i ja jesteśmy Jednością.

    „Utożsamiasz Sai Babę z ciałem. Ale Ja nie jestem ciałem. Ty i Ja jesteśmy Jednością.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2004, s.110)

„Wszyscy jesteście Bogiem. Istnieje tylko On.”(Sai Baba w książce Hislopa „My Baba and I”, s.218)

99. Aby poznać Boga, muszę uświadomić sobie jedność wszystkich istnień.  

       „Duchowość to dążenie do urzeczywistnienia jedności wszystkich istot. Istnieje tylko Jedyny. Wszystko wyszło tylko z tego Jednego. Całe stworzenie pochodzi od Jedynego.”(Sai Baba, Sathya Sai Speaks, Vol. XXVII, s.93-94)

100. Wszystko jest Jednym.

       „Cokolwiek zobaczysz, na kogokolwiek trafisz, postrzegaj każdą formę jako manifestację Boga. Nie rozróżniaj na ‘ja i oni’. Patrzysz w lustro i mówisz, że w nim jesteś. Faktycznie nie jesteś w lustrze. W lustrze ukazuje się tylko twoje odbicie. Kiedy pójdziesz za wzgórze i zawołasz ‘och!’, usłyszysz echo swojego głosu. Możesz pomyśleć, że ktoś woła do ciebie równie głośno jak ty. Ale tak nie jest. To twój głos, nikogo więcej. Podobnie, wszystko, co widzisz w świecie jest tylko twoim odbiciem, reakcją, oddźwiękiem. Błędem jest brać odbicie za rzeczywistość. Kiedy zrozumiesz prawdziwą naturę odbicia, poznasz prawdę o Jedności.”(Sai Baba, Sanathana Sarathi, kwiecień 2004, s.108-109)

Myśl Dnia 23 marca 2007r

       Cokolwiek widzimy w innych jest tylko odbiciem nas samych. Zarzucając komuś zło udowadniamy, że to nasze uczucia w stosunku do tej osoby są złe. Wrażenie, jakie wywierają na nas inni, jest odbiciem naszych  uczuć dla nich. Wszystko jest jedynie odbiciem, reakcją i oddźwiękiem. Dlatego nie powinieneś szukać błędów u innych. Nie masz prawa szukać błędów, ponieważ twoja znajomość opisywanej osoby ogranicza się do tego, jak ją odbierasz. Ma ona w sobie wiele cech, o których nie masz pojęcia. Dlatego też, jeśli chcesz dokładnie kogoś poznać, musisz zbadać wszystkie aspekty jego osobowości. W dzisiejszych czasach ludzie zadowalają się wyglądem zewnętrznym i osądzają innych na podstawie zaobserwowanych czynów. To źle. Dlatego błąd leży w dhriszti (sposobie patrzenia) a nie w szriszti (stworzeniu). - Baba

tłum. E.A.

powrót do spisu treści numeru 51 - VII-VIII-IX - 2010