Bhagawan Śri Sathya Sai Baba został
przyjęty do szpitala (Sri Sathya Sai Institute of Higher Medical Sciences,
Prasanthigram) w dniu 28 marca 2011 r. z powodu spowolnienia akcji serca i
nieciągłego zatrzymania akcji serca. Natychmiast przeprowadzono zabieg
wszczepienia stymulatora serca i wykonano angiografię.
Po zakończeniu tej procedury Swami został
przeniesiony na OIOM, gdzie znalazł się pod stałą obserwacją zespołu lekarzy
szpitala. Później w ciągu dnia nastąpiło utrzymujące się dłużej obniżenie
ciśnienia krwi. W związku z tym przeprowadzono zabieg balonikowania (IABP).
Swami znosił ten zabieg dobrze, ciśnienie krwi i stan Jego serca znacznie się
poprawiły. Wówczas znów przeniesiono Swamiego na OIOM, gdzie znalazł się pod stałą
obserwacją zespołu lekarzy szpitala.
W tym czasie lekarze zwrócili się o pomoc z
zewnątrz i sprowadzono specjalistów z Bangalore. Tymczasem usunięto balonik.
Swami dobrze znosił te procedury, ale z powodu osłabienia mięśni nie był w
stanie pozbywać się flegmy gromadzącej się w płucach. Dlatego zastosowano
respirator. Gromadzenie się flegmy w płucach mogłoby spowodować infekcję i
szybko rozwijające się zapalenie płuc, co zagrażałoby życiu. W celu uniknięcia
zagrożenia i ułatwienia pracy płuc Swami został poddany intubacji i podłączony
do respiratora.
W trakcie okazało się, że stopniowo spada
odprowadzanie uryny z ciała, co wskazywało na zmniejszenie efektywności pracy
nerek, więc trzeba było wspomóc ich funkcjonowanie. W przeciwnym razie we krwi
gromadziłyby się toksyny; zadaniem nerek jest usuwanie z organizmu toksyn -
produktów metabolizmu azotu. Dlatego wykonywano dializy. W trakcie okazało się,
że wymagane jest stosowanie dializ przez dłuższy czas, ponieważ nerki nie
wykazywały oczekiwanej odpowiedzi. W związku z tym rozpoczęliśmy proces
ciągłej, powolnej dializy, który jest teraz stosowany przez większość
zaawansowanych ośrodków intensywnej opieki medycznej i jest znany jako CRRT.
Urządzenie CRRT wykonuje dializę bardzo
powoli i w sposób ciągły przez dłuższy czas; i tym właśnie obecnie stosowana
procedura różni się od hemodializy, którą wykonywano wcześniej. W celu
całkowitego przywrócenia funkcjonowania nerek stosowano powolną dializę do dziś
rano, kiedy to okazało się, że toksyny nie zostały usunięte całkowicie. W
związku z tym wykonano hemodializę z użyciem pewnych filtrów, przez które
przechodzi krew. W rezultacie część toksyn usunięto, przy czym na filtrach
zgromadziły się stosowane przeciwko infekcji płuc antybiotyki specyficzne dla
tego typu zakażeń. Infekcja została całkiem skutecznie powstrzymana, a poziom
przytomności Swamiego uległ poprawie.
Dziś rano Swami zadowalająco odpowiadał na
bodźce zewnętrzne. Ze względu na respirator nie mógł mówić, ale odpowiadał na
nasze pytania skinieniem głowy. To był bardzo dobry znak, który dodał lekarzom
otuchy. Taki jest stan teraz - dość stabilny, ze stabilnym ciśnieniem krwi,
stałą częstością oddechów. Analiza krwi - stan dotlenienia organizmu dobry i
stabilny, poziom elektrolitów - sodu, potasu, itd. jest także całkiem dobry.
Dlatego mamy nadzieję, że kryzys zostanie zażegnany. Chociaż chciałbym
powiedzieć, że stan zdrowia Swamiego nadal jest krytyczny.
Lekarze nie zaprzestają wysiłków, Swami
jest w sposób ciągły - w każdej sekundzie, obserwowany przez lekarzy i
monitorowany przez odpowiednie urządzenia. Nie ma mowy o jakimkolwiek
zaniedbaniu tym zakresie.
(Pominięto w tłumaczeniu fragment, w którym
dyr. Safaja wymienia wszystkich lekarzy szpitala w Puttaparthi, lekarzy z
Bangalore, specjalistów powołanych przez rząd Andra Pradesh, a także
najlepszych specjalistów z innych placówek medycznych w Indiach i za granicą,
którzy cały czas zajmują się Swamim - bez przerwy, jak powiedział dyrektor:
"z wielką miłością do Swamiego". Pominięto też fragment o tym, że nie
wpuszcza się osób z zewnątrz na OIOM ze względu na zagrożenie infekcją, bo to
chyba każdy wie. Powiedział, że nawet najważniejsze VIP-y wpuszczane do
szpitala nie wchodzą na OIOM, tylko rozmawiają z lekarzami na terenie szpitala
- ES.)
Prof. G. Venkataraman: Czy sądzisz, że stan
zdrowia Swamiego jest teraz w lepszy, niż w chwili przyjęcia do szpitala?
Dr A. N. Safaya: Tak, takie jest moje
odczucie.
Prof. G. Venkataraman: Z nadzieją oczekuję,
że w niedalekiej przyszłości znów zobaczymy Swamiego w normalnym stanie
zdrowia.
Dr A. N. Safaya: Reakcje Swamiego
obserwowane od dzisiejszego ranka dodają otuchy, więc mam nadzieję, że tak się
stanie.
Prof. G. Venkataraman: Dziękuję.
tłum.: Ewa Serwańska
źródło: www.sathyasai.org.pl
