Dziesięciostopniowa ścieżka do Boskości

(ogłoszona przez Sathya Sai Babę podczas Jego sześćdziesiątych urodzin, 23 listopada 1985)

fragment książki Kailasha Kumara i JØrgena Hovgaarda pt. „Sai Baba – Źródło światła, miłości i błogościˮ

1.Kochaj swoją ojczyznę i służ jej; nie nienawidź i nie obrażaj ojczyzny innych ludzi.
2.Szanuj każdą religię; każda jest ścieżką do  Jedynego Boga.
3.Kochaj wszystkich ludzi jednakowo; wiedz, że cała ludzkość jest jedną wspólnotą.
4.Utrzymuj dom i jego otoczenie w czystości; zapewni to zdrowie i szczęście tobie i społeczeństwu.
5.Nie rzucaj monet, kiedy żebrak wyciąga rękę po jałmużnę. Pomóż mu stać się samodzielnym. Nakarm schorowanych i opuszczonych, zapewnij im schronienie, miłość i opiekę.
6.Nie kuś innych oferując łapówki i nie poniżaj się przyjmując je.
7.Nie dopuszczaj zazdrości, nienawiści czy zawiści z jakiegokolwiek powodu.
8.Nie uzależniaj się od innych, aby służyli twoim potrzebom. Bądź sługą samego siebie, nim zaczniesz służyć innym.
9.Przestrzegaj prawa twojego kraju i bądź wzorowym obywatelem.
10.Czcij Boga, wystrzegaj się grzechu.
           
  Sathya Sai Baba kładzie duży nacisk na to, by być użytecznym członkiem społeczeństwa, co nie oznacza porzucenia domu i społeczności oraz ucieczki do lasu. Oczywiście możemy mieć głowę w lesie, ale musimy trzymać ręce w społeczeństwie. Tak więc w samotnym dążeniu do wyzwolenia życie spędzone w uczciwym i bezinteresownym trudzie dla naszych współbraci jest ważniejsze niż odwracanie się do społeczeństwa plecami. Swami podkreśla również:  „Ręce, które pomagają, świętsze są od ust, które się modląˮ.
 Dharmą[1] człowieka jest wypełniać swoją rolę w społeczeństwie. „Każda rzecz ma swoją dharmęˮ, jak naucza Swami, „woda ma swoją dharmę, jej naturą i obowiązkiem jest płynąć; ogień powinien płonąć i spalać; magnes przyciąga do siebie. Każdy z nich podtrzymuje niezmiennie swoją dharmę, włącznie z układem słonecznym i gwiazdami na niebie. Pośród stworzenia wyposażonego w świadomość, jak rośliny i drzewa, owady i ptaki, zrodzone z jaj czy ssaki – wszystko podlega swojej specyficznej dharmie nie naruszonej przez upływ czasu. Ale człowiek, którego inteligencja rozwija się od pozostającej w stanie bezwładu i nieskończenie małej do super-świadomej i uniwersalnej, jest jedynym żyjącym stworzeniem, które zbłądziło. Doświadczenia wielu pokoleń poszukiwaczy Boga, którzy szukali zadowolenia i radości wcielając nakazy praktycznego życia zawarte w Śastrach[2], zostały zapomniane, a nowe pogmatwane teorie są polecane i praktykowane na szeroką skalę. Nic dziwnego, że zadowolenie i radość są daleko poza zasięgiem człowiekaˮ.    
   Wyniki tego upadku są w społeczeństwie oczywiste. Na całym świecie moralność znajduje się w trudnej sytuacji, począwszy od elit do nizin społecznych. Pogarda dla etycznego zachowania staje się coraz bardziej powszechna. Politycy i ludzie na wysokich stanowiskach w niepokojącym tempie są publicznie ujawniani z powodu korupcji, kłamstw, nieuczciwości i oszustw, a zwykli obywatele przechwalają się swoimi oszustwami podatkowymi, mataczeniem przy mandatach i nieuczciwą pracą. Oto do czego doszło!
  Społeczeństwo bez reguł, moralności, dyscypliny, zasad i norm prawnych doprowadzi do konfliktów i anarchii, przetrwania najsilniejszych, a w konsekwencji nieszczęścia dla większości.
   W rzeczy samej, to zasady i ograniczenia dodają uroku „grze życiaˮ. Sai Baba słusznie wskazuje:
   „Wielka szkoda, że ludzie poświęcają najcenniejsze rzeczy w życiu dla poszukiwania trywialnych i przemijających przyjemności. W pościgu za błahostkami wplątują się w grzeszne działania. Zapomnieli o swojej boskości. Nie ma ucieczki od konsekwencji grzesznych czynów. Tak więc każdy powinien lękać się grzechu. Kiedy wielbisz Boga i stronisz od grzechu, stajesz się prawdziwie moralną osobą w społeczeństwieˮ. 
tłum. E. & T.G
[1] Dharma – powinność, właściwe postępowanie, obowiązek.
[2] Śastry – święte pisma zawierające reguły moralne i etyczne.

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.