Spotkajmy się na obchodach
Krótkie sprawozdanie z działalności służebnej studentów, podjętej z okazji dziewięćdziesiątych urodzin Bhagawana.
Obchody
dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin Bhagawana miały zasięg globalny. Poza
wydarzeniami w Prasanthi Nilayam, na całym świecie powstawały programy
upamiętniające tę rocznicę. Najlepszymi prezentami, jakie dzieci Sai Baby mogły
Mu z tej okazji ofiarować, były dary cenione przez Pana najbardziej: jedność,
miłość i bezinteresowna służba. Składaliśmy je na milion sposobów przez cały
rok poprzedzający uroczystości. Rozproszeni po całej Ziemi studenci Swamiego
aktywnie współpracowali z organizacjami i grupami wielbicieli. Poza
angażowaniem się w prace ośrodków i grup, absolwenci szkół i koledżów Sai Baby,
pragnąc podziękować swojej Boskiej Matce, podejmowali z ogromnym entuzjazmem
wspólną działalność, starając się, żeby święto celebrowane w Prasanthi Nilayam
stało się wiekopomnym wydarzeniem. Poniżej przedstawiamy raport z działalności
absolwentów, powtórzony częściowo za corocznym sprawozdaniem.
Bezinteresowna służba w Instytucie Wyższych Nauk Medycznych
Szpitale
Swamiego, nazywane ‘świątyniami uzdrawiania’ – co określa je dokładniej – są
instytucjami wzniesionymi przez Boga dla ‘fizycznego zmartwychwstania człowieka’.
Naprawiają podarowane przez Niego ciała, aby człowiek mógł kontynuować podróż do
Boga. Podczas gdy chorzy szukali w nich schronienia, w którym znikną lub
zmniejszą się ich cierpienia, lekarze i pielęgniarki znajdowali tam sanktuarium
zapewniające idealne warunki do praktykowania medycyny humanistycznej – inni poszukiwali
możliwości służenia swojemu Guru i Bogu jako Jego instrumenty. Filantropijny
szpital, na najwyższym światowym poziomie, noszący nazwę Instytutu Wyższych
Nauk Medycznych Śri Sathya Sai, posiada ogromną infrastrukturę, wymagającą
okresowej konserwacji. Wiele obszarów jego działalności potrzebuje fizycznego i
intelektualnego, regularnego wkładu pracy wolontariuszy. Chodzi m.in. o sprzątanie,
skanowanie, segregowanie dokumentów i utrzymywanie w dobrym stanie komputerów.
Tego zadania podjęło się kilku absolwentów, którzy poświęcili czas i energię,
aby zapoczątkować porządkowanie Instytutu Wyższych Nauk Medycznych Śri Sathya
Sai w Whitefield. Dwudziestego ósmego marca 2015 r., w szczęśliwy dzień Śri
Rama Nawami[1],
dwudziestu pięciu studentów Sai, pod przewodnictwem starszych braci – absolwentów,
udało się do szpitala.
Ich zadania obejmowały:
·
skanowanie faktur dla działu zakupów
·
sprzątanie apteki i porządkowanie leków
·
sortowanie ofert i ewidencjonowanie artykułów medycznych
·
pomaganie personelowi w sortowaniu dokumentacji pacjentów
·
współpraca z personelem szpitala w ramach czyszczenia i
konserwacji komputerów, monitorów, końcówek sieci…
·
mycie okien, wentylatorów i oświetlenia na oddziałach z wysokimi
sufitami
·
pomaganie w sprzątaniu i porządkowaniu książek w szafach bibliotecznych
·
podawanie pacjentom obiadów, zgodnie z zaleceniami dietetyków
·
przesuwanie regałów i przenoszenie szpitalnej apteki.
Absolwenci wykonali te zadania, traktując je jako służbę dla Pana. Pracownicy szpitala, pozostający od wielu lat pod opieką Swamiego i rozumiejący relację miłości pomiędzy Bhagawanem i Jego studentami, akceptowali te prace jako przejaw woli Pana. Natomiast ludzie, pracujący tu od niedawna, wyrażali zdziwienie, że absolwenci – pracujący zawodowo i ponoszący odpowiedzialność za swoje rodziny – poświęcają czas na sewę. Oddanie absolwentów i ich radość z pełnienia służby były zaraźliwe. Niektórzy przyjechali z odległych miejscowości. Za przykład niech posłuży brat, który przybył z rodziną do Bangalore po całonocnej podróży z Kawaru, aby bezinteresownie tutaj pracować! Alumni służący w szpitalu Swamiego mieli poczucie wielkiego spełnienia. Początkowo chcieli pomagać co kwartał. Szybko jednak zaczęli czynić to co miesiąc. Szpitale Swamiego są darem dla całej ludzkości. Panuje w nich duch bezinteresownej służby i poświęcenia a wszyscy, którzy są ‘własnością’ Bhagawana demonstrują tego ducha w sposób praktyczny.
Samarpan – poddanie się Bogu
Absolwenci instytucji edukacyjnych Bhagawana zainicjowali sesje ‘poddawania się Bogu’, na które zapraszali starszych wielbicieli, byłych uczniów oraz pracowników placówek Bhagawana, prosząc ich o podzielenie się cennymi doświadczeniami z szerszym kręgiem wielbicieli. Śrawanam, słuchanie o boskiej chwale, zajmuje pierwsze miejsce wśród dziewięciu rodzajów wielbienia. Jak radzi Sai Baba, słuchając słów mędrców, starajmy się pojąć ich znaczenie i przesłanie, aby móc je praktykować. Sesje rozpoczęli w 2011 r. absolwenci z Bangalore. Za nimi poszli absolwenci z Hajderabadu, a w 2015 r. z Bombaju. Te sesje, będące w istocie sadhaną, która miała pomóc zbliżyć się do Swamiego, szczególnie po tym jak opuścił ciało fizyczne, były wspaniale przyjmowane przez studentów i wielbicieli. Trwały 10 miesięcy i zakończyły się w Bombaju. Ta wspaniała inicjatywa dała wielbicielom okazję do dzielenia się inspiracjami i cudami Bhagawana mającymi miejsce za ich studenckich czasów.
Sanathana Waibhawam – muzyczna ofiara
Absolwenci Mirpuri College of Music Śri Sathya Sai w Puttaparthi postanowili wyrazić Bhagawanowi swoją wdzięczność poprzez muzykę – dar, który im ofiarował. Pragnąc uczcić 85 urodziny Pana, zagrali 85 koncertów. Wielu z nich było już wtedy profesjonalnymi muzykami, niektórzy zyskali popularność. Zebrali się jednak razem, żeby w geście wdzięczności wystąpić przed grupami i ośrodkami Sai. Swami przyjął ich ofiarę, oglądając i błogosławiąc zdjęcia z koncertów. Nie tylko upewnił ich, że wysłuchał wszystkich, ale powiedział również, że to idealny sposób wyrażania wdzięczności. Idąc za ciosem, absolwenci postanowili zagrać 90 koncertów na 90 urodziny Bhagawana i złożyć je u Jego lotosowych stóp. Pierwszy koncert odbył się Prasanthi Nilayam w 2013 r., a ostatni, również w Prasanthi, w listopadzie 2015 r. Zespół wykonał je bezbłędnie, czując przez cały czas opiekę niewidzialnej ręki Pana. Wszechobecność Swamiego błogosławiła chłopców od chwili, gdy podjęli tę wspaniałą inicjatywę. Tak było w Kakinadzie i w powiecie Vizianagram, gdzie Swami powstrzymał deszcz podczas ich koncertu na odkrytym terenie. Występowali w stanach: Andhra Pradesh, Telangana, Tamil Nadu, Karnataka i Madhya Pradesh. Ostatni, dziewięćdziesiąty koncert, zagrali w Sai Kulwant Hall.Widja Wahini Śri Sathya Sai
‘Widja Wahini Śri Sathya Sai’ jest otwartym projektem wykorzystywania technologii, jako czynnika umożliwiającego powielanie na skalę krajową sukcesu zintegrowanej edukacji. Zintegrowana edukacja, łącząca naukę o wartościach ludzkich z przedmiotami akademickimi, jest modelem obowiązującym na uniwersytecie i w szkołach ufundowanych przez Bhagawana. Program wystartował 23 listopada 2010 r. w 85 urodziny Śri Sathya Sai. Piątą rocznicę obchodów ‘Widja Wahini’ obchodzono w Puttaparthi od czternastego do siedemnastego listopada 2015 r. Wzięło w niej udział 1200 studentów z 90 szkół. Częścią uroczystości był zjazd ‘Bharata Digwidżajam’; wystawa ‘Sa Widja Ja Wimuktaje’; oraz dramat ‘Bhagawad Wani Bhagawat Wahini’. Wystawa, zaprezentowana w audytorium Purnaćandra, tłumaczyła rdzeń filozofii i praktyki programu ‘Widja Wahini’. Niepowtarzalnym elementem zjazdu było osiemnaście żywych obrazów przedstawiających kulturalne i duchowe dziedzictwo Indii. Program stanowił kulminację ponad czteromiesięcznego intensywnego planowania, w które zaangażowali się studenci z różnych zakątków Indii. Prawdziwym wyzwaniem było projektowanie kostiumów. Organizacja podróży, dzięki pomocy Sewa Dal, okazała się bez zarzutu. Żeby zapewnić uczestnikom wygodną pielgrzymkę, wolontariusze dostarczali paczki z jedzeniem do wielu stacji leżących przy trasach do Parthi. Wszyscy uczestnicy byli traktowani z taką samą gościnnością. Dzięki przewodnictwu starszych wielbicieli i absolwentów oraz wkładowi pracy setek studentów i ochotników, obchody piątej rocznicy ‘Widja Wahini Śri Sathya Sai’ przemieniły się w piękną ofiarę złożoną Bhagawanowi.
Obchody dziewięćdziesiątych urodzin
Oprócz działalności służebnej prowadzonej w ciągu roku, alumni na całym świecie współpracowali z Organizacją Sai, pragnąc, żeby obchody były kolorowym, przynoszącym zadowolenie i spełnienie przeżyciem. Współpracując z zespołem sprowadzonym z Kalkuty projektowali dekoracje i oświetlenie w szramie, pomagali także w umieszczaniu w strategicznych miejscach, wokół i wewnątrz Puttaparthi, specjalnych parkanów aby można było przyjąć strumienie wielbicieli pragnących wziąć udział w święcie.
Córki Sai
Dziewczęta ze szkoły podstawowej i średniej oraz z kampusu w Anantapur przybyły do Prasanthi Nilayam niosąc transparent z napisem ‘Córki Sai’. Pragnęły wnieść do obchodów 90. urodzin Bhagawana pełną miłości sewę. Poza stałym obowiązkiem zapewniania bezpieczeństwa i porządku, wykonywanym przez nie w ciągu ostatnich dwudziestu jeden lat, wzięły na siebie dwie dodatkowe funkcje. W kiosku stojącym przed W3A1, naprzeciwko miejsca, w którym można nabyć kupony do stołówki, zorganizowały biuro pomocy dla wielbicieli, otwarte od 7:30 do 19:30. Przekazywały w nim informacje o godzinach odjazdu pociągów i autobusów, o zakwaterowaniu, szatniach, bezpłatnych stołówkach, obozach medycznych… Ponad sto absolwentek zamieszkałych w różnych regionach Indii oraz za granicą – w Wielkiej Brytanii, USA, Doha, Bahrainie, Australii, Malezji i Nepalu – skorzystało z okazji służenia Swamiemu. Każdego dnia były tam obecne absolwentki mówiące w języku hindi, telugu, tamilskim, malajalam, kannada i angielskim. Panie z kiosku pomagały dzieciom, które zgubiły rodziców, a podczas obchodów urodzin, od 18 do 23 listopada, podczas śniadania, obiadu i kolacji, rozdzielały prasadam ułożony na specjalnych stołach. Pracowały, z krótkimi przerwami, od 6:00 rano do 21:00.
Rozdzielanie prasadam
Jako wolontariusze narajana sewy, działalności, która podczas 90-tych urodzin Bhagawana osiągnęła gigantyczną skalę, alumni korzystali z okazji aby z poświęceniem służyć wielbicielom. W istocie, aby lepiej przygotować się na to wydarzenie, grupa absolwentów wzięła udział w obchodach poprzedniej rocznicy mahasamadhi i rozdawaniu urodzinowego prasadamu. Sewa mogła być wykonywana efektywnie jedynie dzięki cudownej koordynacji i rozdzielaniu zadań pomiędzy absolwentów, organizacje młodzieżowe, personel i aktualnych studentów. Alumni przygotowywali również paczuszki wibhuti i fotografie Swamiego dla wielbicieli wyjeżdżających z Puttaparthi po zakończeniu święta. Jak już wspominaliśmy, nie ma większego daru jaki możemy ofiarować Bhagawanowi niż miłość, służenie i jedność. Rosło nam serce, gdy patrzyliśmy na pracujących ofiarnie absolwentów, do których dołączali także studenci Swamiego poprzez sewę wyrażający Mu swoją wdzięczność.Redakcja Radia Sai
tłum. J.C.