Bóg
przebywa w czystych, niesplamionych sercach. Kiedy serce wypełnione jest
złośliwym, gniewnym poczuciem własności, wtedy Wewnętrzny Mieszkaniec, Bóg,
pozostaje w ukryciu. Otwórzmy serca, wystrzegajmy się wszystkiego, co niewłaściwe
i niepożądane. Znajdźmy w sobie to, co stanowi naszą wyłączną własność...
Czystą Miłość – wewnętrzną Boskość. Jeden z dawnych edytorów Sanathana Sarathi,
pan VK Narasimhan, pisze, cytując słowa Bhagawana wypowiedziane na jednej z
sesji w Trayee Brindawan w Whitefield: „Shakespeare opisał zazdrość jako
‘zielonookiego potwora’”. W jednej ze Swoich nieformalnych rozmów z grupą wielbicieli
i studentów zgromadzonych w Brindawanie, Bhagawan podkreślił jak wielkie szkody
może nam wyrządzić zazdrość. „Zazdrość”, powiedział Swami, „ściąga ludzi w
otchłań. Zamyka serca przed wszystkim, co w nich dobre i piękne.” Obecna
w nas Boskość odsłania się jedynie wtedy, gdy otwieramy serca. Swami wskazuje,
że istnieje dwoje drzwi, zagradzających wejście do serca – gniew i nienawiść. Klamką
do drzwi jest egoizm, zamkiem zazdrość. Gdy ogarnia nas zazdrość, serce nie
przyjmuje niczego dobrego i boskiego. Aby osiągnąć wyznaczone cele rozwijamy w
sobie egoizm, gniew i nienawiść. Spadamy na najniższy poziom i angażujemy się w
każdego rodzaju zło. Zazdrość
działa na wiele subtelnych sposobów. Można ją odnaleźć nawet wśród uczonych i
osób zajmujących wysokie i odpowiedzialne stanowiska. Dopóki nie nauczymy się
powstrzymywać od zazdrości oraz kontrolować ego, gniew i nienawiść, dopóty nie
możemy mieć nadziei na odkrycie Boskości przebywającej w każdym sercu. „Wyrwij
zamek zazdrości, usuń blokadę ego, pozbądź się drzwi gniewu i nienawiści. Wtedy
z twojego serca wypłynie Boska Miłość, Prema. To droga do anandy –
błogości przekraczającej ludzkie rozumienie.” Swami
wskazuje, że zazdrość Durjodhany wobec Pandawów skłoniła go do wyrządzenia im
wielu krzywd i ostatecznie przyniosła Kaurawom całkowitą zagładę. Źródło: http://www.theprasanthireporter.org/2013/12/unlock-your-heart/