Baba
pojawia się jako starzec
R. Radhakrishnan
Dwudziestego piątego października 2001 r. do świątyni wszedł wysoki brodaty starzec. Był biednie ubrany i opierał się na bambusowym kiju, długim na ponad dwa metry. Powierzchowność starca przypominała Babę. Intuicja podpowiadała mi, że w tej formie przybył sam Sai Baba. Przywitałem go ze złożonymi dłońmi i skłoniłem, żeby usiadł na wolnym krześle. Wezwałem Sai Bandhu K.V. Ramani i powiedziałem mu co czuję. Natychmiast przyniósł ‘anga wastrę’ (ręcznik) i kłaniając się umieścił go na szyi starego człowieka. Później starzec udawał, że bolą go nogi i pytał nas, czy Baba może uwolnić go od tego cierpienia. Potwierdziliśmy, że Baba zajmie się wszystkim. Wtedy spojrzał na posąg Baby i pokłonił mu się. Następnie przyszła tutaj moja żona i kilku wielbicieli, m.in. Swaminathan. Bardzo szybko rozpoznali w starcu Babę i oddali Mu cześć.
Stary człowiek powiedział nam, że nie ma tym razem dla nas podarunku, ale przyniesie go następnym razem. Powiedział także, że odwiedza to miejsce po długim czasie. Oświadczył, że to święte miejsce i że wielbiciele, którzy przyjdą do świątyni otrzymają błogosławieństwo, a ich problemy zostaną automatycznie rozwiązane.
Potem przyjął prasad – słodki pongal[2]. Włożył go do górnej części ubrania i opuścił nas. Podszedł do wyjścia, podpierając się bambusem. Towarzyszył mu pan Swaminathan i przy drzwiach ofiarował mu z szacunkiem dakszinę – 10 rupii.
Sai Baba pojawia się w różnych postaciach, w każdym czasie, w każdym miejscu – jako fakir, sadhu, pies, kot, świnia – i błogosławi Swoich wielbicieli. Musimy być gotowi rozpoznać Babę. Jeśli nieustannie o Nim myślimy, z łatwością otrzymamy Jego darszan.
z
www.saimsg.com tłum. J.C.
[1] Kumbabiszekam jednoczy i przekazuje moce mistyczne bóstwa
[2] pongal – ryż gotowany na mleku