Podziwiam
Bhagawana Sathya Sai Babę za Jego bezinteresowną pracę i dążenie do pomyślności
społeczeństwa. Podziwiam Go za zapewnienie wody pitnej wiejskiej społeczności,
za udostępnienie najbiedniejszym mieszkańcom wiosek bezpłatnej opieki medycznej
oraz za zapewnienie młodzieży bezpłatnych studiów wyższych.
Głównym czynnikiem
rozwoju społecznego jest wykształcenie oparte na wartościach oraz wysoka jakość
opieki lekarskiej. Ważne są również warunki infrastrukturalne, takie jak dostęp
do wody. Rząd stara się je zapewnić mieszkańcom miast, natomiast Baba od ponad
40-tu lat jest uwrażliwiony na podstawowe potrzeby populacji wiejskiej,
szczególnie ludzi żyjących w Andhra Pradesh i w Karnatace. Mając je na uwadze,
stworzył bazę materialną zapewniającą solidne, oparte na wartościach
wykształcenie od poziomu podstawowego po uniwersytecki, wybudował
super-specjalistyczne szpitale w rejonach rolniczych – aż do 1991r. w tak odległych
miejscach nie było ich wcale i doprowadził czystą wodę pitną do okręgu
Anantapur w stanie Andhra Pradesh. Chciałbym przedstawić pewne niezwykłe cechy
tych przedsięwzięć.
Wykształcenie oparte na Wartościach
Ludzkich
Dzieciństwo spędzone
w szkole jest najwspanialszą częścią ludzkiej egzystencji. Najlepsze godziny
dnia, od 8:00 do 16:00, poświęcone są nauce. Odnosi się to do osób od 5-go do
20-go roku życia, mieszkających w miastach i w wioskach. Baba rozumie problemy
wiejskich biedaków. Dlatego postanowił, że w założonych przez Sathya Sai Trust szkołach i koledżach
wykształcenie będzie całkowicie bezpłatne. Instytucje edukacyjne Sathya Sai
dbają w równym stopniu o rozwój umysłu, jak serca i ciała. Jest to możliwe
dzięki zintegrowanemu systemowi nauczania, kładącemu taki sam nacisk na zdrowe
ciało, jak na inteligentny umysł i czyste serce. Baba, będąc Rektorem uczelni,
spędza ze studentami bardzo dużo czasu i wychowuje ich na idealnych obywateli.
Śri Sathya Sai Baba mówi: „Uczniowie są podstawą narodu i jedynym dobrem o
jakie się troszczę. Wszyscy uczniowie należą do Mnie. Stanowią całe Moje
bogactwo. Jestem im całkowicie oddany.” Mówi również: „Uwieńczeniem wykształcenia
i wiedzy jest miłość.” Oto powód dla którego Uniwersytet Śri Sathya Sai stawia
na rozwój charakterów, uważając je za ważny składnik edukacji i osiągnięć w
nauce. Chodzi o szlachetność postępowania, o szczodrość, współczucie, chęć
niesienia pomocy i o szacunek dla wartości moralnych. Nicią wiążącą wszystkie
prace Uniwersytetu – tzn. program nauczania, programy towarzyszące i zajęcia
pozalekcyjne – jest przekonanie, że wykształcenie służy życiu, a nie zarabianiu.
Jego absolwenci zatrudniani są w najlepszych firmach krajowych, ponieważ spokojnie
i bez rozgłosu podnoszą etykę zawodową i wzmacniają ducha współpracy, odnosząc
się do wszelkich aspektów działalności firmy z punktu widzenia Wartości Ludzkich.
Misja dostarczania wody
W 1994 r. Baba zajął się trudnościami
ludzi z regionu Rayalaseema, pozbawionymi dostępu do wody pitnej.
Oznajmił, że ten ciągnący się od stu lat problem wymaga szybkiego rozwiązania.
W 1995 r. nadał nowy wymiar swojej misji służenia społeczeństwu. Sathya Sai Trust postanowił w możliwie
najkrótszym czasie dostarczyć czystą wodę pitną do jak największej liczby
mieszkańców regionu Anantapur, nie bacząc na spodziewane trudności i koszty.
Jedną z opcji branych pod uwagę było czerpanie wód gruntowych. Odrzucono ją
jednak ze względu na fluorek. Ostatecznie postanowiono wykorzystać deszcze monsunowe
i gromadzić ich wodę w przygotowanych zbiornikach. Główne źródła wody
znajdują się w północnej części Anantapur. Tereny południowe leżą wyżej.
Dlatego dostarczenie tam wody wymagało zainstalowania dużej liczby stacji pomp
tłoczących strumień wody do góry, wbrew prawu grawitacji. Konieczna była
wytężona praca wielu projektantów i inżynierów. Pomimo przeszkód, zadanie to
wykonano w ciągu 18 miesięcy. Po roku prawidłowego działania system wodociągów
i kanalizacji został przekazany w darze korzystającym z niego ludziom.
Program objął 750 wiosek i zapewnia wodę ponad milionowi osób. Aby zapewnić
tanie, przenośne ujęcia wody pitnej dla milionów ludzi w innych częściach
kraju, Indie potrzebują tysiąca takich organizacji.
Opieka zdrowotna
W latach 80-tych powstało w miastach
sporo szpitali specjalistycznych. Ze względów komercyjnych zaspokajały one
potrzeby wyłącznie ludzi zamożnych. Dostęp do opieki zdrowotnej stworzył
przepaść pomiędzy bogatymi i biednymi, pomiędzy populacją miejską i wiejską.
Mając to na uwadze, Baba oznajmił 23 listopada 1990 r. – w swoje urodziny – że
za dwanaście miesięcy powstanie w Puttaparthi światowej klasy szpital,
zapewniający wszystkim, a zwłaszcza ludziom ubogim, bezpłatną opiekę zdrowotną.
Szpital został otwarty 22 listopada 1991 r. Wykonuje się w nim wiele poważnych
operacji serca oraz zabiegów cewnikowania. Wyspecjalizowani chirurdzy z renomowanych
szpitali krajowych i zagranicznych przyjeżdżają do Puttaparthi w czasie urlopów
i przeprowadzają tam zabiegi. To samo dotyczy opieki pielęgniarskiej. Myślę
także, że osoby wracające do zdrowia chętnie pomagają nowym pacjentom. W szpitalu panuje spokojna, pogodna i boska
atmosfera, napełniona pragnieniem niesienia pomocy.
Zarządzanie projektami
Bez względu na to, czy chodzi o super
specjalistyczny szpital w Puttaparthi, czy o dostarczenie czystej wody pitnej
do Anantapur i do Madrasu – tu dzięki rozwiązaniu problemów związanych ze
zbiornikiem w Kandaleru – wszystkie projekty zostały ukończone i osiągnęły swój
cel w wyznaczonym terminie oraz w ramach założonych kosztów. Zastanawiałem się,
jak to możliwe. Sądzę, że głównym powodem było powierzenie prac projektantom,
wykonawcom i podwykonawcom działającym w duchu współpracy, poświęcenia i oddania,
zaangażowanym społecznie. Kierownicy projektów przestrzegali pięciu Wartości Ludzkich,
to znaczy prawdy, właściwego postępowania, niekrzywdzenia, miłości i spokoju.
Czy może istnieć lepszy przykład do promowania w kraju bezinteresownej,
społecznej transformacji?
tłum.
J.C.
