Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

numer 52 - październik-listopad-grudzień 2010

i poprzedzające je uroczystości - Święta Boskiej Miłości

Filmy z tej i innych uroczystości w Prasanthi Nilayam można oglądać w internecie pod adresem:  http://vimeo.com/17136787

Najznakomitszy gość, jej ekscelencja prezydent Indii - pani Pratibha Devisingh Patil przybyła z pozostałymi dygnitarzami, m. in. z gubernatorem stanu Andhra Pradesh - E.S.L. Narasimhan’em, i gubernatorem stanu Pendżab - Śhivarajem Patilem. Pani J. Geeta Reddy, minister Turystyki i Informacji, towarzyszyła Bhagawanowi w świątyni. Program rozpoczął się od zapalenia lampy – uczyniły to boskie ręce Pana. Pani Chetana Raju, szefowa Zarządu Powierniczego Pomyślności Kobiet im. Iśwarammy, powiedziała w swoim przemówieniu o ewolucji, jaką przeszła ta założona w 2005 r. organizacja. Szczegółowo opisała różnorodną działalność trustu, przypisując sukcesy łasce i przewodnictwu Bhagawana. Następnie przemawiała pani Mallika Srinivasan, dyrektorka Amalgations Group i członkini zarządu spółki Tafe India. Wspominając o pełnym chaosu współczesnym świecie powiedziała, że najdoskonalszym antidotum na wszelkie niepomyślne sytuacje jest boska miłość. Mówiąc o potędze kobiet, przypomniała osiągnięcia obecnej pani prezydent Indii Pratibhy Patil, pełniącej jedną z najwyższych funkcji w państwie. W swoim przemówieniu pani Srinivasan powoływała się na boskie nauki Bhagawana wpływające na losy świata. Opiera się na nich także program na rzecz pomyślności kobiet, zainicjowany przez Bhagawana.

Sobota, 20 listopada 2010

          Bhadżany stanowią bardzo ważny punkt programu spotkań w Prasanthi. Tego wieczoru Bhagawan przybył do mandiru o 18:40. Zrobił rundę, dając wszystkim darszan i wszedł na podwyższenie o 18:50. Bhadżany śpiewano całym sercem. Uwagę wszystkich przyciągał Bhagawan, ożywiający spotkanie Swoją obecnością i stukający do taktu palcami. Sesja trwała do 19:35. O tej godzinie Pan przyjął mangala arathi. Spędził na scenie kolejne 10 minut, rozmawiając ze studentami i ze starszymi pracownikami Światowej Organizacji Śri Sathya Sai, a następnie, o 19:35, wrócił do swojej siedziby w Jadżur Mandiram.

Niedziela, 21 listopada 2010 r.

          Rozpoczęło się odliczanie. Za dwa dni nastąpi wspaniałe wydarzenie, a wraz z nim wielki duchowy karnawał, w którym wezmą udział ogromne rzesze wielbicieli. Zajęli w aszramie wszystkie wolne pokoje, szedy i namioty, a kiedy tych zabrakło, także wewnętrzne werandy. Kolejka kobiet pragnących dostać się na darszan utworzyła długą serpentynę, wypełniającą każdą boczną ścieżkę. Kończyła się w zachodniej części Prasanthi, obok domu towarowego i księgarni. W aszramie pojawił się oddział żołnierzy, który miał chronić oczekiwane następnego dnia ważne osobistości. Spodziewano się przybycia czcigodnego premiera - dr Manmohana Singha, najważniejszego gościa 29 Zgromadzenia Uniwersytetu Śri Sathya Sai, który miał przylecieć z New Delhi, żeby wygłosić przemówienie. Gubernator stanu Andhra Pradesh - E.S.L. Narasimhan był już obecny. Towarzyszyły mu znane osobistości, w tym premierzy poszczególnych stanów. Tego wieczoru, na dwa dni przed corocznym Zgromadzeniem, Bhagawan pojawił się o 17:55 w wypełnionej po brzegi sali bhadżanowej i udzielił wielbicielom darszanu. Przygotowano scenę do przedstawienia wystawianego z tej okazji przez studentów Uniwersytetu Śri Sathya Sai. Nosiło ono tytuł „Twamewa Szaranam Mama” i opowiadało o krawcu, któremu zabrakło czasu na uszycie 16 sztuk ubrań potrzebnych na obchody 85 urodzin Bhagawana. Jego rozpaczliwe modlitwy przyniosły mu błogosławieństwo wybranego przez niego boga, Pana Wittali z Pandharpuru. Jako anegdotę przedstawiono historię z Chinna Kathy[1] o najeździe króla Aleksandra na Indie, ukazującą wysoki poziom moralny ówczesnych Bharatów. Przedstawienie zakończyło quawwli[2] (dźwiękowa kwintesencja Absolutu) wyrażającą radość z przybycia Pana na Ziemię. Po przedstawieniu Bhagawan i aktorzy pozowali do zdjęć, po czym o 19:15 nastąpiło mangala arathi. Następnie odśpiewano bhadżan oraz Pieśń Miłości z Prasanthi – „Humko Tum Sey Pyaar Kitna”. Bhagawan poprosił o pieśń Samastha Loka, po czym podano program na następny dzień. Ogłoszono, że weźmie w nim udział premier Indii, jego ekscelencja - dr Manmohan Singh, uznany za najdostojniejszego gościa. Sala zostanie otwarta o 9:00. Doprawdy Yadżur Mandiram, boska siedziba, był centrum, w którym utkwione były wszystkie oczy. Dla kogoś patrzącego z zewnątrz, mandir jaśniał blaskiem zmieniających odcienie kolorów.

          Ustawione w dogodnych miejscach punkty informacyjne, obsługiwane przez starszych studentów Uniwersytetu, udzielały wielbicielom potrzebnych im wskazówek.

          Dziewiąta Światowa Konferencja Organizacji Sri Sathya Sai, która wczoraj rozpoczęła swoje obrady, została zakończona dzisiaj o 14:30 końcową sesją w audytorium Purnaćandry.

Najznakomitszy gość, jego ekscelencja premier Indii - dr Manmohan Singh, był oczekiwany o 10:45. Zgromadzenie rozpoczęło swoje obrady o 11:00. Była to druga z kolei wizyta tego dygnitarza w Prasanthi. Po raz pierwszy gościł tu w 1995 r. Pełnił wówczas funkcję ministra finansów w rządzie indyjskim. Wtedy także był najważniejszym gościem Zgromadzenia zwołanego z okazji obchodów 70-tych urodzin Bhagawana.

          Od wczesnych godzin rannych niekończące się serpentyny wielbicieli, kobiet i mężczyzn, wiły się wzdłuż uliczek i dróżek aszramu. Policja stanowa, w oczekiwaniu na przybycie premiera, towarzyszących mu ministrów i gubernatora stanu, objęła miasto gęstą siecią ochronną.

Doroczne Zgromadzenie Instytutu Wyższego Nauczania 2010 r.

          Doroczne Zgromadzenie Uniwersytetu Śri Sathya Sai obradowało w Sai Kulwant Hall. Sesję rozpoczęła wspaniała ceremonia, uświetniona obecnością Rektora Uniwersytetu Bhagawana Śri Sathya Sai Baby oraz najznakomitszego gościa, jego ekscelencji premiera Indii - dr Manmohana Singha. Premierowi towarzyszyła grupa prominentów. Oto oni: premier stanu Andhra Pradesh - K. Rosaiah, gubernator stanu Andhra Pradesh - E.S.L. Narasimhan, premier stanu Karnataka - Y.S. Yeddyurappa, gubernator stanu Pendżab - Shivraj Patil, zastępca premiera stanu Tamil Nadu - Stallin, unijny minister energetyki - Sushil Kumar Shinde, były minister stanu Maharasztra - Ashok Chavan, prezes firmy Tata&Sons oraz prezes Biura Konsultacyjnego firmy Tata - dr Ratan Tata, oraz dyrektor wykonawczy i zarządzający Biura Konsultacyjnego firmy Tata - N. Chandrasekaran. Procesja Zgromadzenia wyruszyła o 11:10 z Yadżur Mandiru. Towarzyszyła jej orkiestra dęta Uniwersytetu, grająca dźwięczne melodie. Bhagawan, w bordowej szacie, wraz z najznakomitszym gościem i grupą znanych osobistości ze świata polityki, został uroczyście poprowadzony na miejsce spotkania przez orkiestrę, za którą podążał student z berłem i sekretarz z ceremonialną buławą. Kiedy procesja dotarła do podium, prorektor Uniwersytetu - dr Shashidhara Prasad ofiarował premierowi girlandę kwiatów. Następnie odśpiewano Wedy. Na prośbę prorektora Rektor Uniwersytetu – Śri Sathya Sai Baba uznał zgromadzenie za otwarte i nacisnął przycisk odsłaniający płytę pamiątkową 29-tego Zgromadzenia Uniwersytetu. Na podwyższeniu wraz z Bhagawanem i premierem Indii zasiedli gubernator i premier stanu Andhra Pradesh. Po drugiej stronie, naprzeciw podium usiedli członkowie rady akademickiej. Prorektor gorąco powitał zebranych i przedstawił im głównego gościa honorowego. Następnie odśpiewano hymn Uniwersytetu, a Boski Rektor wręczył zasłużonym osobom złote i srebrne medale. Dr Manmohan Singh wygłosił przemówienie. Opowiedział o swojej poprzedniej wizycie w charakterze najważniejszego gościa w 1995 roku. Wyrażając opinię o międzynarodowym statusie Prasanthi Nilayam, dr Singh oznajmił, że obserwując miasto dostrzegł w nim wielką mikrokosmiczną różnorodność. Chwalił także uczelnię: „Wasz Uniwersytet jest relatywnie młody. Mimo to stał się centrum doskonałości.” Następnie rozwinął słowa Swamiego: „To nie jest miejsce do zdobywania tytułów akademickich, lecz do pogłębiania samo-poświęcenia i samo-poznania prowadzących do samo-realizacji.” „Prawdziwe znaczenie wykształcenia opartego na wiedzy i duchowości wyraża się w czynach”, powiedział dr Singh. Zwracając się do absolwentów wyraził przekonanie, że chociaż czekają na nich wyzwania, to pokonają je z sukcesem. „Mieliście do czynienia z doskonałymi umysłami, korzystaliście ze wspaniałych bibliotek. Lecz wasze życie nie będzie kompletne, jeśli nie podacie ręki pokrzywdzonym. Pomóżcie im. Niech Bóg błogosławi was wszystkich.” Następnie orkiestra dęta Uniwersytetu odegrała hymn narodowy. Spotkanie zakończono o 12:15. Bhagawan, w towarzystwie dr Manmohana Singha, udał się na kilka minut do pokoju interview. Potem wrócił na podium i wygłosił dyskurs, którego wysłuchała także Rada Uniwersytetu. Jaśniejąc boską mądrością, Bhagawan mówił o chwale kultury indyjskiej, o wewnętrznej godności, o wielkiej wadze zdyscyplinowania. Następnie przeszedł do najważniejszego punktu Swojego wystąpienia i podkreślił znaczenie Educare dla czasów obecnych. Na poziomie narodowym brakuje jedności. Zamiast niej szerzy się wrogość. Wszyscy powinni pracować nad zjednoczeniem kraju. W rzeczywistości jedność jest potrzebna na każdym polu życia publicznego. Zamykając Swoje przesłanie, Bhagawan przypomniał: „Wszyscy jesteście dziećmi Boga. Traktujcie się jak bracia.” O 13:10 ofiarowano Bhagawanowi mangala arathi. Premier został zaproszony do pokoju interview na prywatną audiencję, która trwała pół godziny. Potem Bhagawan opuścił salę obrad.

Wieczór

    Według wszelkich przewidywań był to ostatni akord wieczoru poprzedzającego wielki dzień i nikt z wyjątkiem Boga nie miał już żadnych planów. Dzięki Jego planom wieczór przemienił się w pełną blasku wigilię urodzinową. Zabrzmiała muzyka klasyczna z Karnataki (południowe Indie), będąca prawdziwym popisem talentów. Bhagawan przybył o 19:00 i okrążył całą salę, a następnie wrócił na werandę. Przez cały czas towarzyszyła mu słodka, uduchowiona muzyka bhadżanów. Zespół muzyczny "Prema Pravaham" został poproszony do sali bhadżanowej na krótką sesję, po której Bhagawan pojawił się na podium tylko po to, żeby zaraz wrócić do pokoju interview na następne pięć minut. Porozmawiał też chwilę z zespołem Sai Widya Wahani, który następnego dnia miał wziąć udział w obchodach 85 urodzin Pana. Bhagawan wrócił na podium o 19:20 i pobłogosławił gubernatora stanu - E.S.L. Narasimhana, siedzącego po turecku na podium. W wieczornej sesji uczestniczyła grupa ważnych osobistości, w tym minister stanu, zastępca głównego ministra stanu Tamil Nandu - M.K. Stallin, główny minister stanu Maharasztry - Ashok Chavan i prezes firmy Tata&Sons dr Ratan Tata. Bhagawan zajął Swój fotel i zaczął przeglądać listy. Śpiewano bhadżany i rozdawano pobłogosławiony prasadam. Przez jakiś czas trwały jeszcze bhadżany, a potem nastąpiła przerwa, podczas której przygotowano scenę do wspaniałej wigilii urodzinowej. Zgodnie z życzeniem samego Boga o 20:00 wystąpił duet, który przez godzinę śpiewał hipnotyzujące pieśni z Karnataki i oczarował nimi Pana. Sala, wypełniona rozkoszującymi się każdą chwilą koncertu wielbicielami, wybuchała po każdej pieśni burzą oklasków. O 21:00 Bhagawan przyjął mangala arathi. Kiedy opuszczał podwyższenie, przedstawiono wielbicielom program obchodów urodzinowych. Ogłoszono, że uroczystości rozpoczną się o 10:00 na stadionie Hill View oraz że Bhagawan wjedzie na stadion w złotym rydwanie jako król królów! Jutro o świcie miejsce to przykuje do siebie uwagę wszystkich wielbicieli.

Wtorek, 23 listopada 2010 r.

Ranek

          Kiedy nadszedł ten wielki dzień, na stadionie Śri Sathya Sai Hill View zapanowała świąteczna atmosfera. Tysiące kobiet i mężczyzn zajęło każdy skrawek przestrzeni. Śmiertelnicy na ziemi i bogowie na szczycie wzgórza cieszyli się, że mogą uczestniczyć w uroczystym przybyciu „Pana osiemdziesięciu pięciu lat”. W miarę upływu czasu, im bliżej oczekiwanej godziny, następowało wielkie przemieszczanie tłumów, spodziewane podczas tak ogromnego święta. Niewątpliwie, stadion Hill View (stadion z widokiem na wzgórze) przeżywał najważniejszy moment swojego istnienia. Miał gościć Jubilata, a wraz a nim tysiące osób, oczekujących tego szczęśliwego dnia na Jego darszan! Wczesnym rankiem na długo przed wschodem słońca, stadion Hill View, pogrążony jeszcze w spokoju i ciszy, gorąco witał przybywających zewsząd wielbicieli ubiegających się dogodne miejsca w strefie niezarezerwowanej. W miarę upływu czasu ruch coraz bardziej się wzmagał. Służby sewadal wspomagane przez starszych studentów, zajęte były rozmieszczaniem wielbicieli. Zapewniały im też ochłodę, roznosząc herbatę, kawę, wodę pitną i przekąski. Uroczystości rozpoczęły się o 8:00 od godzinnego intonowania Wed. Od 9:00 do 9:40 śpiewano bhadżany. Potem na scenę weszły grupy chłopców komentujących wydarzenie w języku angielskim, telugu i hindi. Dołączył do nich prof. Anil Kumar. Trwało to do 10:30. Potem, aż do pojawienia się Bhagawana ponownie śpiewano bhadżany. Wydaje się, że zebranym nie przeszkadzało ani długotrwałe oczekiwanie ani bezlitośnie palące słońce. Każda obecna tu osoba pragnęła tylko jednego – zdobyć łaskę miłości Pana! O 11:20 wielki stadion wypełnił głos prof. Anila Kumara, ogłaszający bliskie przybycie Bhagawana. W tym momencie zaczęło się odliczanie. Wszystkie oczy skierowały się w stronę zachodniej bramy stadionu. Pan pojawił się o 11:25 na złotym rydwanie, jaśniejąc kremowo-białą szatą! Jubilat rozpoczął Swoją urodzinową podróż obdarzając zebranych najwyższym błogosławieństwem. Na miejsce odprowadził Go zespół intonujący Wedy, a za nim podążali chłopcy i dziewczęta z Uniwersytetu. Podczas procesji, gdy Pan kierował się w stronę Śanti Wedika, powietrze wypełniała pieśń „Parithanaja sadunam” z beatową muzyką w tle. Po 15 minutach procesja dotarła na miejsce. Pawilon Śanti Wedika upodobnił się do baśniowego pałacu królewskiego ze srebrnym, stojącym pośrodku tronem, czekającym na Bhagawana. Po dotarciu na scenę, Pan zajął Swój królewski fotel, ukazując się wszystkim obecnym. Na scenie znalazła się również grupa VIP-ów. Wśród dygnitarzy zasiadali: minister spraw zagranicznych - S.M. Krishna, ministrowie stanów - Sushil Kumar Shinde i Vilasrao Deshmukh, gubernator stanu Andhra Pradesh - E.S.L. Narasimhan, gubernator stanu Pendżab - Shivraj Patil, zastępca szefa ministrów stanu Tamilnandu - M.K. Stallin, premier stanu Himachal Pradesh - prof. Prem Kumar Dhumal, pani minister z Andhra Pradesh - prof. dr J. Geeta Reddy i potentat przemysłowy - Ratan Tata.

 Poranne uroczystości

    Uroczystości otworzyli słynni pieśniarze z Bollywood: Hariharan, Suresh Wadkar i Shankar Mahadevan wraz ze znanymi pieśniarzami z południowych Indii - P. Unnikrishna’nem i Simeet’em Tappu. Odśpiewali hymn urodzinowy, głoszący chwałę Pana i połączyli go z “Happy Birthday”. Shankar Mahadevan zaśpiewał solo Mahaprana Deepam[3] oczarowując publiczność. W drugiej części programu wystąpił przewodniczący Indyjskiej Organizacji Śri Sathya Sai - pan V. Srinivsan. Po nim zabrało głos wielu mówców, w tym minister S.M. Krishna, gubernator E.S.L. Narasimhan, czcigodny burmistrz Chennai - dr Subramaniam i inni.

    Z okazji urodzin dużo mówiono o nowym projekcje Bhagawana noszącym nazwę Sai Vidya. Polega on na szerzeniu nowoczesnego wykształcenia za pośrednictwem sieci internetu. Projekt omówił pan S.V. Giri, opisując szczegółowo jego najbardziej znaczące elementy. Kluczową rolę w projekcie odegrała firma konsultingowa Tata tworząc bazę danych zapewniających przepływ wiedzy o zarządzaniu do pragnących skorzystać z niej osób. Krótka prezentacja video poprzedziła moment, w którym Ratan Tata - szef firmy Tata&Sons oraz członek zarządu TCS[4] Chandrasekhar oficjalnie przekazali Bhagawanowi oprogramowanie do projektu, a Bhagawan je uruchomił. Towarzyszyły temu fajerwerki, ponieważ była to bardzo radosna chwila. Następnie poinformowano wszystkich, że projekt Sai Widja Wahini jest darem Pana dla narodu z okazji Jego 85-tych urodzin.

          Rocznica ta zainicjowała również pracę „sainetworku”, linku, który połączy miliony wielbicieli Pana. Cyfrowy System Archiwalny Śri Sathya Sai, który wziął pod swoje skrzydła całą dokumentacją związaną z Bhagawanem, został złożony w boskie ręce. Obydwie inicjatywy wyszły od Organizacji Służebnej Śri Sathya Sai.

    Potem, w obecności Bhagawana przedstawiono „świadectwa wdzięczności” wybranych, bezpośrednich odbiorców Jego miłości i łaski, objętych rozmaitymi, zainicjowanymi przez Pana działaniami humanitarnymi. Mówiono o projektach wodnych w Anantapur i wschodniej Godawari, o projekcie monitorowania trzęsień Ziemi zainicjowanym w Gudżaracie, o podjętym w Tamil Nadu planie niesienia pomocy ofiarom tsunami, o planie z Orissy niesienia pomocy ofiarom powodzi, o projekcie wybudowania super-specjalistycznego szpitala i zapewnieniu mobilnej opieki medycznej w Anantapur. Na scenie wystąpiło sześć osób przemawiających z głębi niewinnych serc i w swoich własnych językach. Potem przyszła kolej na ważną wiadomość. Bhagawan ogłosił, że wszyscy mieszkańcy wiosek otaczających Puttaparthi, objętych planem mobilnej opieki medycznej, otrzymają bezpłatną żywność, co jest urodzinowym darem od współczującego Pana!

    Była 13:10 i Bhagawan przyjął mangala arathi. Do Bhagawana podeszli ministrowie - Sushil Kumar Shinde i Vilas Rao Deshmukh, były minister Maharasztry - Ashok Chavan oraz zastępca premiera Tamil Nadu M.K. Stallin. Wszyscy schylili się do Jego stóp. O 13:20 Bhagawan opuścił podium.

Wieczór

    Stadion Hill View zmienił się w zaczarowaną krainę miłości i światła!

    Prasanthi Nilayam - siedziba Najwyższego Pokoju - nosi właściwą nazwę. Potwierdzają to nieprzeliczone tłumy, które przybyły na uroczystość nie zważając na trudności, możliwe podczas tak wielkich świąt! W czasie poprzedzających ten dzień miesięcy Prasanthi przyjęło największą jak dotąd liczbę wielbicieli.

    W przeciwieństwie do poranka zdominowanego przez palące słońce, wieczór był chłodny jak srebrzysta poświata księżyca. Wibrujący stadion stał się sceną radosnych wydarzeń. Wypełnili go ludzie wychowani w różnych religiach, pochodzący z wielu grup etnicznych, językowych, ekonomicznych i społecznych, zebrani pod jednym dachem i uznani za dzieci jednego Boga. Pragnęli złożyć hołd Wielkiemu Nauczycielowi i uczcić 85 rok Jego pobytu na Ziemi.

     Na szczycie wzgórza stały trzy wielkie, płonące światłem architektoniczne cuda. Bogowie, pod przewodnictwem Hanumana spoglądali z wysoka na jaśniejące blaskiem ogromne łuki triumfalne, na główną scenę, na Śanti Wedikę zatopioną w złotej poświacie i wypełnioną Jego ‘własnością’, Jego boskim ludem.

   Setki i tysiące ludzi zebrały się za mandirem,  oczekując na Bhagawana udającego się na stadion, pragnąc uchwycić Jego spojrzenie.

   Bhagawan pojawił się o 19:40 ubrany w żółtą szatę. Na Jego powitanie wytrysnęły wokół stadionu zielone promienie laserowe i utworzyły tańczące fale.

   Kiedy Pan zasiadł na Swoim tronie, zaczęto przygotowywać scenę do wieczornego koncertu „Prema Prawaham”. Był to muzyczny bukiet pełen aromatów miłości, przygotowany przez grupę utalentowanych chłopców z Prasanthi. Złożyło się na niego siedem pieśni opisujących boską miłość Pana i Jego współczucie dla ludzkości oraz przekaz wizualny, ukazujący z talentem istotę boskiej misji. W oczekiwaniu na błogosławieństwo, po krótkiej prezentacji, rozpoczął się magiczny show. W powietrzu wibrowała miłość. Chłopcy śpiewali o Bhagawanie i Jego dziełach. Kiedy pokaz osiągnął punkt kulminacyjny promienie laserowe raz jeszcze rozbłysły nad stadionem, jaśniejąc i tańcząc z chmurami. Wszystkie pieśni, z wyjątkiem ostatniej, przedstawiono po raz pierwszy. Wszystkie wybrano z kolekcji Bhagawana. Godzinny spektakl zamknęła pieśń „Tuu Pyaar Ka Sagar Hey”, odśpiewana przez całą grupę przy akompaniamencie zagranego z werwą podkładu muzycznego. W trakcie pieśni siedzące z przodu studentki z Anantapur podniosły zapalone lampy, podkreślając wagę tej chwili.

  O 20:50 Bhagawan poprosił o mangala arathi. Następnie pobłogosławił chłopców padanamaskarem.

   Dzień 23 listopada 2010 r. zakończył się pokazem fajerwerków. Z pobliskich wzgórz wystrzeliły w niebo wielobarwne ognie sztuczne – wspaniały finał tego niezwykłego karnawału, zamykający w Prasanthi Nilayam obchody 85 urodzin Bhagawana.

  Na oczach dziesiątków tysięcy osób Pan opuścił podium i wsiadł do samochodu. Na festiwal boskiej miłości spadła kurtyna!

z www.saibabaofindia.org - tłum. J.C.

powrót do spisu treści numeru 52 - październik-listopad-grudzień 2010