numer 52 - październik-listopad-grudzień 2010
Wszyscy są dziećmi Bożymi
Dyskurs Bhagawana Baby wygłoszony do
studentów podczas konwokacji 22 listopada 2010 r.
Studenci,
ucieleśnienia miłości!
Wszyscy
chcecie, aby Swami powiedział chociaż kilka słów. Myślicie: ‘Jak byłoby
pięknie, gdyby Swami przemówił przez kilka minut!’ Jednak, nie chcę nic mówić o
obecnej sytuacji w edukacji.
Ten kraj Bharat zrodził wiele
szlachetnych kobiet, takich jak Sawitri, która przywróciła życie swojemu
martwemu mężowi, Ćandramati, która ugasiła szalejący pożar mocą swojej prawdy,
Sita, która udowodniła swoją czystość, wychodząc bez uszczerbku z buchających
płomieni czy Damajanti, która mocą swojej czystości zamieniła niegodziwego
myśliwego w popiół.
(Wiersz telugu)
Ćandramati
zrazu była przerażona rozszalałym pożarem lasu. Wraz z mężem i synem była otoczona
przez płomienie. Nie mieli pojęcia skąd nagle te płomienie się wzięły. W
rzeczywistości była to boska gra. Ostatecznie, gdy Ćandramati użyła swojej mocy
jaką daje prawda i czystość, pożar zgasł w okamgnieniu.
Kiedy
Ćandramati modliła się, przyszła obfita ulewa. Chociaż szalał pożar, zaczęło
mocno padać i w końcu pożar został całkowicie ugaszony. Sawitri także była obdarzona
wielką mocą pochodzącą z wyrzeczeń i czystości. Potrafiła nawet powstrzymać
Jamę (Pana Śmierci) przed zabraniem życia jej mężowi. Tłumaczyła Jamie: „Życie
żony zależy od męża, a męża od żony. Jedno nie może żyć bez drugiego. Jeśli
więc chcesz zabrać życie mojego męża, zabierz też moje. Inaczej, oszczędź jego
życie. Nie jesteśmy oddzielni. Najważniejszym moim zadaniem jest chronić życie
męża.” W końcu Pan Jama musiał ożywić męża Sawitri. Czy istnieje kraj czy
region na tym świecie, w którym można znaleźć kobietę taką jak Sawitri, która
potrafiła przywrócić życie martwemu mężowi? Taka boska moc tkwi uśpiona w
każdej ludzkiej istocie. Człowiek powinien czerpać z tej mocy, której można używać
nie tylko dla siebie, ale też dla innych.
W
tamtych czasach żona traktowała swego męża jak własne życie i na odwrót. Ale
niestety, dzisiaj sytuacja nie jest już taka sama. Ten kraj Bharat jest
otoczony przez siedem mórz. W tym kraju wiele kobiet, takich jak Damajanti czy
Sawitri, prowadziło wielkie wyrzeczenia. One wszystkie są kobietami wielkiej
czystości. Dzisiaj niestety nie spotkamy już takich kobiet.
Patiwrata (kobieta
cnoty) to taka, która uważa swojego męża za własne życie i całkowicie na nim
polega. Patiwrata to ktoś, kto nie spiera
się ze swoim mężem. Nie ma w sobie żadnej wady. Nie ma żadnych samolubnych
pragnień. Wszystko, co robi, robi dla dobra męża. Nawet nie spojrzy na innego
mężczyznę. Tylko taką kobietę można nazwać prawdziwą patiwratą. Ale współczesne kobiety nie idą za swoimi mężami. Nie
słuchają, co mąż mówi. Kiedy żona jest posłuszna mężowi, a mąż żonie i
oboje żyją w harmonii, wtedy cały kraj osiąga pokój i pomyślność. To właśnie z
powodu różnic między mężem i żoną oraz z powodu braku jedności w rodzinie, kraj
przytłaczają problemy. Oboje, mąż i żona, powinni się rozumieć i dostosować
do siebie.
Patiwrata, która ściśle
stosuje się do poleceń męża, może osiągnąć wszystko. Jeśli przygotuje jedzenie
dla męża na słonej wodzie z oceanu, woda zmieni się w słodką. Jeśli żona słucha
poleceń męża, a mąż spełnia jej pragnienia, przyszłość rodziny jest bezpieczna.
Jeśli postępują odwrotnie, rodzina będzie wystawiona na wielkie cierpienia. Gdy
są w swoim domu, zarówno mąż jak i żona prowadzą się przyzwoicie. Jednak jak
tylko przestąpią próg, oddają się wszelkiego rodzaju złu. Jeśli nie ma jedności
i harmonii pomiędzy żoną i mężem, nie ma sensu podejmowanie praktyk
duchowych, takich jak dźapa, dhjana (recytacje, medytacje) itd.
Kiedy
żona idzie za swoim mężem, a mąż za żoną, w rodzinie panuje wielkie szczęście. Starajcie
się osiągnąć taką jedność i harmonię w swojej rodzinie. Wtedy całe wasze życie
stanie się szczęśliwe i spokojne, bez jakichkolwiek zmartwień. Wszystkie wasze
zmartwienia są waszym własnym wytworem. Nie pochodzą one od Boga. Bóg nie
znajduje się w jakimś odległym miejscu. Jest On wrodzony w człowieku.
Powinniście niezachwianie wierzyć w tę prawdę. Wtedy szczęśliwa będzie nie
tylko jednostka ale i społeczeństwo. Czyste serce jest świątynią Boga. Dlatego
rozwijajcie w swoich sercach miłość, a osiągniecie w życiu wszystko.
W
rodzinie będzie panował pokój i szczęście, jeśli zarówno mąż jak i żona dzielą
te same poglądy. Patiwrata to taka
kobieta, która nie ma żadnej innej myśli o kimkolwiek lub czymkolwiek prócz
myśli o mężu. Kobieta, która prowadzi swoje życie z tak niezachwianą wiarą,
może osiągnąć w swoim życiu wszystko. Gdy oboje idą różnymi ścieżkami, w
rodzinie nie może być spokoju i szczęścia. Nie powinniście pozwalać
swojemu umysłowi chwiać się z jednej strony na drugą. Powinniście w pełni skupić
go na Bogu. Kontemplacja Boga jest podstawą do osiągnięcia jedności i harmonii
w rodzinie. Kiedy żona modli się do Boga, mąż stanie się dobrym człowiekiem.
Dawniej
czyste kobiety, takie jak Sita i Damajanti, okazywały swoim mężom pełne oddanie.
Sita po porwaniu była przetrzymywana na Lance przez dziesięć miesięcy. Ale
nigdy, ani raz nie spojrzała w twarz żadnemu mężczyźnie. Cały swój czas
spędzała na kontemplacji Ramy, siedząc pod drzewem w lesie Aśoka. W ogóle
stamtąd nie wychodziła. Ponieważ była kobietą tak wielkiej cnoty, potrafiła
dowieść swojej czystości w agni parikszy
(próbie ognia).
Bóg
jest tylko jeden, nie dwóch. Jest On mieszkańcem waszych serc. Jeśli będziecie
stale kontemplować o Nim, też staniecie się Bogiem. Kogokolwiek spotykacie,
traktujcie go jako ucieleśnienie boskości. Jest to zasada boskości. Z drugiej
strony, jeśli podążacie za kaprysami umysłu i chodzicie gdzie popadnie,
jak możecie stać się Bogiem? Dlaczego, gdy wracacie do swojego koledżu,
chodzicie tu i tam i oddajecie się próżnemu plotkowaniu? Skupcie swój umysł na
celu, dla którego tu przyszliście. Wykonujcie swoją pracę bez nawiązywania
niepotrzebnych kontaktów. Dbajcie o swoją rodzinę. Nie ma w tym nic złego. Nikt
nie każe wam porzucać zajmowania się doczesnymi obowiązkami. Żyjcie w świecie i
wykonujcie swoje obowiązki. Ale zawsze miejcie boskie myśli i uczucia.
Wielu
ludzi chodzi na pielgrzymki do takich miejsc jak Badrinath, Amarnath,
Kedarnath, Bhadrachalam, Tirupati itd., szukając Boga. O niemądrzy ludzie! Boga
nie ma gdzieś indziej. W rzeczywistości sami jesteście Bogiem. Bóg jest obecny
we wszystkich. Bóg jest tylko jeden i jest On obecny wszędzie, gdziekolwiek Go
szukacie. Jest On w was, z wami, nad wami, pod wami. Bóg jest ponad narodzinami
i śmiercią i zamieszkuje każdą istotę w postaci Atmy. Jest obecny we wszystkich
ludziach – od dziecka do starego człowieka. Ten sam Bóg jest obecny w mrówce,
komarze i wszystkich ptakach i zwierzętach. Dlatego nie trudźcie się chodząc tu
i tam w poszukiwaniu Boga.
Gdziekolwiek
spojrzycie, tam jest obecny Bóg. Kogokolwiek zobaczycie, w nim jest Bóg. Bóg
nie ma szczególnej postaci. Wszystkie formy należą do Niego. Dlatego właśnie Wedy
oświadczają: Sahasra
śirsza Purusza sahasraksza sahasra pad (Kosmiczna Istota ma tysiące głów, oczu i stóp). Gdy
siadacie do medytacji, wasz umysł włóczy się tu i tam. Nie powinniście pozwalać
umysłowi na chwiejność i zawsze utrzymywać go w równowadze. Gdy znajdziecie się
na brzegu morza, usłyszycie jak fale wydają dźwięk Om! Gdy skupicie się
na tym dźwięku, zapomnicie o wszystkim.
Ponieważ
wszyscy jesteście młodzi, chcę podkreślić jedną sprawę. Nie pielęgnujcie różnic
między sobą. Kontrowersje sprowadzają wiele kłopotów. W tych czasach niektórzy
ludzie żenią się nie jeden raz, nie dwa razy, nie trzy razy, ale nawet cztery
razy. Nie jest to dobra praktyka. Bądźcie wytrwali. Nawet jeśli ktoś was
zdenerwuje, nie walczcie z nim. Zrozumcie, że walcząc z innymi w istocie
ranicie siebie. Panujcie nad swoimi myślami. Jest to cecha prawdziwie
wykształconego człowieka. Nazywa się to Educare.
Obok edukacji musicie otrzymać Educare.
Gdy macie Educare, macie wszystko – zdrowie, szczęście, pokój i pomyślność.
Chcę, żebyście to zrozumieli. Wszystko będzie się układało dobrze, jeśli uczynicie
swoje serce czystym. Przynajmniej od dziś idźcie właściwą ścieżka. Jeśli ktoś
próbuje zwieść was na złe drogi, nie zwracajcie na niego uwagi. Choćby taka
osoba przyszła do was i próbowała nawiązać rozmowę, nawet nie patrzcie jej w
twarz. Po prostu zignorujcie ją i odejdźcie.
Studenci
powinni żyć w jedności we wszystkich sprawach. Ale dzisiaj jedność zanikła całkowicie,
natomiast panoszy się wrogość. Gdy jakiś student w grupie zdobywa wyższe oceny,
inni zaczynają mu zazdrościć. Tak nie powinno być, bowiem zazdrość rodzi
nienawiść. Dalsze podziały powstaną, gdy do placówek edukacyjnych wejdzie
polityka. Dlatego wszyscy studenci powinni żyć w jedności i solidarności.
Powinniście
osiągnąć jedność. Dzisiaj wśród młodzieży nie ma jedności. Młodzież powinna
przede wszystkim pomagać sobie nawzajem. Celem edukacji jest charakter. Jeśli
macie dobry charakter, możecie w życiu osiągnąć wszystko. Możecie myśleć, że
zdobyliście złote medale, uzyskaliście wysokie stopnie i dorobiliście się
imienia i sławy. Ale jeśli brakuje wam charakteru, te tytuły są zaledwie
kawałkami papieru. Najważniejszą dla was rzeczą jest chronić swój charakter.
Tylko osoba z charakterem jest prawdziwie wykształconym człowiekiem.
Kiedy
Rawana zabierał Sitę na Lankę, ona zawiązała wszystkie swoje ozdoby w węzełek i upuściła
na ziemię. Sugriwa pokazał to zawiniątko Ramie i Lakszmanie, którzy poszukiwali
Sity. Rama poprosił Lakszmanę, aby obejrzał ozdoby i stwierdził czy
należały do Sity. Wtedy Lakszmana odparł: „Bracie! Nigdy nie patrzyłem Sicie w twarz
i dlatego nie wiem czy te ozdoby należą do niej, czy nie. Mogę rozpoznać
jedynie ozdoby stóp, gdyż widziałem je, składając codziennie pokłony do jej
stóp.”
Sita,
Rama i Lakszmana spędzili razem w lasach prawie czternaście lat. Ale Lakszmana
ani raz nie spojrzał Sicie w twarz. Jakże czystego serca był Lakszmana!
Kiedykolwiek musiał rozmawiać z Sitą, mówił do niej ze spuszczoną głową. Ponieważ
był tak szlachetną osobą, mógł cieszyć się bogactwem bliskości Ramy. Kiedy
Lakszmana upadł nieprzytomny na polu bitwy, Rama powiedział: „Jeśli będę
szukał, mogę znaleźć żonę taką jak Sita, ale nie brata takiego jak Lakszmana. Mogę
znieść rozłąkę z Sitą, ale nie z Lakszmaną.” Takiej miary była więź miłości
między Ramą i Lakszmaną.
Studenci
też powinni rozwijać taką jedność w stosunku do wszystkich swoich braci i
sióstr. Wszyscy są istotami ludzkimi. Wszyscy są dziećmi Bożymi. Dlatego,
powinniście żyć w jedności, nie dopuszczając żadnych różnic. Takie jest
dzisiaj Moje dla was przesłanie.
powrót do spisu treści numeru 52 - październik-listopad-grudzień 2010