Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Zrozum, że ty i Ja jesteśmy jednym

          Wszyscy boją się Jamy, boga śmierci. Chodzi on po wszystkich zakątkach świata i odbiera życiowy pierwiastek tym, których pobyt na ziemi dobiega końca.

Czystość darzy kobiety ogromną mocą

Kiedy Jama zabrał życie męża Sawitri, Satjawana, pełna żalu Sawitri prosiła go, aby przywrócił jej męża do życia. Powiedziała: „Albo przywrócisz mu życie, albo zabierz też moje życie. Nie mogę żyć bez męża; jesteśmy jednym.” Gdy Jama próbował odejść po zabraniu życia jej męża, Sawitri zastąpiła mu drogę i nie pozwoliła oddalić się. Jama nie miał wyboru jak tylko wysłuchać jej prośby; spytał: „Matko, czego pragniesz?” „Oddaj mi mojego męża; nie mogę bez niego żyć” – odpowiedziała Sawitri. Ostatecznie Jama musiał ulec jej prośbom i ożywić Satjawana. Ale Jama, uszczęśliwiony czystością i determinacją Sawitri, nie tylko ożywił Satjawana, lecz także obdarzył Sawitri i Satjawana wieloma dobrodziejstwami. To właśnie dzięki swojej czystości Sawitri mogła przywrócić zmarłego męża do życia.

      Ćandramati to inna wielka kobieta tego świętego kraju Bharat, która dała światu świetlany przykład czystości. Gdy z mężem Hariśćandrą i synem Lohitaswą szła przez las, nagle rozgorzał tam wielki pożar, który zagrażał ich życiu. Ćandramati modliła się: „Jeśli jestem prawdziwie czystą kobietą i przez całe życie trzymałam się dharmy, niech ten szalejący pożar zgaśnie.” I pomyślcie sobie! Pożar w okamgnieniu zgasł a w całym lesie zapanował spokój. Tak wielka jest moc pokuty i czystości cnotliwej kobiety! Bóg pomaga tym kobietom, które mocno trwają w dharmie czystości. Ćandramati zawsze podążała za mężem i nie mogła znieść nawet chwilowej z nim rozłąki. Jest to znak rozpoznawczy czystej kobiety. Mąż i żona powinni żyć razem w harmonii przez całe życie.

      (W tym miejscu Bhagawan opisał jak król Hariśćandra i jego cnotliwa małżonka Ćandramati trzymali się cnoty prawdy i prawości oraz dali świetlany przykład cnotliwego życia, kiedy, nie bacząc na nieopisane cierpienia, jakie musieli przechodzić, zostali poddani próbie przez mędrca Wiśwamitrę.)

       Ten kraj Bharat zrodził wiele szlachetnych kobiet, takich jak Damajanti, która siłą swojej czystości w popiół zamieniła złego myśliwego i Sita, która dowiodła swojej czystości, wychodząc bez szwanku z buchającego ognia. (Wiersz telugu)

Życie osiąga spełnienie, gdy mąż i żona żyją w jedności

          Kiedy Sita została poddana próbie ognia, sam bóg ognia wyszedł z niego i powiedział Ramie: „Sita jest kobietą wielkiej cnoty.” W tym świętym kraju Bharat było wiele kobiet cnoty, takich jak Sita, Ćandramati, Damajanti i Sawitri. Ludzie boją się Jamy, ale Jama boi się czystych kobiet. Tak jak Sawitri mogła przywrócić swojego zmarłego męża do życia, dzięki mocy swojej czystości, tak Sita mogła wyjść nietknięta z buchającego ognia, także dzięki mocy swojej czystości. Wszystkie te przykłady kobiet cnoty Bharatu ustanawiają ideał tego, że dla kobiety jej mąż jest Bogiem. Ideały ustanawiane przez tak cnotliwe kobiety uczyniły Indie nauczycielem świata i liderem wszystkich narodów. W którym innym kraju świata znajdziecie przykłady kobiet, który przywróciły życie mężowi? Nawet jeśli przeszukacie cały świat, nie znajdziecie tak cnotliwych kobiet. Taka jest świętość tego kraju Bharat. Właśnie dlatego Bóg lubi inkarnować się w Bharacie. Tak jak kobieta powinna stosować się do patiwrata dharmy (dharmy wiernej żony), tak mężczyźni powinni przestrzegać satiwrata dharmy (dharmy idealnego męża). Kobieta musi być patiwrata, a jej mąż – satiwrata. Żona nigdy nie powinna postępować wbrew poleceniu swojego męża. Podobnie, mąż powinien postępować zgodnie z życzeniami swojej żony i powinien z wielką miłością o nią dbać. Niestety, dzisiaj tylko niewielu mężczyzn przestrzega satiwrata dharmy, mimo że patiwrata dharmy trzyma się duża liczba kobiet. Bóg jest zadowolony z kobiet, które przestrzegają patiwrata dharmy. Gdy istnieje jedność między mężem i żoną, mogą zdobyć wszystko i osiągnąć spełnienie w życiu. Draupadi miała pięciu mężów; traktowała ich jako swoje pięć tchnień życiowych. Dzisiaj kobiety powinny przestrzegać wierności tak jak Sita, Sawitri, Draupadi i Damajanti. To właśnie w świętym kraju Bharat możecie znaleźć tak wiele kobiet patwrata, nigdzie indziej. Ludzie, którzy opuszczają ten święty kraj i udają się do innych krajów, marnują swoje życie.

          Mówicie: moje ciało, moja chusteczka itp., itd. Ale czym jest to ‘moje’? Jest to Jaźń lub ‘Ja.’ ‘Ja’ znaczy Atma. Wszelkie duchowe praktyki, takie jak jadźnie i jagi, są bezużyteczne bez realizacji Atmy. Mówicie: to jest moje a tamto twoje. Jaki jest pożytek z prowadzenia jakiejś duchowej praktyki, gdy nie porzucicie poczucia ‘moje’ i ‘twoje’? Pozbądźcie się tych ciasnych odczuć ‘moje, twoje’ i zrozumcie, że wy i Ja to jedno.

[z Sanathana Sarathi, czerwiec 2010, tłum. KMB]

powrót do spisu treści numeru 51 - VII-VIII-IX - 2010