Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Wiadomości z Prasanthi Nilayam

z maja, czerwca, lipca, sierpnia i września 2007

20 maja 2007 – Tego dnia przybyli do Prasanthi Nilayam minister spraw wewnętrznych Indii i minister górnictwa. O godzinie 16:00 Zostali zaproszeni przez Swamiego na interview.

21 maja 2007 – Wielbiciele z buddyjskich krajów m.in: z Japonii, Hong Kongu i innych krajów Dalekiego Wschodu, zebrali się w Prasanthi Nilayam, by uczcić święta Buddha Poornima i Wesak.

22 maja 2007 – Tego dnia buddyści obchodzili swoje święto Wesak[1]. Uroczystości zakończyły pieśni śpiewane przez chór kobiet z Hong-Kongu, japońska ceremonia ‘gomadaki’ i bhadżany.

W międzyczasie, w swojej zagrodzie w pobliżu Planetarium, słonica Sai Baby - Sai Gita - wydała swe ostatnie tchnienie.

23 maja 2007 – Tego ranka, po krótkim darszanie, Bhagawan udał się do zagrody Sai Gity. Posypał popiołem withuti trąbę nieżyjącej słonicy i jej głowę, po czym wrócił do swojej siedziby. Dźwigi i buldożery z firmy L&T przetransportowały jej masywne ciało do jej nowej siedziby. O godzinie 11:00, kiedy dźwig przemieszczał jej ciało, ponownie przybył Bhagawan. O 12:30 pobłogosławił miejsce jej pochówku i wrócił do swej siedziby.

31 maja 2007 (czwartek)- Tego ranka, po darszanie, Swami siedział na werandzie i oglądał prezentowany Mu przez wielbiciela – seniora - album. Po południu ponownie Baba zasiadł na weradzie. Przez ostatni weekend Swami prosił starszych studentów z Music College i grupę intonującą bhadżany o niezbędne naprawy i konserwację instrumentów muzycznych, nim w dniu 1 czerwca przybędą nowi studenci. Wieczorem Baba udał się do Music College, by obejrzeć naprawione i przygotowane przez studentów instrumenty. Wakacje dobiegają końca. Jutro zaczyna się nowy semestr nauki.

3 czerwca 2007 (niedziela) - Po południu, w Sai Kulwant Hall, studenci zaprezentowali swój pierwszy program pod tytułem: 'Namasmarana', jako inaugurację nowego roku akademickiego. Program zakończył się rozdawaniem owoców mango. Później Swami pozował do grupowych zdjęć.

7 czerwca 2007 – Tego dnia obchodzono pierwszy czwartek roku akademickiego. Z tej okazji Bagawan przybył do college’u o 8:50. Od samego rana studenci i uczniowie wyższych klas szkoły średniej śpiewali bhadżany. Swami został przywitany tradycyjnym intonowaniem Wed. Prorektor Uniwersytetu A.V.Gokak powitał Swamiego i przedstawił pana Rangarajana z wydziału Biznesu, Zarządzania, Księgowości i Finansów który wygłosił krótkie przemówienie. Później prorektor poprosił Swamiego o wygłoszenie dyskursu.

Bhagawan rozpoczął swój dyskurs o 9:15. Powiedział m.in., że Educare towarzyszą odwieczne wartości: Prawda, Prawość, Pokój, Miłość i Niekrzywdzenie, podczas gdy światowa edukacja zawiera w sobie sześć demonicznych właściwości: pragnienia, złość, chciwość, namiętność, dumę i zazdrość. Baba napominał studentów by nigdy, podczas ‘doczesnej gonitwy’ nie zapomnieli wiedzy o Jaźni. Swami przemawiał stojąc, przez blisko godzinę. Wspomniał, jak słonica Sai Gita przybyła do Niego jako 10-cio dniowy słoń-niemowlę i jak karmił ją własnymi rękoma. Więzy miłości między słoniem a Swamim poruszyły wszystkich. Baba powiedział, że Sai Gita odrodzi się i przybędzie do Niego ponownie. Wszyscy studenci zaśpiewali bhadżan Madhura Mohana, po czym Swami przyjął Arathi. Rozdano prasadam – słodkie laddu i o 10:30 Baba udał się do Swojej siedziby.

9 czerwca 2007 – Tego popołudnia wielbicieli spotkało wielkie szczęście, ponieważ Baba dał wyjątkowo długi darszan - ponad 40 minut. Po rundzie samochodem, poprosił o jeszcze jedną rundę a później udał się na werandę. Siedząc w fotelu na kółkach rozpoczął następną rundę wokół Sai Kulwant Hall. Zatrzymywał się i rozmawiał z wieloma wielbicielami. Zmaterializował naszyjnik dla pani profesor z Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Sai.

12 czerwca 2007 – Tego popołudnia Swami przybył nie samochodem – jak zwykle – ale w fotelu na kółkach. Powolutku objechał całe Sai Kulwant Hall. Wiele osób miało okazję rozmawiać z Nim i oddać swoje listy. Podczas darszanu przybył gubernator stanu Andra Pradeś i został zaproszony na interview. Później, tuż przed bhadżanami, Baba zrobił rundę na werandzie. Podczas bhadżanów - jak zwykle – siedział na środku werandy.

17 czerwca 2007 – Na to popołudnie studenci przygotowali prezentację pt. „Kavi Sammelan - zgromadzenie poetów”. Studenci z różnych rejonów Indii ubrani w tradycyjne kostiumy, recytowali poezje w swoich ojczystych językach. Student recytujacy w języku tamilskim został pobłogosławiony przez Swamiego materializacją pierścienia. Po bhadżanach rozdawano mango a Swami pozował do grupowych zdjęć z aktorami.

19 czerwca 2007 - Tego popołudnia Baba przybył na darszan w fotelu zamiast samochodem. Do Sai Kulwant Hall przyjechał minister spraw wewnętrznych Indii wraz ze swoją rodziną. Po darszanie zostali zaproszeni na interview. Przez ostatnich kilka dni Swami dawał darszany okrążając plac w fotelu na kółkach.

20 czerwca 2007 - Tego dnia, dla uczczenia rocznicy ustanowienia programu dobroczynnego Pathakam dla matek i dzieci bez środków do życia, dzieci zebrały się, by wystąpić przed Swamim. Prezentacja zawierała krótkie skecze, tańce, recytacje poezji starożytnej i współczesnej. Po zakończeniu programu Baba pozował do wspólnych zdjęć i rozdawał ubrania wszystkim wykonawcom.

24 czerwca 2007 (niedziela) – Na poranny darszan Bagawan ponownie przybył w fotelu na kółkach zamiast samochodem. Po południu studenci Uniwersytetu Sathya Sai przedstawili rytmiczny, pełen kolorów, program taneczny z Pendżabu. Po jego zakończeniu Baba rozmawiał ze studentami i ich nauczycielami tańca. Pobłogosławił jednego z nich materializując mu łańcuch na szyję.

27 czerwca 2007 (środa) – Tego popołdnia Baba błogosławił chłopców, którzy mieli tego dnia urodziny. Na zakończenie rozdano słodki prasadam.

1 lipca 2007 - Grupa studentów intonujących bhadżany przygotowała na ten wieczór swój występ. Słowo wstępne wygłosił prorekotor Uniwersytetu Sai. Po zakończeniu programu Baba rozdał śpiewakom ubrania, po czym poprosił o powtórkę pieśni Madhura Mohana, przyjął Arathi i udał się do Swojej siedziby.

2 lipca 2007 – (poniedziałek) – Do Prasanthi Nilayam przybyli wielbiciele z południowo-wschodniego regionu USA i na ten wieczór przygotowali program muzyczny. Siedzieli w centrum Sai Kulwant Hall. Ich prezentacje poprzedziło krótkie przemówienie, w którym prosili Bhagawana, by odwiedził ich kraj i zaspokoił ich głód duchowy. Niektóre z ich pieśni były intonowane przez dzieci a niektóre przez całą grupę. Swami poprosił, by po zakończeniu programu intonowali bhadżany. Po bhadżanach Baba rozdawał barwne, połyskliwe sari dla pań i ubrania w stylu safari dla panów.

8 lipca 2007 (niedziela) – Był to ostatni, pożegnalny dzień konferencji na temat roli kobiety w informatyce.Tego dnia odbywała się ona w sali obok Trustu Wydawniczego. Studentki na ostatni dzień konferencji przygotowały program muzyczny a najmłodsze uczestniczki konferencji – studentki I roku – krótkie przedstawienie. Jednak po darszanie Baba wołał małe grupy – jedną po drugiej – na interview, później śpiewano bhażany i Baba rozmawiał z prorektorem Uniwersytetu. W końcu rozpoczęło się przedstawienie studentek na temat wagi skromności u prawdziwie wykształconej osoby. Skromność taka jest oparciem w zetknięciu ze światowym materializmem.

11 lipca 2007 – Dzień wcześniej przybyło pięć tysięcy wielbicieli z Medak ze stanu Andhra Pradeś, by wziąć udział w nabożeństwie Parthi Jatra. Połowa placu Sai Kulwant Hall zapełniona była przybyszami w pomarańczowych chustach. Zaprezentowali oni swój taniec a później przemaszerowali w procesji w obecności Bhagawana.

12 lipca 2007 – Po południu wielbiciele z Medak przedstawiali swój program muzyczny. Poźniej Baba rozmawiał z przewodniczącym Organizacji Sathya Sai doktorem Michaelem Goldsteinem. Następnie przywołał do siebie małą dziewczynkę i zmaterilalizował dla niej naszyjnik.

13 lipca 2007 - Po wieczornych bhadżanach Baba pobłogosławił zespół Prasanthi Digital Studio, który przygotował wystawę pt. „Prema Dżioti” dotyczącą Projektu Dostarczania Wody Pitnej. Wystawa mieściła się w hali Purnaczandra. Po Arathi Baba otworzył wystawę naciskając przycisk włączający oświetlenie gablot.

15 lipca 2007 – Studenci z muzycznego college’u przygotowali koncert na ten wieczór. Wszyscy słuchali muzyki na sitarze, tabli i mridandze. Na zakończenie Baba zmaterializował łańcuszek dla jednego z perkusistów.

17 lipca 2007 - Wydział Biznesu, Zarządzania, Księgowości i Finansów Uniwersytetu Sathya Sai przeprowadził konferencję na temat wpływu globalizacji na zarządzanie zasobami ludzkimi w Indiach. W tej konferencji wzięło udział wielu liderów indyjskiego przemysłu.

19 lipca 2007 – Centralna część placu Sai Kulwant Hall została zaaranżowana tak, by wyglądać jak brzeg morski, z głazami i drzewami wokół. Grupa wielbicieli z Kanady przygotowała krótkie przedstawienie pt. „Święty most”, które ukazywało budowę mostu na wyspę Lanka za czasów Ramy. Po przedstawieniu Baba rozdał uczestnikom ubrania i przyjmował od nich padanamaskar. Później poprosił ich o intonowanie bhadżanów.

20 lipca 2007 – Tego ranka w hali Purnaczandra Baba zainaugurował wystawę pt. „Prema Dżioti”, którą przygotował zespół Prasanthi Digital Studio. Ponad godzinę szczegółowo oglądał wszystkie eksponaty. Następnego dnia po Arathi wystawa będzie udostępniana rano dla pań a wieczorem dla panów.

22 lipca 2007 – Tego popołudnia Baba poruszając się w fotelu kółkach pobłogosławił zebranych drugą rundą darszanową. Później wszystkim studentom i uczestnikom konferencji młodzieżowej rozdawano owoce słodkiej limonki (mosambi).

23 lipca 2007 – Swami udał się po raz drugi w odwiedziny do Swego małego słonia. Zagroda czteroletniej słoniczki została udekorowana i wszyscy mieli nadzieje, że Baba nada jej imię. Jednak Baba tylko przyglądał się jej jakiś czas i powrócił do Mandiru przed 10:00. Właśnie rozpoczynały się przygotowania do święta Gurupurnima. Popołudniowy program świąteczny wypełnił wokalny występ wielbiciela z Maharasztry – Sumita Tappoo. Zaśpiewał on wiele indyjskich, religijnych pieśni. Swami pozował do zdjeć z solistą.

23-25 lipca 2007 – Święto Ekadasi, podczas którego wielkie procesje udają się do Pandharpur, by czcić Pana Witthalę. (postać boga Wisznu). Podczas procesji śpiewa się hymny mistycznych poetów Tukatarama i Jnaneshwara, by mieć darszan Pana Witthali. Każdego roku bardzo wielu wielbicieli z miasta Mumbai, z różnych części stanu Maharasztra i stanu Goa, przybywa do Prasanthi Nilayam, by uczcić to święto w obecności Bhagawana. Wspomnienia złotych dni przeszłości Indii wprowadziły nastrój radości, entuzjazmu i duchowej gorliwości w szczelnie wypełnionym Sai Kulwant Hall w świątecznym dniu Ekadasi 25 lipca.

24 lipca 2007 – Na porannym darszanie, w środkowej części Sai Kulwant przedstawiono widowisko taneczne zatytułowane Pieśni Purandharadas; później w języku hindi przemawiał Rituraj Maharadż. Baba rozmawiał z tancerzami i pozował do wspólnych zdjęć. Rozdawano prasadam.

Wieczorny program był poświęcony występom sławnego wokalisty Hariharana, który zaśpiewał kilka pieśni pochodzących z tradycji Karnataki i kilka z Hindustani. Po godzinnym koncercie Swami przywołał do Siebie śpiewaka i akompaniatora. Zmaterializował pierścień dla Hariharana a muzyk grający na tabli otrzymał zmaterializowany łańcuch na szyję. Matka wokalisty dostała z rąk Bhagawana sari.

25 lipca 2007 – Sai Kulwant Hall został udekorowany z okazji święta Ekadasi. Bagawan przybył na plac darszanowy o 8:30 przy dźwiękach tradycyjnych rogów Maratha i Wed. Program rozpoczął się pieśnią Dindi, po czym dwoje dzieci zaprezentowało pieśń ku pamięci słonicy Swamiego – Sai Gity. Główny program tego poranka był zatytułowany „Master the Mind and be a Mastermind” (Pokonaj umysł i bądź jego panem). Został on przedstawiony w formie quizu z pytaniamy dotyczącymi podstawowych wartości. Program zakończył się ostatecznym stwierdzeniem, że zawsze musimy pytać i otrzymywać odpowiedź od Bhagawana, który jest w nas. Aktorzy zostali pobłogosławieni grupowym zdjęciem ze Swamim. Na wieczorny program dzieci ze szkoły Balwikas przygotowały muzyczne przedstawienie pt. „Dżai Jhulelal”. Społeczność Sindhi czci Pana Jhulelala z X wieku jako swego zbawcę. Ten rok upływa dla nich pod znakiem 1000-nej rocznicy przyjścia Jhulelala. Sztuka opisywała jak Jhulelal poprzez swoje cudowne interwencje ocalił Hindusów z regionu Sindhu przed nietolerancyjnym władcą, który chciał ich siłą, pod groźbą śmierci, nawrócić na islam. Na zakończenie programu Baba zmaterializował łańcuch dla jednego z aktorów. Później rozdawano prasadam i intonowano bhadżany.

26 lipca 2007 – Tego dnia uroczystą procesją rozpoczęła się Światowa Konferencja Młodzieży z Organizacji Sathya Sai. Przemarsz młodych z flagami narodowymi rozpoczął się na stadionie a zakończył na placu darszanowym w chwili przybycia Bhagawana o 8:00. Swami zapalił ceremonialną lampę, na znak rozpoczęcia konferencji. Delegaci zostali przywitani przez dr-a Michaela Goldsteina – przewodniczącego światowej Organizacji Sathya Sai. Następnie przemawiał Shitu Chudasma - koordynator gałęzi młodzieżowej z Organizacji Sai w Wielkiej Brytanii. Baba pobłogosławił delegatów wygłaszając dyskurs, po czym przyjął Arathi i udał się do Swojej rezydencji. Pierwsze obrady konferecji odbyły się na placu darszanowym. Przemawiali: wybitna businesswoman Mallika Srinivasan i Sanjay Sahani kierownik osiedla studenckiego Uniwersytetu Sathya Sai w Brindawan. Po przemówieniach nastąpiła sesja pytań i odpowiedzi.

Po południu, miejscem spotkania delegatów, była hala sportowa. Bhagawan odwiedził obradujących o 16:30, by być świadkiem meczu koszykówki między Indiami a Sri Lanką. Przed meczem i w czasie przerwy wystąpiła grupa taneczna Uday Shankar’s. Drużyna indyjska wygrała mecz. Swami udał się do Swojej rezydencji o 18:00. Spotkanie zakończyło się kilka minut później prezentacją sportowców.

27 lipca 2007 – Obrady Światowej Konferencji Młodzieży odbywały się tego dnia na placu darszanowym i rozpoczęły się wystąpieniami mówców, później miały miejsce dwie sesje warsztatów, po czym Baba udał się do Swojej rezydencji.

28 lipca 2007 – Tego dnia kończyły się obrady Konferencji Młodzieży z Organizacji Sathya Sai. Po południu Baba wygłosił pożegnalny dyskurs, po czym europejski chór Sai zaprezentował swoje pieśni.

29 lipca 2007 – Święto Gurupurnima. Rano w Sai Kulwant Hall Baba został przywitany kolorową procesją, na czele której szedł nowy słoń Swamiego. Bhagawan, w olśniewającej żółtej szacie, przybył na plac darszanowy, udzielając błogosławieństwa tysiącom zebranych. Po wejściu na werandę, Baba nakarmił słoniątko i usiadł w fotelu. Braci Malladi, którzy wcześniej występowali w Kodaikanal, poproszono, aby zaprezentowali wokalny koncert muzyki z Karanataki. Pieśni rozpoczęły sie o 8:10 i trwały do 9:00. Oczarowały one szeroką widownię. Później Baba przywołał studentów, którzy czekali, by przedstawić muzyczny program wypełniony stotrami[2] i omówił z nimi pieśni z ich programu. Rozpoczęto rozdawanie jabłek. Swami poprosił starszych studentów, by zajęli swoje miejsca. Następnie przywołał uczniów ze szkoły podstawowej, którzy zaprezentowali Mu własnoręcznie zrobione karty. Kiedy o 9:10 zakończono rozdawanie prasadamu Baba pobłogosławilł ciasto przygotowane przez zamorskich wielbicieli z okazji święta Gurupurnima, przyjął Arathi i udał się do Swojej rezydencji.

Świąteczny program popołudniowy – na polecenie Bhagawana - rozpoczął się o 16:10. Wcześniej Baba dał darszan i udał się na podest w trakcie intonowania Wed. W tłumie wielbicieli Sai znajdował się były premier Indii Deve Gowda. Grupa młodzieży z krajów latyno-amerykańskich przedstawiła wybrane narodowe tańce i pieśni amerykańskie. Baba pobłogosławił artystów wspólnym zdjęciem. Później wystąpił międzynarodowy chór Sai. Po kilku minutach występów, braci Malladi ponownie poproszono o występ. Po pół godzinie pieśni w tradycji stanu Karanataka, Swami pobłogosławił ich i ich rodziny, przyjął Arathi i udał się do Swojej rezydencji.

30 lipca 2007 – Tego dnia pokazała swoje prezentacje młodzież z Europy i Sri Lanki.

31 lipca 2007 - Tego ranka Baba rozmawiał około 20 minut z kilkoma delegatami konferencji młodzieżowej z krajów zamorskich, po czym każdemu z nich podarował Swoją szatę. Pozostałym delegatom powiedział, że po południu im również podaruje Swoje szaty.

Po południu młodzież Sai z całego świata w pomarańczowych chustach posadzono ponownie na wydzielonych miejscach. Parę minut po 15, z magazynu przyniesiono szaty Swamiego i rozpoczęto ich rozdawanie. Na placu było ponad tysiąc młodych ludzi, którzy pozostali po zakończeniu dwudniowej konferencji młodzieży. Baba przybył na podium o 16. Młodzież z Wielkiej Brytanii zaprezentowała Swamiemu swoją muzyczną składankę, poprzedzoną krótkim wstępem wygłoszonym przez Ajita Poppata. O 17, kiedy ciągle jeszcze koncertowano, Baba udał się do pokoju inteview i poprosił studentów o poprowadzenie bhadżanów. Kiedy ponownie przybył na podium, zapytał o bhadżany w wykonaniu Aallaps i Sam również śpiewał razem ze śpiewakami. O 17:30 przyjął Arathi i opuścił plac darszanowy.

1 sierpnia 2007 – Młodzież z Organizacji Sathya Sai w USA zaprezentowała tego dnia swój występ. Po południu Swami przybył na plac darszanowy o 15:00. Zbierał po drodze listy od wielbicieli. O 16:15 Baba zasiadł na podium i program się rozpoczął. Młodzież śpiewała pieśni w językach angielskim, hindi i telugu, zarówno w stylu klasycznym jak i nowoczesnym. Tuż przed zakończeniem programu dwaj bracia przedstawili poruszający taniec Sziwy do pieśni „Bho Shambho”. Baba zmaterializował dla jednego z tancerzy pierścień a dla drugiego łańcuch. Później Swami poprosił o bhadżany i grupa ta poprowadziła je aż do 17:20, kiedy Swami przyjął Arathi i udał się do Swojej rezydencji.

4 sierpnia 2007 – Po południu w Prasanthi Nilayam dała koncert Orkiestra Kameralna z Lipskiej Filharmonii. Muzycy siedzieli na krzesłach w centrum placu darszanowego. Orkiestra z Lipska odbywała dwutygodniowe tournee po Indiach. Koncert w Prasanthi Nilayam był ich ostatnim występemi trwał godzinę i 15 minut. Program obejmował dwie pierwsze części „Wiosennej Rapsodii” skomponowanej przez indyjskiego  skrzypka L. Subramaniama, który był w Prasanthi poprzedniego dnia. Po zakończeniu koncertu Swami podarował artystom ubrania. Później stanął pośród muzyków z instrumentami i pozował do wspólnych zdjęć. Rozmawiał też z wykonawcami około 20 minut, po czym o 18:00 przyjął Arathi.

5 sierpnia 2007 – Młodzież z Himachal Pradesh zebrała się w Prasanthi Nilayam na odosobnienie. Przygotowali tańce i pieśni. Na popołudniowym darszanie młodzi aktorzy ubrani w kostiumy zasiedli na placu pośród innych wielbicieli. Baba zatrzymał się w pobliżu grupy z Himachal i krótko z nimi rozmawiał; powiedział, by byli gotowi na występ, po czym udał się do pokoju interview. Występ młodych rozpoczął się o 16:10. Jako pierwszy element przedstawienia pokazano dynamiczny taniec „Bhangra” w wykonaniu młodzieńców w kolorowych kostiumach. Swami zmaterializował dla jednego z tancerzy łańcuch. Innym aktorom podarował ubrania. Prosił, by podchodzili do Niego pojedynczo i rozmawiał z każdym z osobna przez kilka minut. Z całą grupą pozował do wspólnego zdjęcia. Grupa z Himachal intonowała bhadżany a w tym czasie jako prasadam rozdawano czekoladki.

5 sierpnia 2007 - Grupa wielbicieli z regionu północno-wschodniego USA przedstawiała tego wieczoru swój program. Po 40-tu minutach koncertu, Baba udał się do pokoju interview i po dłuższej chwili pojawił się ponownie z prezentami dla artystów. Przyniesiono sari, zegarki, pudełka z upominkami w środku. Baba podszedł do siedzącej grupy a artyści kolejno wstawali i osobiście przyjmowali podarunek od Bhagawana. Po rozdaniu wszystkich prezentów, grupa przez 20 minut intonowała bhadżany.

 Swami z młodzieżą z regionu północno-wschodniego USA

9 sierpnia 2007 – Tego ranka Bhagawan udał się do Instytutu Wyższych Nauk Medycznych w Prasanthi, by zainaugurować nowopobudowany Oddział Rejestracji i Badań Diagnostycznych. W szpitalu Baba zapalił lamę, po czym odwiedził nowy oddział. Rozmawiał z kilkoma lekarzami. Błogosławił personel, urządzenia i sale. Tuż przed odjazdem odwiedził stołówkę dla pacjentów, w której stołowali się pracownicy budowlani. Kiedy Baba wrócił do Mandiru, uczniowie szkoły podstawowej już siedzieli i czekali na Niego. Swami usiadł w fotelu a w tym czasie rozdano uczniom poczęstunek.

Trzy tysiące wielbicieli z Karimnagar – okręgu ze stanu Andhra Pradesh przybyło do Prasanthi Nilayam, by wziąć udział w nabożeństwie - Parthi Jatra. Wszyscy włożyli różowe chusty. Po darszanie Baba pojechał do Planetarium, nakarmił słoniątko, po czym powrócił po godzinie na stronę męską. Grupa z Karimnagar modliła się, by mieć szansę, zaprezentować swój program. Swami dwa razy spojrzał na ich kartę, kiedy mijał grupę z Karrimnagar. Tego dnia zebrani mieli szansę na długi darszan i bhadżany.

10 sierpnia 2007 – Tego dnia wielbiciele z Karimnagar zaprezentowli swój program. Rozpoczął się on spektaklem w telugu pt. „Chaduvu”, co znaczy Edukacja. 20-to minutowe przedstawienie ukazywało błędne ambicje nowoczesnych rodziców i to, jak prawdziwe nauczanie Bhagawana wprowadza studentów na własciwą drogę. Po zakończeniu przedstawienia odbył się koncert. Swami obdarował aktorów ubraniami.

12 sierpnia 2007 – Uczniowie XII klasy szkoły średniej przygotowali na to popołudnie swój występ na temat: „Sumienie ludzkie”. Opowiadali jak karmiczne konsekwencje czynów z przeszłości dosięgają nas obecnie. Później Swami pozował do współnego zdjęcia z aktorami.

14 sierpnia 2007 – Po południu Baba udał się do akademików, by zobaczyć przygotowania studentów do obchodów Dnia Niepodległości, które przypadało następnego dnia. W audytorium Swami obserwował próbę generalną przygotowywanego przedstawienia. Niektóre fragmenty nie podobały się Swamiemu. Chciał, by stonowano niektóre sceny przedstawiające przemoc. Dał studentom Swój plan działania i poprosił by nad nim popracowali przez kilka następnych dni.

15 sierpnia 2007 – 60-ta rocznica odzyskania niepodległości przez Indie. Na popołudnie przygotowano kilka prezentacji. O 16:00 prorektor przedstawił trzech mówców: byłych prorektorów - dr Venkataramana i obecnego prorektora dr Giri oraz przewodniczącego indyjskiej Organizacji Sathya Sai V. Srinivasana. Po przemówieniach odegrano hymn narodowy Indii. O 17:00 Swami powstał i wygłosił dyskurs. Powiedział, że jest zasmucony, ponieważ wszyscy mówcy zapomnieli o Subaśu Czandra Bose, którego wspomina się w sierpniu. W związku z tym powiedział kilka słów o miłości i szacunku dla Bose’a – bohatera narodowego. Bhagawan wspomniał, że Bose przybył do Bukkapatnam i spotkał się ze Swamim za czasów młodości Swamiego. Później Bose przysłał do Prasanthi Nilayam swoją córkę. Swami powiedział, że Bose nie zginął w żadnym wypadku. Na zakończenie nawoływał, by współczesna młodzież żyła ideałami Bose’a. Swami mówił 15 minut, bez przerwy na tłumaczenie. Po zakończeniu, prof. Anil Kumar streścił po angielsku dyskurs Swamiego. Później odbył się koncert w wykonaniu studentów Sai. Po 20-tu minutach pieśni patriotycznych przedstawiono spektakl w wykonaniu młodzieży z zachodniego Bengalu, który ukazywał pięciu wielkich, indyjskich liderów ruchu niepodległościowego. Swami rozdał wibhuti głównym aktorom i pozował do wspólnego zdjęcia. 

17 sierpnia 2007 – Po południu Baba przybył na darszan w fotelu na kółkach. Były premier stanu Andhra Pradesh - Czandrababu Naidu - został poproszony na interview.

18 sierpnia 2007 – Tego dnia członkowie Dhyanamandali i Vijayawady, którzy licznie przybyli w ciągu ostatnich  dni, zaprezentowali swój program. Przedstawiono tańce w wykonaniu dzieci ze szkoły jogi. Na zakończenie Baba zmaterializował dla jednego z dzieci łańcuszek. Po Arathi, nim Baba opuścił plac darszanowy, podszedł do swego słoniątka, które przybyło na uroczystość. Nakarmił je i udał się do Swojej rezydencji.

19 sierpnia 2007 – Sai Kulwant Hall wypełnił się szczelnie pięcioma tysiącami młodych wielbicieli z Tamil Nadu. Centralną część placu zajmowało pięćdziesięciu muzyków. Ich muzyka stała się głośniejsza w chwili, gdy Bhagawan przybył na plac o 15:40. Po darszanie Baba zaprosił premiera stanu Maharashtra na interview.

21 sierpnia 2007 – 21. rocznica założenia Szkoły Biznesu, Zarządzania i Finansów Uniwersytetu Sathya Sai. Aby uczcić te okazję, zaplanowano tego dnia liczne prelekcje. Prorektor przedstawił mówców: dziekana wydziału biznesu prof. U.S. Rao, po którym przemawiało dwóch pracowników naukowych. Troje mówców opisywało różne aspekty opartego na podstawowych wartościach wykształcenia w szkole biznesu, gdzie nauka prowadzona jest według osobistych wskazówek Bhagawana. Dwoje studentów przemawiając przeplatało swoje wystąpienie pieśniami. Po bhadżanach Swami przyjął Arathi i odjechał do Swojej kwatery.

22 sierpnia 2007 – Po południu na placu darszanowym zebrali się studenci i nauczyciele. Swami w fotelu na kółkach udał się na podium. Prorektor wygłosił krótkie przemówienie. Powiedział, że Baba jest bardzo szczęśliwy z powodu wczorajszych wystąpień i pieśni. Później Baba zmaterializował dwa łańcuszki dla każdego z przemawiających poprzedniego dnia pracowaników naukowych. Obdarował ich także ubraniami. Następnie wygłosił dyskurs. Nawoływał, by studenci przestrzegali wartości kulturowych i zawsze angażowali się w podstawowe rozróżnianie, rozważali, czy ich czyny są dobre czy złe, właściwe czy błędne. Baba ubolewał nad obecnym trendem rozszerzania coraz bardziej instytucji wyższego nauczania bez brania pod uwagę możliwości nauczycieli posiadających wymagany poziom wykształcenia. Radził studentom, by rozwijalili wiarę w siebie, która jest ważniejsza niż zdobywanie rozległej wiedzy. Swami pochwalił wielbicieli z krajów zamorskich, którzy dzięki swojej wierze i zaufaniu prowadzą pełne błogości życie w Prasanthi Nilayam, nawet jeśli ich warunki mieszkaniowe są bardzo skromne.

Po południu Bagawan przybył na podium o 16:30. Prorektor Uniwersytetu Sathya Sai powiedział, że Baba poprosił studentów i nauczycieli, by wygłosili swoje przemówienia. Przemówienia trwały do 17:15.

23 sierpnia 2007 – Tego dnia kontynuowano przemówienia studentów i nauczycieli. W tym czasie Bhagawan siedział w fotelu na podium do godziny 16:10.

24 sierpnia 2007 – W Prasanthi Nilayam odbywało się nabożeństwo Varalakshmi Vratam. Ponad tysiąc kobiet zasiadło w przedniej części Sai Kulwant Hall, mając ze sobą przybory do pudży. Na podium przygotowano ołtarz bogini Lakszmi. Swami przybył o 8:30 i uroczystość się rozpoczęła. Kiedy kapłan rozpoczął swoje rytuały, Swami udał się samochodem do budynku Sathya Sai Books and Publications Trust w części południowo-zachodniej aszramu. Poprzedniego dnia miała miejsce piąta rocznica inauguracji nowego budynku. Podczas błogosławieństwa Swamiego, niektórzy studenci pracowali w tym budynku. Baba powiedział, że ich odwiedzi następnego dnia. Zasiadł w holu wejściowym biura Book Trust i przemówił do niewielkiego grona. (Dyskurs ten publikujemy w tym wydaniu) Nawoływał zebranych, by pracowali w jedności a także pochwalał ich wysiłki. Nim Swami opuścił budynek Trustu, obszedł wszystkie biura. Kiedy powrócił do Mandiru, zrobił rundę samochodem wokół placu, porozmawiał z organizatorami święta na werandzie, przyjął Arathi i udał się do Swej siedziby.

Po południu przemawiało dwoje mówców. Jako pierwszy - były prorektor Uniwersytetu Sathya Sai prof. Venkataraman. Jako drugi przemawiał w telugu dr Veerabhadraiah, który jest członkiem Państwowej Akademii Sahithya i wykładowcą telugu na Uniwersytecie Sathya Sai.

25 sierpnia 2007 – Tego popołudnia centralną część Sai Kulwant Hall zaadaptowano na scenę. Dzieci Balwikas z Kerali miały dać przedstawienie. Kiedy Baba przybył na plac, zaraz rozpoczął się program. Chłopiec, który grał główną rolę został obdarowany przez Swamiego zmaterializowanym łańcuszkiem. Wielbiciele z Kerali poprowadzili bhadżany.

26 sierpnia 2007 – Po południu wielbiciele z Kerali obchodzili święto Onam. Zaprezentowali swój muzyczny program. Prof. Raghunath Sarma dał wokalny koncert. Później profesor telugu z Uniwersytetu Sathya Sai zagrał na winie. Baba obdarował obu ubraniami. Na zakończenie dzieci z Balwikas poprowadziły bhadżany.

27 sierpnia 2007 – Z okazji święta Onam, Baba został wprowadzony do Sai Kulwant Hall w kolorowej procesji w której kroczyli: zespół muzyczny, małe dziewczynki z ceremonialnymi tacami i studenci intonujący Wedy. Po południu studenci z Kerali wystawili spektakl opisujący życie świętego poety Thyagaradży. Na zakończenie jako prasadam rozdawano chipsy z bananów.

28 sierpnia 2007 – Dzieci ze szkoły Balwikas z Wajanadu w Keralii przedstawiały w formie tanecznych układów opowieści ze Shiva Puran.

31 sierpnia 2007 – Tego dnia kończyła się trzydniowa ogólnoindyjska konferencja przewodniczących okręgów i stanowych pracowników funkcyjnych Służebnej Organizacji Sathya Sai. Delegaci zbierali się w holu konferencyjnym obok budynku  Trustu Wydawniczego. Wszyscy brali też udział w codziennych darszanach. Ostatniego dnia po darszanie delegaci podchodzili do podium, gdzie otrzymywali z rąk Swamiego szatę. Rozdawanie trwało około 40 minut i zakończyło się o  17:00.

2 września 2007 – W tym dniu 35 lat temu założono Sri Sathya Sai Central Trust. Aby uczcić tę okazję, wszyscy studenci Bhagawana pracujący w różnych Jego instytucjach w Prasanthi Nilayam zebrali się rano w Holu Bhadżanowym i po darszanie Swami z wieloma z nich rozmawiał. Sesja ta trwała prawie do godziny 10:00.

      Po południu program rozpoczął się o 16:00. Swami usiadł w fotelu obok czterech starszych wielbicieli i dwóch byłych studentów, którzy mieli przemawiać tego popołudnia. Kolejno wygłaszali swoje mowy: V.Srinivasan,S.V.Giri,Chakravarthy, G.Venkataraman, N.Sudhindran oraz dr T.Ravi Kumar. Po zakończeniu przemówień Swami powstał i wygłosił dyskurs. (Publikujemy go w tym numerze) Po przemówieniu Swami rozdał zegarki wszystkim 150-ciu byłym studentom, którzy pracują w Prasanthi Nilayam i w Brindawanie. Podchodzili oni kolejno i odbierali prezent z rąk Bhagawana. Rozdawano też prasadam.

4 września 2007 – Święto Kriszny. Swami przybył na plac darszanowy w żółtej, jaśniejącej szacie. Procesja krów z Gokulam przybyła do Sai Kulwant Hall, w tym samym czasie, kiedy nadjechał Baba. Swami zatrzymał samochód koło procesji, w centrum holu, wysiadł z auta i karmił krowy bananami. Częstował też jabłkami Swego małego słonia. Studenci z koledżu muzycznego, tworzący zespół Nadaswaram i grupa bhadżanowa przeszli w procesji śpiewając Wedy. Swami błogosławił różne zwierzęta przyniesione przez studentów. Były to: gołębie, paw i inne zwierzaki. Później Baba zasiadł w fotelu i poprosił prorektora S.V.Giri, by ten ogłosił, iż program obchodów święta Kriszny rozpocznie się po południu. Wszystkim rozdano prasadam.

Środkowa część placu Sai Kulwant Hall została zaadaptowana na scenę i przygotowana do popołudniowych występów. Baba przybył o 15:45 i zrobił rundę darszanową w fotelu na kółkach. Później zasiadł na podeście. Orkiestra dęta Uniwersytetu Sathya Sai zaprezentowała innowacyjny program z żywymi obrazami z życia Kriszny, które były pokazywane w czasie, kiedy muzycy grali utwory „Burza”, „Murali Kriszna” i inne. Liczni wielbiciele z Nalgonda, którzy zebrali się w Prasanthi, by odprawić nabożeństwo Parthi Jatra, zaprezentowali następny program. Wystawiono spektakl w języku telugu, którego głównym tematem była potrzeba współczucia. Później wielbiciele z Nalgonda zaśpiewali kilka pieśni. Po bhadżanach Swami wygłosił dyskurs.

Bhagawan zmaterializował złoty lingam i nadmienił, że jest on specyficzną formą Sattwy (czystości). Krótko opowiedział o czystości Kriszny, który jako siedmiolatek był doskonałym kompanem zabaw Gopik, (były w wieku jego matki). Swami opowiedział też różne zdarzenia z eposu Ramajana, które sławią świętość i czystość postaci występujących w tym nieśmiertelnym eposie. Na zakończenie dyskursu Swami podkreślił jedność Ramy i Kriszny. Mówił, by intonować imię Ramy i imię Kriszny, jeśli wolimy te formy boskości. Możemy powtarzać: „Sai Rama, Sai Kriszna”, ale nigdy nie zapominajmy imienia Boga. Zawsze pamiętajmy imię Boga. Po dyskursie przez 10 minut śpiewano bhadżany, po czym Baba przyjął Arathi.

6 września 2007 – Tego dnia do Prasanthi Nilayam przybyli licznie wielbiciele z okręgu Nellore. Po południowym darszanie Swami poprosił grupę z Nellore, by zaprezentowała swoje pełne temperamentu tańce. Po występie Baba rozdał tancerzom ubrania, a jednemu z nich zmaterializował łańcuch. Prof. Anil Kumar ogłosił, że następnego dnia wielbiciele z Nellore wystawią swój spektakl.

7 września 2007 – Dzieci ze szkoły Balwikas w Nellore pokazały tego popołudnia klasyczny dramat w formie tańca „Archana”. Główna postać dramatu nosząca takie samo imię jak tytuł przedstawienia ofiarowała swój taniec Bhagawanowi. Swami pobłogosławił jej ofiarując łańcuszek. Rozdano prasadam.

11 września 2007 – Przez ostatnich kilka dni w Prasanthi Nilayam było bardzo spokojnie. W niedzielę rano dwaj ministrowie z Tamil Nadu zostali zaproszeni na interview. Po popołudniu czołowi gracze Indii rozegrali w hali sportowej turniej badmintona.

13 września 2007 – Baba błogosławił ‘urodzinowych chłopców’. Długą chwilę rozmawiał z jednym z uczniów i zmaterializował dla niego łańcuch. Zapytał go o wcześniej podarowany łańcuszek z wisiorekim. Chłopiec pokazał go Swamiemu. Baba również zapytał o dziadka chłopca, który jest jednym z najstarszych lekarzy w Prasanthi Nilayam.

15 września 2007 – Święto Ganeszy. Na placu darszanowym odprawiano pudżę dla Ganeszy, którego symbolicznie przedstawiał mały posążek. Wszystkim rozdawano poczęstunek.

17 września 2007 – Tego dnia odprawiano ceremonię abiszekam Ganeszy (rytualna kąpiek).

22 września 2007 – Sai Kulwant Hall wypełnił się nowoprzybyłymi wielbicielami z okręgu Mahbubnagar noszących niebieskie chusty. Po rundzie darszanowej Swami usiadł na podium. Uczniowie zaprezentowali Swamiemu kartę w formie starożytnego manuskryptu, upamiętniającą czwartą rocznicę codziennego intonowania Wed w Mandirze! Bhagawan wziął kartę z imionami wszystkich chłopców intonujących Wedy.

23 września 2007 – Po południu wielbiciele z Mahbubnagar ze stanu Andhra Pradesh pokazali taneczny dramat. Swami rozdawał prezenty potrzebującym w postaci środków do życia. Były to: maszyny do szycia, komputery, młynki, zestawy narzędzi elektrycznych…

25 września 2007 – Minister spraw wewnętrznych, który przybył poprzedniego dnia, po południu został zaproszony przez Swamiego na interview.

26 września 2007 – Młodzież z Uttar Pradesh i Uttarakhandu zaprezentowała spektakl w języku hindi oraz tańce ludowe.

Z  Prasanthi Bulletin-u  tłum. E.G. i J.R.