numer 45 - styczeń-luty-marzec 2009
WOLNOŚĆ
Prof. Anil Kumar
Wszyscy pragniemy być wolni, ale czy wiemy, co to jest wolność?
Wolność jest wolnością umysłu. Żeby być Panem umysłu, trzeba nad nim panować i nie robić wszystkiego, cokolwiek nam podpowiada. Uwolnienie się od ignorancji, przywiązania, pragnień, złości, dumy, złudnych wątpliwości oraz zniekształconych poglądów jest prawdziwą wolnością. To od stanu naszego umysłu zależy czy jesteśmy wolni, czy nie. Tym, co stanowi główną przeszkodę w uzyskaniu wolności, jest egocentryzm, który także powoduje, że jesteśmy niespokojni. Człowiek może osiągnąć prawdziwą błogość, jeżeli jego serce uwolni się od powyższych wrogów. Kiedy robimy wszystko jak najlepiej, jesteśmy prawdziwie zrelaksowani, jesteśmy sobą, mamy wiarę i ufność w Boga, przychodzi wolność.
Kto jest wolny, a kto nie?
Wolność jest pojęciem przeważnie źle pojmowanym; niektórym ludziom wydaje się, że są wolni, jeżeli uwolnią się od obcych lub zewnętrznych rządów. Weźmy na przykład Hindusów, którzy uwolnili się od rządów Brytyjczyków w swoim kraju. Nelson Mandela przyniósł wolność Republice Południowej Afryki. Możemy uwolnić się politycznie, jednak mentalnie możemy być niewolnikami.
Musimy uwolnić się od umysłu, który jest zaprogramowany, który jest uwarunkowany. Taki umysł myśli w szczególny sposób i zawsze jest ciasny. Uwolnienie się od uwarunkowanego i zaprogramowanego umysłu jest wolnością. Obecnie, w dobie rozwoju nauki i technologii należy uwolnić się od tego przestarzałego kostiumu, który jest bez sensu w nowoczesnym społeczeństwie. Trzeba uwolnić się od wierzeń, które uczyniły człowieka ślepym dogmatykiem. To jest wolność intelektualna.
Musimy uwolnić się także od wpływu społeczeństwa, które oczekuje, że będziemy żyć zgodnie z określonym standardem. Społeczeństwo uważa, że jesteś godzien szacunku, jeżeli posiadasz pieniądze i odpowiednie stanowisko. Posiada ono swoje własne normy i skalę ocen. Aby być w stanie ocenić kogokolwiek, trzeba samemu być wolnym. Jesteś tym, kim jesteś, z pieniędzmi lub bez nich, ze stanowiskiem lub bez niego. Jeżeli żyjesz w społeczeństwie, musisz walczyć o to, aby wyrobić sobie pozycję. To jest niewolnictwo.
Człowiek myśli, że jest uwiązany przez społeczeństwo, czy polityczną funkcję i sądzi, że będzie wolny, jeżeli pozbędzie się tych więzi. Ale to nie tak. Powinien być całkowicie wolny. Człowiek rodzi się wolny. W miarę upływu lat staje się uwarunkowany przez system, rodziców i nauczycieli. Pozwala na to, by inni zdominowali go. Społeczeństwo, ksiądz, nauczyciel duchowy uzależniają go od siebie, czynią to nawet rodzice i przyjaciele. Wszyscy chcą, aby słuchać ich rad. W obecnych czasach trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że wolność czerpana jest z mądrości, z wewnętrznego głosu intuicji, głosu, który połączony jest z wyższą świadomością.
Innym aspektem wolności jest pozwolenie na to, aby drugi człowiek cieszył się nią. Jestem wolny i powinienem pozwolić ci cieszyć się wolnością. Oznacza to, że nie mogę narzucić ci moich pomysłów, ani zmusić ciebie do akceptowania moich poglądów. Trzeba być wolnym i równocześnie respektować wolność innych osób. Umysł egoistyczny, dominujący lub dyktatorski to taki, który lubi być wolnym, jednak nie lubi, gdy inni posiadają taką samą wolność. Nie jest to odpowiednie z ludzkiego punktu widzenia, a jeszcze mniej z punktu widzenia religijnego.
Próba zrozumienia punktu widzenia naszych braci i sióstr, przebaczanie oraz zwracanie się do każdego w sposób delikatny i uprzejmy, daje wolność każdej ze stron. Wolność w tym wypadku oznacza szacunek dla uczuć innych osób.
Uwolnienie się od słabości mechanicznego wykonywania czynności, mechanicznego myślenia oraz mechanicznej rutyny oznacza wielką wolność. Powinniśmy uwolnić się od tych złych nawyków i rozkwitać w pełnej niezależności, to jest prawdziwa wolność.
Dlatego właśnie historia odnotowała Sokratesa[1], który oddał życie, by zachować wolność. Wolność ma różne poziomy: indywidualny, psychologiczny i intelektualny. Być wolnym, to znaczy rozkwitać w taki sposób, jaki jest zgodny z umiejętnościami i talentami danymi przez Boga.
Pragniemy być wolni, ponieważ wolność jest stanem naturalnym. Autentyczna wolność nie zależy od czegoś ani od kogoś. Ona po prostu istnieje. Istnieje w sposób naturalny. Oparta jest na entuzjazmie, jak również na wiedzy i mądrości. Entuzjazm wypływa z faktu, że mamy wiarę w to, co robimy, a wolność przychodzi, kiedy jesteśmy pewni, że Bóg jest z nami.
W każdym istnieje tęsknota i silne pragnienie, by znowu odnaleźć w sobie wolność, wolność, jaką znamy. Jeżeli nie poznaliśmy smaku wolności w naszym życiu i jeżeli dusza nie pamięta go z poprzedniego życia, nie będzie nam jej brakować, ani też nie będziemy próbowali się z nią połączyć.
Awatar, Mistrz, jest ostateczną, najważniejszą wolnością, jeśli zatem jesteśmy przyciągani przez Jego obecność, świadomie lub podświadomie widzimy i wyczuwamy Jego Boską wolność. Celem naszego życia jest znaleźć tę wolność. Wolność jest nieodłącznym czynnikiem jedności. Wolność bierze się z doświadczenia własnej jaźni, własnej natury, która jest radosna, nieprzywiązana, jest cichym świadkiem i nieśmiertelnym duchem. Aby mieć do czynienia z doświadczeniem cichego świadka, wystarczy tylko być. Wolność potrafi cieszyć się obecną chwilą.
W czasie głębokiego snu jesteś uwolniony od ciała, od umysłu i intelektu, po prostu czerpiesz radość z głębokiego snu. A kiedy wstajesz, czujesz się odświeżony, dlaczego? Taka jest korzyść z wolności. Jaźń jest zawsze wolna, ale my pozostajemy uwarunkowani.
Wolność jest możliwa, ponieważ, kiedy masz głębokie przeświadczenie, jest ona ostateczna. Jak powiada Baba – końcem mądrości jest wolność. Jeżeli mamy głębokie pragnienie wolności, jesteśmy gotowi umrzeć za nią. Ponieważ wolność oznacza niezależność, poleganie na sobie i poświęcenie.
Jeżeli zasmakowałeś wolności, jesteś gotowy zostawić wszystko i wszystko poświęcić. Zasmakowałem prawdziwej wolności i cały świat nie posiadałby żadnej wartości, gdybym ją utracił.
Bycie człowiekiem wolnym nie oznacza, że można robić, co się chce. Wolny człowiek jest panem samego siebie, swoich zwyczajów i myśli.
Jeżeli nie posiadamy głęboko zakorzenionej mądrości, ani duchowej wiedzy, nie będziemy w stanie osiągnąć wolności. A jak rosną korzenie? Rosną one w różnych kierunkach, wiodących ku wolności, nie wnikają prostopadle w ziemię. Wolność myśli to korzenie, które rozprzestrzeniają się wszędzie, natomiast drzewo jest symbolem wolności życia.
Myśl jest korzeniem, a życie drzewem. Kwiaty pojawią się samoistnie, jeżeli będziemy dbać o korzenie. Wszystkie religie uczą, aby zważać na myśli, ponieważ myśl jest nasieniem, zalążkiem marzenia, które za nią podąża. Jeżeli myśli są głębokie i mają w sobie znamię wolności, zapewniają wolność naszemu życiu.
Myśl, która pojawia się w teraźniejszości, myśl, która nie jest zwykłą, powszednią myślą, która pojawia się w chwili obecnej, a nie jest myślą z przeszłości, ani z przyszłości, jest myślą boską. Największą wolnością jest być świadomym tożsamości z boską myślą, jak również umieć zobaczyć, że się nią nie jest i pozwolić jej odejść.
Jak to zrobimy? Będąc świadkiem lub obserwatorem swoich myśli. Prosty przykład: omawiam niniejsze zagadnienie, widzę, że pojawia się inna myśl, wiem, jakie myśli pojawiają się w moim umyśle. Wiem także, że to myśl, a nie ja. Kiedy to zrozumiecie, będzie większa przestrzeń pomiędzy wami a myślą.
Im dłuższa jest ta przestrzeń, tym dłużej trwa doświadczanie Samadhi czyli stanu najwyższej błogości. Taki jest cel medytacji. Medytacja jest niczym innym, jak odróżnianiem siebie od myśli.
Jeżeli w stu procentach jesteś pogrążony w myślach albo opanowany jesteś przez emocje, nie rób niczego. Odpocznij przez chwilę, pooddychaj głęboko, napij się zimnej wody i przez pewien czas skoncentruj uwagę na Swamim, a wtedy twoje myśli się zmienią. Myśli nie trwają cały czas. Usuń siebie z nich, po prostu poczekaj. Nie działaj pod wpływem myśli, które mają w sobie złość, niepokój albo inne destrukcyjne cechy. Opóźnienie działania jest tym, co należałoby wtedy uczynić.
Prof. Anil Kumar
z www.saiwisdom.com tłum. hb
powrót do spisu treści numeru 45 - styczeń-luty-marzec 2009
„Człowiek wypełniony miłością posiada wielki spokój umysłu, na który nie mają wpływu niepomyślne okoliczności, a to daje wiarę w siebie, która jest źródłem ogromnej siły wewnętrznej i wolności.”
- Baba tłum. hb
[1] Sokrates – (469 – 399 p.n.e.), filozof grecki, dla którego ośrodkiem zainteresowania był człowiek i zagadnienia moralne. Mieszkał w Atenach, gdzie nauczał prowadząc dysputy z przypadkowymi przechodniami na ulicach miasta, zyskując zarówno popularność jak i wrogów. Za nie wyznawanie bogów uznanych przez państwo, a wyznawanie bogów, których nie wyznaje państwo i psucie młodzieży, skazany na karę śmierci.