Trzeci
Dyskurs Bhagawana Baby
Po południu 26 lutego 2006, przed rozpoczęciem czuwania w
Wielką Noc Śiwy (Mahaśiwaratri), po udzieleniu Darśanu o godz. 16-tej,
Bhagawan rozdał wszystkim studentom biały materiał ubraniowy oraz kalkulatory.
Potem udał się do Purnaćandry i wrócił o godz. 17:15, by ponownie usiąść na
podium. Śpiewano bhadźany oraz czytano poezję. O godz. 18:30
niestrudzony Bhagawan powstał i wygłosił Dyskurs — już trzeci w ciągu czterech
dni!
Swami
rozpoczął od wiersza, w którym opisuje wszechobecność Boga i ignorancję
człowieka, który sądzi o sobie, że jest nietrwały, gdy tymczasem jest samym
Iśwarą (Bogiem). Bhagawan powiedział, że powinniśmy czcić nie tyle formy i
imiona Boga, które są tymczasowe, ile Brahmatattwę, wieczny pierwiastek
będący podstawą imion i form, oraz Brahmandę (Kosmos), będącą formą Boga.
Mówił, że należy uświadomić sobie, że każdy jest boski. Nikt nie
powinien pozwolić się zwieść przywiązaniu do współmałżonka czy
dzieci ani też niechęci do wroga lecz postrzegać w nich ucieleśnienia
Brahmana.
Atma to nazwa nadana pierwiastkowi
boskości. Nie ma ona specyficznej postaci. Przenika cały świat w postaci sankalpy
(woli). Poważnym błędem jest przypisywanie Atmie określonej formy i imienia.
Jeśli macie purna bhakti
(pełne oddanie) i kochacie Boga całym sercem, On da wam purna anandę (najwyższą
błogość).
Jest bardzo ważne, żebyście
zrozumieli, iż wszystko dzieje się z woli Boga. Wszystko, co się zdarza jest
dla waszego dobra. Z tego rodzaju mocnym przekonaniem, z jednakowym spokojem powinniście
przyjmować przyjemność i ból, dobro i zło. Może zdarzyć się, że będzie wam
trudno znieść nieszczęścia. Powinniście modlić się do Boga, by obdarzył was ku
temu niezbędną siłą. Dzisiaj możecie mieć trudności, ale jutro będzie inaczej.
Trudności są jak przelotne chmury. Na pewno ustąpią szczęściu. Człowiek ciągle
dąży do szczęścia. Jak może je osiągnąć? Prawdziwe szczęście zawiera się w
jedności z Bogiem.
Bez względu na to, jak bardzo by się
ktoś nie starał, nie jest w stanie w pełni poznać Boga.
Prawdę mówiąc nie macie ani
przyjaciół, ani wrogów. To tylko wasza własna miłość lub nienawiść wraca odbita
z zewnątrz. Bóg nie daje wam ani szczęścia, ani smutku; są one waszym wytworem.
Pochodzą od was.
(Bhagawan zaśpiewał bhadźan „Prema
muditha manase kaho.”) Od niepamiętnych czasów boskie imię Rama ochraniało
wielbicieli i prowadziło ich właściwą drogą. Łatwo można sobie uzmysłowić boski
potencjał imienia Ramy, zauważając że pozostawało ono wyryte w sercach ludzi
przez wszystkie te wieki. Już to samo jest tajemnicą. Od adwentu Ramy minęły
tysiące lat, a mimo to Jego imię pozostaje wciąż świeże i nowe. Czy ktoś jest
na szczycie góry, czy na wsi, czy w mieście, zawsze czerpie ogromną radość ze
śpiewania imienia Ramy. Ramajati iti Ramah (to co zachwyca, jest pierwiastkiem
Ramy).
Studenci, [...] wasz charakter jest
dla Mnie bardzo ważny. Zróbcie więc wszystko, by ukształtować go i być
przykładem dla innych. To przesłanie chciałbym wam przekazać w tym pomyślnym
dniu Śiwaratri. Dzień, w którym doświadczycie wiecznej błogości jest dla Mnie
dniem Śiwaratri.
Wiele lat temu w Prasanthi Nilayam do
wystąpienia przed zgromadzeniem zaproszono uczonego. Rozpoczynając swoje
wystąpienie, zwrócił się do słuchaczy w ten sposób: „Bracia i siostry z jednym
wyjątkiem!” Potem wyjaśnił, że wśród publiczności jest też jego małżonka. Nawet
zwracając się do kongregacji pamiętał o żonie. Nie należy zważać na takie
różnice, zwracając się do publiczności. Powinno się pozdrowić wszystkich.
Digambara to jedno z imion Pana Śiwy.
W mowie potocznej digambara odnosi się do kogoś nagiego. Ale jeśli się
zastanowicie nad wewnętrznym znaczeniem tego określenia, zrozumiecie, że
Digambara to Ten, który posiada dikkulu (cztery strony: wschód, zachód,
północ i południe) jako swoje ambara (okrycie). Istnieje jednak
możliwość, że ludzie źle zrozumieją to słowo i będą myśleć, że Śiwa nic nie
nosi na swoim ciele. Dlatego będzie lepiej, jeśli nie będziecie używali tego
słowa w bhadźanach.
[z
materiałów www.sssbpt.org/Pages/Trust/Updations.htm, oprac. KMB]