Święto Iśwarammy
w Brindawan 6.05.2004
W Prasanthi Nilayam dnia 6 maja każdego roku obchodzi się święto Iśwarammy, aby oddać cześć świętej kobiecie, która została pobłogosławiona, by zostać matką Awatara wieku Kali.
Iśwaramma troszczyła się bardzo o dzieci i była pionierką edukacji w Wartościach Ludzkich dla dzieci Bal Wikas. Dlatego w tym dniu obchodzi się również święto Bal Wikas. Tego roku obchody zorganizowano na malowniczym trawniku w Brindawan obok kwatery Swamiego. Chłodny poranek i piękne otoczenie tworzyły cudowne tło dla studentów Bal Wikas i ich nauczycieli z Bangalore oraz zgromadzonych tu wyznawców. Pierwszego darśanu Swami udzielił z balkonu, ze swojej rezydencji około ósmej rano. Chwilę później wyszedł głównymi drzwiami i usiadł, by słuchać bhadżanów, które śpiewali studenci Bal Wikas. Potem zaintonowano Wedy. Następnie Bhagawan zezwolił dwóm studentom z uczelni Swamiego, by przemówili do zebranych. Pierwszy mówca Jaipreet Singh mówił na temat macierzyńskiego aspektu Bhagawana, który jest wrażliwy na cierpienia swoich wielbicieli. Następnie przemawiał Sanjay Mahalingam. Opowiadał o różnych wydarzeniach z życia Iśwarammy świadczących o Jej prawości, współczuciu i miłości, której była ucieleśnieniem. Jej ziemskie życie dobiegło końca w dniu Jej urodzin 6 maja 1972 roku. Tego dnia była właśnie po śniadaniu i odpoczywała. Nagle zaczęła wołać Swamiego, a On odpowiedział Jej: „już idę, już idę”. Tak umarła z imieniem Pana na ustach. Mało jest szczęśliwców, którzy umierają z imieniem Pana – powiedział Mahalingam. Jest to owoc świętego życia i oddania. Później Swami wygłosił dyskurs. Mówił m.in. o tym, jak trzy małe życzenia Iśwarammy przyjęły obecnie kształt – Szpitali Superspecjalistycznych, instytutów edukacyjnych i olbrzymiego projektu dostarczania wody pitnej dla ludności. Swami pochwalił oddanie studentów i ducha służby, które okazują gdziekolwiek idą. Baba powiedział, że więź miłości między Nim a studentami sprawia, że nie mogą oni żyć bez Swamiego, a Swami nie może obejść się bez nich. Dyskurs zakończył apelem, by uczniowie szanowali rodziców i wykonywali ich polecenia. Uroczystość zakończyła się odśpiewaniem arathi, po czym rozdawano prasadam (uświęcony poczęstunek) wszystkim zgromadzonym.
