Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Omkar

„Na początku było Słowo,

a Słowo było u Boga,

i Bogiem było Słowo.

Ono było na początku u Boga.

Wszystko przez nie się stało,

a bez Niego nic się nie stało,

co się stało.

W Nim było życie,

a życie było światłością ludzi,

a światłość w ciemności świeci

i ciemność jej nie ogarnęła…”

J 1,1-5

         Porządek dnia w aśramie rozpoczyna się od omkaru. Dwudziestojednokrotne[1] artykułowanie mantry OM (AUM) jest jak powitanie pierwszych promieni Słońca docierających do Ziemi. Jest wyrazem miłości, radości, czci i pokory rodzaju ludzkiego do swojego Stwórcy, Boga wszechmogącego i wszechobecnego za dar życia, a nade wszystko miłości (Miłości) obecnych we wszystkich Jego formach na Ziemi i we wszechświecie.

Rozbrzmiewające w świątyni i daleko poza nią wibracje przypominają o prapoczątku Boskiej ingerencji w czasoprzestrzeń, której konsekwencją była ekspansja Życia (Światłości) we wszechświecie oraz jego ewolucja od minerałów, przez świat roślinny, do zwierzęcego, aby ostatecznie przybrać postać rodzaju ludzkiego, jako jego najwyższej formy.

Omkar to zew duszy głodnej miłości swego Pana – który jest Światłością - by opromienił ją, rozpromienił i na wieczność wziął w Swoje posiadanie.

Omkar to mistyczne wołanie o wiecznotrwałą jedność: duszy i Ducha, niedoskonałości i Doskonałości, aby stali się Jednością.

Artykułowanie mantry OM to mikroeksplozja w czasie i przestrzeni dla upamiętnienia rdzeniem stworzenia, dźwięku Słowa, które było wyrazem Boskiego pragnienia: „Chcę świata materii”[2].

Omkar w swej najgłębszej istocie jest nie tylko wspólnym dwudziestojednokrotnym artykułowaniem mantry OM, ale przede wszystkim próbą dotarcia do swoich prapoczątków, próbą uchwycenia dawno zgubionej, ale przecież istniejącej, nici łączącej syna marnotrawnego z mistycznym Ojcem. Jest próbą scalenia naszej indywidualnej wibracji z wibracją Boga.

Gdy następuje intonowanie OM, wówczas cześć Boska przenika atmosferę, przypominając, że Słowo było i jest, odkąd zaczęło się tworzenie. I chociaż omkar trwa tylko kilka minut, to siła przeżycia wywołana wibracjami przenikającymi ciało, umysł i duszę podczas wspólnego artykułowania OM sprawia, że Boska Iskra obecna w każdym człowieku, emanując silnie z Duchowego Serca, wyrywa się na zewnątrz, a ciało niczym lotna substancja rozpływa się, ukazując du­szy jej najprawdziwszą głębię, źródło jej wspólnoty z Najwyższym.

TO   TRZEBA   PRZEŻYĆ   SAMEMU!!!

„OM - wszystkie mantry rozpoczynają się tym pierwszym dźwiękiem, odwiecznym dźwiękiem, dźwiękiem, od którego pochodzą wszystkie inne dźwięki, bezdźwięcznym dźwiękiem, dźwiękiem ciszy, dźwiękiem stworzenia wszechświata. Dźwiękiem, który nadal rozbrzmiewa w kosmosie. Ten dźwięk, stanowiący odgłos aktu stworzenia, niesie ze sobą stwórczą moc. Ten dźwięk nazywamy Pranawą. Pranawa poprzedza wszystkie mantry. Symbolizuje Parabrahmę - Absolut, Niezmienną Rzeczywistość immanentną we względnej rzeczywistości przejawionego świata. Te dwie rzeczywistości - absolutna i względna są jak dwie strony monety. Dźwięk OM wprowadza w stan medytacji, której przedmiotem może być zarówno Absolut - Bóg bezforemny (nirguna), jak też Bóg posiadający formę (saguna). Dźwięk OM nazywany jest też dźwiękiem wieczności - oto znaczenie słowa OM.”

Omkar kończy Suprabhatam, piękna pieśń powitalna na cześć przebudzenia się Boga.