Ugadi – 21.03.2004      numer 20 - marzec - kwiecień 2004

Święto Ugadi dla ludzi z południowych Indii ze stanów Andhra Pradeś i Karnataka oznacza początek nowego roku. W stanie Maharashtra obchodzi się je również pod nazwą Gudipadwa. Słowo Ugadi wywodzi się z sanskryckiego słowa ‘Jugadi’, które oznacza początek nowej Jugi[1] – nowej ery. Według legendy tego dnia Pan Kriszna porzucił swoje ciało wyrażając zakończenie ery Dwapara (Dwapara Juga) i rozpoczęcia ery Kali (Kali Juga).

          W dniu 21 marca 2004 rano w Prasanthi Nilayam mogliśmy oglądać nowatorskie występy studentów Sri Sathya Sai Institute of Higer Learning, które były uświęceniem obchodów nowego roku Ugadi. Według tradycji, zaczyna się dzień od przygotowania specjalnej potrawy ‘Ugadi Pacćadi’, na powstanie której używa się sześciu składników. Każdy z nich odpowiada jednemu z sześciu różnych smaków, takich jak: słodki, kwaśny, ostry, słony, pikantny i gorzki. Przypomina to nam, że powinniśmy jednakowo traktować zarówno radości jak i smutki, które przynosi nam życie.

Kiedy studenci ofiarowują Swamiemu potrawę, zawierającą te sześć składników, Bhagawan materializuje wibhuti i posypuje nim danie. Następnie miesza je. Błogosławi także kumkum (proszek w kolorze cynobru) i haldi (kurkuma), używane do oddawania czci ‘Gudi’ (słup z naczyniem umieszczonym na szczycie, symbolizujący pomyślność), który tego dnia jest tradycyjnie czczony przez ludzi ze stanu Maharashtra.

          Występy studentów rozpoczęły się od czytania ‘Panćanga Śrawanam’. Jest to tradycyjne odczytywanie almanachu[2] na nadchodzący rok, który pokazuje nam jakie będą położenia planet i gwiazd. Na końcu studenci oznajmiają, że jeśli mamy Łaskę Pana (Anugraha), to żadna planeta (Graha) nie ma na nas wpływu. Następnie rozważają znaczenie czasu i to, jak ważne jest zarządzanie czasem w życiu człowieka. Występy studentów przeplatane to muzyką, to krótkimi dramami trwały półtorej godziny. Po występach odprawiono Arathi, po czym rozdano słodycze.

          Swami rozdawał instrumenty muzyczne dla studentów z Music College. Zostały one zakupione przez wyznawców Sai z Wielkiej Brytanii. Były to m.in.: sitary, table i harmonium. Rozdawano słodycze dla wszystkich.

          Wieczorem czekała na wszystkich, a szczególnie na studentów Sri Sathya Sai Mirpuri College of Music, miła niespodzianka,. Bhagawan wybrał pomyślną okazję obchodów święta nowego roku Ugadi, by zaprezentować muzyków z nowymi instrumentami. Następnie profesor Rangarajan z Sri Sathya Sai Institute of Higer Learning zapowiedział troje mówców. Na początku przemawiało dwóch absolwentów uczelni Swamiego – jeden w telugu (pan Ranganath Raju), a drugi po angielsku (pan Sanjay Mahalingam). Później pan S.V. Giri (prorektor Sri Sathya Sai Institute of Higer Learning) omawiał szczegółowo wartość czasu w hinduskim systemie wiary i wyjaśniał znaczenie nazwy Nowego Roku – „Taarana”.

          Od 16:50 do 17:40 Swami wygłaszał dyskurs. O 17:40 odśpiewano arathi, po czym Swami zasiadł w fotelu i poprosił Anila Kumara, aby ogłosił przez mikrofon, że treść dzisiejszego dyskursu była trudna do zrozumienia i dlatego chłopcy mogą zapisać na kartkach swoje wątpliwości po egzaminach (które będą trwały do 31 marca 2004) i wręczyć je Swamiemu. Swami osobiście będzie im odpowiadał na te pytania. Baba siedział na placu darśanowym do 18:00, po czym udał się do swojej kwatery w Purnaćandrze.

(z interntu ‘Kingdom Of Sai’ tłum. E.G. i J.R.)


powrót do spisu treści numeru 20 - marzec - kwiecień 2004

[1] Juga – (sanskr. ‘połączenie, łącznik’) – wiek, epoka. W przybliżeniu odpowiada greckiemu pojęciu eon i starotestamentowemu olam. Oznacza jeden okres 4-częściowego cyklu kosmicznego, którego początek stanowi kreacja wszechświata, a koniec ‘rozpłynięcie’. Poszczególne części tego cyklu noszą nazwy rzutów w grze w kości – od najlepszego do najgorszego. Otwiera go krytajuga (‘doskonały wiek’) lub satjajuga (‘wiek prawdy’), mająca trwać 4 tysiące lat boskich (w grze w kości kryta oznacza najlepszy rzut ukazujący 4 oczka). Jest to epoka błogosławiona, raj na ziemi, w której panują pełna sprawiedliwość. Następny wiek to tretajuga (wiek ‘triady’), trwa 3 tysiące lat ( w grze treta oznacza nieco gorszy rzut dający 3 oczka). Świat zaczyna się pogarszać. Praca, cierpienie i śmierć zaczynają być udziałem ludzi. Dwaparajuga (‘wiek dwójki’) trwa 2 tysiące lat (w grze rzut dwapara daje dwa oczka). Życie ludzkie skraca się, wzrasta zło, zaczynają się wojny i pomieszanie kast, dharmę praktykuje się tylko połowicznie. Ostatnia i najgorsza jest kalijuga, w której obecnie żyjemy. Trwa tysiąc lat. Rozpoczęła się w czasie wielkiej koniunkcji planet w gwiazdozbiorze Barana, z czwartku na piątek, 18/19 lutego 3101r.p.n.e. W grze oznacza zawsze przegrywające jedno oczko, tzw. oko węża. Dharma jest zupełnie rozchwiana, praktykuje się ją tylko w niewielkim stopniu. Światem rządzi fałsz, podstęp, wojny i zdrada. Materialny dobrobyt jest podstawowym motywem działań ludzkich. Życie człowieka staje się coraz krótsze Z początkiem kalijugi rozpoczęła się wielka wojna między Kaurawami i Pandawami, będąca także rezultatem gry w kości. Cały proces układa się więc jako ciąg 4+3+2+1=10. Hazard , ślepy los rządzący światem jest jednym z motywów mitologii hinduskiej. Panem graczy jest Śiwa. Zazwyczaj gra ze swą małżonką Parwati, identyfikowaną także z boginią Kali.

               Każda juga uzupełniona jest okresem „świtu” i „zmierzchu”, trwających tyle setek lat ile juga tysięcy, tzn.: (400+4000+400) + (300+3000+300) + (200+2000+200) + (100+1000+100) = 4800+3600+2400+1200 = 12000 lat boskich.  Rok boski odpowiada 360 latom ziemskim, a więc mahajuga trwa 3.320.000 lat ludzkich i kończy się „rozpłynięciem. Tysiąc cykli mahajug tworzy jeszcze większy okres, jakim jest kalpa (‘stosowność, zasada’), czyli jeden dzień boga Brahmana, tyle samo trwa jego noc.

(Słownik Mitologii Hinduskiej – W-wa 1994)

[2] almanach – kalendarz z astronomicznymi informacjami.

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.