Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Rozwijajcie ducha braterstwa     nr 17 - wrzesień-październik 2003

Dyskurs wygłoszony przez Sathya Sai w dniu 17.10.2003

      Indie są miejscem narodzin wielu szlachetnych kobiet. Jedną z nich była Sawitri, która przywróciła do życia swego zmarłego męża. Chandramati mocą prawdy ugasiła szalejący ogień, a Sita dowiodła swej czystości wychodząc z ognia bez szwanku. Damayanti spaliła okrutnego myśliwego na popiół siłą swej niewinności. Ten kraj słynący z pobożności i szlachetności osiągnął pomyślność i dostatek. Stał się nauczycielem wszystkich narodów świata właśnie dzięki takim szlachetnym kobietom, będącym uosobieniem czystości.

(wiersz telugu)

Celem ludzkiego życia jest ukazywanie światu, czym są ideały. Człowiek jest wyposażony w nieskończone moce, lecz żyje pogrążony w niewiedzy, nieświadom swej wewnętrznej siły. Chociaż każdy jest obdarzony boskimi mocami, tylko niewielu ludzi potrafi je przejawić. U pozostałych pozostają one w ukryciu. Wszyscy powinni dokładać starań, by urzeczywistnić swą wewnętrzną boskość,  lecz mimo, że ludzie są w posiadaniu nieskończonej, boskiej mocy zachowują się tak, jakby byli kimś pospolitym.

Janakiramaiah (młodszy brat Swamiego) również posiadał  boską moc. Młodszy od tego ciała o dwa i pół roku, był ekspertem w dziedzinie  polityki. Nie przebierał w słowach, gdy chciał wyrazić swoją opinię. Czasami ostrzegałem go: „Ramaiah, nie znasz prawdy o innych, więc nie używaj ostrych słów. Mów rozważnie”. Zdarzało mu się używać ostrych słów, gdy wymagała tego sytuacja,  lecz był człowiekiem o miękkim sercu.

Gdy Lakszmana zemdlał na polu walki, Rama lamentował: Gdybym chciał szukać, znalazłbym na świecie taką żonę jak Sita, taką matkę jak Kausalja, ale nie znalazłbym takiego brata jak Lakszmana. Rama był głęboko poruszony braterską miłością Lakszmany i wychwalał jego przymioty.

Na świecie mamy wiele rodzin, w których rodzice, bracia i siostry wyrażają najwyższe ideały. Nie wątpcie w to, że tak doskonali bracia jak Rama i Lakszmana istnieją nawet dzisiaj. Istnieją.  Mogą być odmiennego zdania, ale we wzajemnych relacjach zawsze kierują się miłością.

Każdy człowiek musi się starać, by urzeczywistnić  atmę, która jest obecna we wszystkim. Słodyczy związanej z doświadczaniem atmy nie sposób z niczym porównać. Tym, co należy osiągnąć w duchowości jest doświadczenie atmicznego błogostanu. Kto pojmuje, że w człowieku mieszka boskość, ten staje się prawdziwą istotą ludzką. Atma nie ma jakiejś szczególnej formy. Jest przepełniona miłością i błogością i każdy człowiek powinien ją urzeczywistnić oraz doświadczać jej. Można poznać charakter człowieka, lecz niemożliwością jest zrozumienie i ogarnięcie natury atmy. By zrozumieć, czym jest ów atmiczny pierwiastek, trzeba naśladować ideały ukazane przez Ramę i Jego braci.

Któregoś dnia, gdy bracia grali w jakąś grę, Bharata podbiegł do matki Kausalji i poskarżył się: Matko, zawsze gdy jestem o krok od przegranej, Rama sprawia, że to on przegrywa i czyni mnie zwycięzcą. Lakszmana, Bharata i Śatrughna zwykli mówić matkom, że to dla nich ogromne szczęście, iż mają Ramę za starszego brata. Chwalili Go mówiąc, że jest pełen miłości i nigdzie nie znaleźliby takiego brata jak On. Zawsze starali się przebywać w towarzystwie Ramy i służyć Mu. Tak wielka była jedność i miłość między nimi. Cieszyli się bliskim i nierozerwalnym związkiem. Nawet dziś można spotkać wielu takich braci, lecz sytuacja na świecie nie sprzyja praktykowaniu braterstwa między ludźmi. Nasze instytucje  powinny ukazywać ideał braterstwa i wskazywać drogę ludzkości. Nazywacie siebie braćmi i siostrami, ale same słowa nie wystarczą – powinno je odzwierciedlać wasze postępowanie. Na wygnaniu Rama nie mógł znieść  nieobecności Lakszmany nawet przez chwilę. Gdy nie widział go przy swoim boku, z niepokojem pytał o niego Sitę. W taki sposób Rama poprzez własny przykład uczył ideału braterstwa.

    W dzisiejszych czasach studenci zdobywają wykształcenie mając na względzie tylko jeden cel – osiągnięcie wysokiej pozycji w społeczeństwie. Nie są  gotowi dzielić się miłością z bliźnimi i demonstrować  ideału braterstwa. Lecz wcielanie w życie braterstwa to najpilniejsza potrzeba dzisiejszych czasów. Bracia powinni żyć w zgodzie z ideałami. Ciała mogą być różne, ale esencja życia jest jedna i ta sama we wszystkich. W Indiach nie brakuje takich doskonałych braci, ale niektórzy nie potrafią przełożyć świętych uczuć na czyny i dać przykładu innym. Tylko wtedy, gdy dzielimy się naszą miłością, możemy doświadczać boskości.

Czym powinien odznaczać się prawdziwy student? Manasjekam waćasjekam karmanjekam mahatmanam (Szlachetni są ci, których myśli, słowa i czyny pozostają w doskonałej harmonii). Mówi się, że właściwym przedmiotem studiów ludzkości jest człowiek, lecz w człowieku dnia dzisiejszego trudno dopatrzyć się zalet. Ludzie okazują szacunek innym na zewnątrz, ale wewnętrznie nie doświadczają prawdziwej miłości, jedności i szczęścia. Twierdzą, że należą do rodzaju ludzkiego (mankind), lecz w rzeczywistości mają małpie umysły (monkey mind).

Co to znaczy być prawdziwym człowiekiem?

Powinniście traktować swoich bliźnich jak własnych braci. Zasłużycie na miano istot ludzkich dopiero wtedy, gdy będziecie krzewić ducha jedności. Tam gdzie brakuje jedności, rodzi się wrogość i nienawiść, a pierwiastek miłości ulega całkowitemu zatraceniu. Podstawowa powinność człowieka to dzielenie się miłością.  Tylko wtedy można zrealizować maksymę: „Braterstwo człowieka i ojcostwo Boga”. Niestety, takiego idealizmu współcześnie się już nie spotyka. Możecie nie wierzyć w ojcostwo Boga, ale musicie pokładać wiarę w braterstwo człowieka. Praktykujcie je i doświadczajcie szczęścia, które braterstwo przynosi. Nasz kraj, Indie, odzyska swą pierwotną chwałę tylko wtedy, gdy osiągniemy taką jedność. Jedność i miłość powinna panować nie tylko wśród braci, ale też między mężem i żoną.

    Słyszeliście dziś, że doktor z Singapuru (dr Pillai) pragnie założyć instytucję upamiętniającą jego zmarłą żonę. Pillai jest wielbicielem Swamiego od 20 lat. Jego żona również była obdarzona wielkimi cnotami. Zawsze była uśmiechnięta i starała się mówić łagodnie i ze słodyczą. W Indiach żyje wiele równie szlachetnych kobiet. To dzięki nim ten kraj doświadcza pomyślności i dostatku. Wielu wielbicieli potrafi okazywać swą miłość w sposób autentyczny, nie na pokaz.

Indie to najświętszy kraj, lecz jego mieszkańcy wyjeżdżają do obcych krajów w złudnej nadziei, że znajdą tam szczęście. Jeśli nie znajdujecie szczęścia tutaj, nie znajdziecie go nigdzie na świecie. Mówi się: Janna Bharate tanna Bharata (tego, czego nie znajdziesz w Indiach, nie odnajdziesz nigdzie). Dlatego też przez ostatnie tysiąclecia Indie żyły w pokoju i przyjaźni z resztą  świata. Hindusi dzielą się miłością z innymi i utrzymują braterskie związki. Żyją zgodnie z ideałem braterstwa człowieka i ojcostwa Boga. Pomimo wielu inwazji z zewnątrz, miłość i jedność pośród Hindusów nie zmniejszyła się ani o jotę. Czasami dochodzi tu do konfliktów, ale są to tylko przelotne niesnaski. Słodka aura miłości emanuje ze wszystkich serc.

    Nie ma sensu mówienie słodkich słów, jeśli słodyczy nie ma w sercu. Słodycz w mowie, a gorycz w sercu to nie są cechy istoty ludzkiej. Słodycz powinna płynąć z waszych myśli, słów i czynów. Oto prawdziwa oznaka człowieczeństwa. Napełnijcie wasze serca miłością. Na tym świecie nie ma nic większego ponad miłość. Człowieka uważa się za najwyższą świętość, gdyż nosi on w sobie wyjątkowy potencjał miłości. Jednak wy nie zdajecie sobie sprawy z tego, jaką wartością ma urodzenie się człowiekiem. Bóg inkarnuje się w ludzkiej formie po to, by szerzyć przesłanie miłości. Jeśli miłość gości w waszych sercach, możecie zawojować cały świat. Ta miłość jest w was, ale nie umiecie wyrazić jej w odpowiedni sposób.

Studenci!

   Czytacie wiele książek, studiujecie historię, ale czy poznaliście dokładnie historię Ramy? Czy zrozumieliście, czym były mocne więzy miłości między Ramą, Lakszmaną, Bharatą i Śatrughną?

   Przede wszystkim musicie rozwijać w sobie ducha braterstwa. Nawet jeśli spotykacie zajadłego wroga, pozdrówcie go jak brata, a jego serce zmięknie i nienawiść rozpłynie się w mgnieniu oka.  Możecie podbić cały świat orężem miłości. Nie ma nic, czego nie można by osiągnąć mocą miłości. Miłość stanowi najwyższą moc. Prawdziwa wartość człowieczeństwa polega na doświadczaniu najwyższej miłości i dzieleniu się nią.

   Niestety, współczesny człowiek trwoni ów szlachetny potencjał miłości goniąc za doczesnymi sprawami i w nich tylko znajduje upodobanie, nie pojmując że miłość jest boska. Gopiki zrozumiały tę prawdę, toteż modliły się do Kriszny tymi słowy:

O Kriszno, wygrywaj na swym flecie słodką melodię

   I zasiej ziarna miłości na pustyni naszych serc.

   Niechaj deszcz miłości spadnie na ziemię i popłynie rzekami miłości.

(pieśń telugu)

Moc miłości jest niezrównana. Gdy napełnicie wasze serca miłością, wszyscy ludzie staną się waszymi braćmi i siostrami. Nie będziecie mieć żadnych wrogów!

Ucieleśnienia miłości!

Prawdę mówiąc jesteście najżywszymi ucieleśnieniami miłości. Pozwólcie więc, by strumień miłości przepływał z serca do serca. Traktujcie miłość jako życie – to wasza pierwsza powinność. Choćbyście przeszukali cały świat, nie znajdziecie nic większego nad miłość. Oto przykład. Tak wielu  z was zgromadziło się tutaj. Z jakiej przyczyny? To miłość Swamiego was przyciągnęła. Miłość to boska magnetyczna siła obecna w człowieku. Leży ona u podstaw wszystkich wydarzeń opisywanych w świętych eposach, Ramajanie, Mahabharacie i Bhagawacie. Skoro pogłębiacie miłość, nie potrzebujecie zdobywać niczego innego. Zjednoczenie z Bogiem możecie osiągnąć tylko poprzez miłość. Nie dotrzecie do Boga w żaden inny sposób. Miłość to magnetyczna moc, która może zmienić waszego najgorszego wroga w najdroższego przyjaciela.

Studenci!

Rozwijajcie w sobie miłość.  To znacznie ważniejsze niż doczesna edukacja. Miłość jest życiem. I nie tylko. Miłość jest światłem. Ona oświetla waszą drogę i pomaga osiągnąć cel życia. Podróż przez życie będzie bezpieczna, gdy będziecie nieść ze sobą światło miłości. Wtedy nigdy nie spotkacie się z ciemnością.

Napełnijcie więc wasze serca miłością. Miłość jest Bogiem, żyjcie w miłości. Tego musicie się dziś uczyć. Obecnie ludzie wypowiadają tylko słowa „miłość jest Bogiem”, ale nie żyją w miłości. Tak nie powinno być. Wasze życie powinno być wypełnione miłością.

Ucieleśnienia miłości!

Wysłuchaliście przemówień wygłoszonych przez C. Sreenivasa, oraz poprzednich prorektorów. Wszyscy przemawiali z miłością w sercach i podkreślali potrzebę krzewienia miłości. W istocie, biją oni w dzwony miłości w waszych sercach, lecz zdaje się, że wy nie zwracacie na to uwagi. Gdy tylko usłyszycie dzwony miłości, nie zmarnujcie nawet chwili. Poświęćcie całe wasze życie sprawie miłości i ostatecznie rozpłyńcie się w niej.

Studenci!

Możecie zdobyć różne rodzaje wiedzy i podróżować po całym świecie. Lecz mimo wszystkich tych światowych osiągnięć, możecie nie być zdolni do  zrozumienia, czym jest miłość. Skoro jednak zasmakujecie miłości, zobaczycie świat w jego prawdziwym kształcie. Stańcie się więc prawdziwymi ucieleśnieniami miłości. Pozwólcie miłości bezustannie płynąć z waszych serc. Zanurzcie się w strumieniu miłości, a wyłoni się z niej prawda i prawość. Satjam wada, dharmam ćara (Mów prawdę, praktykuj prawość). Prawda i prawość to dwie kolumny, na których opiera się budowla ludzkiego życia. To miłość rodzi te dwie zasady. Nie ma wiedzy większej niż wiedza czym jest miłość. Mogliście przeczytać wiele tomów, lecz miłości nie nabędziecie z książek. Jakaż korzyść z ich czytania, gdy umysł pełen jest nieczystości? To z powodu tych brudów stajecie się zwierzętami, zatraciwszy zdolność rozróżniania.

Wielbijcie miłość. Żyjcie w miłości. Nie ma większej nauki niż ta. Podążajcie ścieżką miłości. Spożywajcie pokarm miłości. Nie wystarczy jedynie spożyć miłość, powinniście również przyswoić ją i przetrawić. Tylko wtedy esencja miłości dotrze do każdej komórki ciała, dając wam ogromną siłę i mądrość.

Studenci!

Dzisiejsze nauczanie prowadzi do niepokoju. Prawdziwa edukacja polega na asymilacji i przetrawieniu pierwiastka miłości. Jesteście ucieleśnieniami miłości, jesteście przepełnieni miłością. Nie wiecie o tym, ale Ja widzę w was miłość od stóp do głów. W przyszłości zasady Ramajany przejawią się w chwalebny sposób. Ramajana wypełni wasze życie miłością i sprawi, że zapomnicie o sobie. Zwróćcie swą miłość w kierunku Ramy. Rama + ajana [droga, przybycie] to Ramajana.

Studenci!

    Mam nadzieję, że nie naraziłem was na zbyt wiele niewygody przemawiając tak długo. W rzeczywistości nie powinno to stanowić dla was żadnej niedogodności. Takiej miłości, jaka spływa na was dzięki Swamiemu  nie znajdziecie nigdzie indziej. Dzień po dniu, będę wypełniał wasze serca coraz większą miłością. To moje jedyne zajęcie. Moim jedynym zadaniem jest napełnianie waszych serc miłością.

z interntu tłum. Bogusław Posmyk

współpraca: Joanna Gołyś i KMB