W 1976 r. (w wieku 32 lat) Jagadeesan przeszedł przemianę, gdy cud
w jego życiu zwrócił go ku Boskości Sathya Sai Baby i na drogę do Boga. Od tamtego
czasu nie zbacza z tego kierunku. W tamtym roku, po swoim pierwszym interview z
Bhagawanem Babą, powrócił do Malezji i zapoczątkował nieformalny ruch Sewadal,
który z czasem rozwinął się w legalną instytucję znaną obecnie jako Sri Sathya
Sai Center of Bangsar (w Kuala Lumpur). Na działce za swoim domem wzniósł
trzypiętrowy budynek, który przekazał organizacji Sai. Piastując funkcję przewodniczącego
ośrodka Bangsar Jagadeesan niestrudzenie inicjował i prowadził wiele programów
wcielających w życie wartości ludzkie i głoszących przesłania Sai Baby
zawierające się w hasłach „Kochaj wszystkich, służ wszystkim” i „Zawsze
pomagaj, nigdy nie rań”. Przez 9 lat był Przewodniczącym Centralnej Rady Sathya
Sai Malezji, po czym został wybrany na Koordynatora 8-mego Regionu.
W 1996 r. nagle zmarła mu żona. Miała zaledwie 48 lat. Od tego
czasu poświęcił się całkowicie swojej kruchej 83-letniej matce i rodzinie oraz
rodzinie Sai. Skupił się na rozpowszechnianiu wśród młodzieży przesłania
„wartości ludzkich” oraz promowaniu lepszego rozumienia kultury i tradycji. W
następnym (1997) roku ustąpił z funkcji Koordynatora i został wybrany na
Światowego Centralnego Koordynatora Młodzieży (World Youth Central
Coordinator). Był także odpowiedzialny za przeprowadzenie pierwszych
uroczystych obchodów Chińskiego Nowego Roku w Prasanthi Nilayam w lutym tegoż
roku. Mimo, że żona odeszła zaledwie trzy miesiące wcześniej nie przerwał
kierowania przygotowaniami obchodów uznając, że jego żałoba nie powinna
zaszkodzić powodzeniu przedsięwzięcia. Bardzo też udzielał się w koordynacji i
przygotowaniu Pierwszej Światowej Konferencji Młodzieży w lipcu 1997 r., a potem
drugiej takiej konferencji w 1999 r.
Jakby tego było nie dość, Jagadeesan także dużo podróżuje jako
konsultant ONZ: UNCTAD (United Nations Conference On Trade and Development z
siedzibą w Genewie) i UNIDO (United Nations Industrial Development Organization
z siedzibą w Wiedniu). Pragnie tą drogą wykorzystać swoje doświadczenie zdobyte
na polu rozwoju ekonomicznego Malezji do ustabilizowania gospodarki
przynajmniej jednego kraju z Południa (w Afryce). Jednocześnie próbuje tę wizję
stabilizacji rozszerzyć także na inne kraje poprzez ścisłą współpracę z
rozmaitymi agendami Narodów Zjednoczonych (w tym z UNDP – United Nations Development
Programs). Otrzymał wiele odznaczeń i nagród, i napisał kilka książek, m.in.: Unleashing the Power of the
Mind (Uwolnić potencjał umysłu),
Everyday
Human Values (Wartości Ludzkie na
co dzień), Unity of Faiths
(Jedność religii), The Light Within
(Wewnętrzne światło) i to co sam uważa za swój najważniejszy dorobek, czyli
seria czterech tomów Journey to God
(Droga do Boga) oraz rzecz najświeższa, książka o ewolucji. Nagrywał także
taśmy magnetofonowe z bhadźanami i
innymi religijnymi i duchowymi pieśniami, co uważa za swój dar od Baby.
W swoim nieustannym dążeniu do upowszechniania międzywyznaniowej
harmonii w Malezji stał się założycielem Friendship Group for Human Values
(Ugrupowanie na Rzecz Wartości Ludzkich) i Caring Society (Opiekuńcze Społeczeństwo),
które przeprowadziły znaczące programy służebne przy okazji różnych
malezyjskich świąt: Boże Narodzenie, Ramadan, Dipawali, Chiński Nowy Rok itp.
Obecnie jest w trakcie organizacji Ugrupowania na Rzecz Służby
Międzywyznaniowej jako wspólnego dzieła istniejących już malezyjskich
organizacji: Council of Churches (Rada Kościołów), Buddhist Society
(Towarzystwo Buddyjskie), Hindu Society (Towarzystwo Hinduskie) i Muslim Groups
(Grupy Islamskie).
Będąc Hindusem i stosując się do wezwania Baby, aby wyznawać
własną religię oraz akceptując oświadczenie iż Awatar jest tu po to, by sprawić
iż hinduista, chrześcijanin, buddysta itd. stanie się lepszym hinduistą,
chrześcijaninem, buddystą itd., Jagadeesan nakłonił Grupy Hinduskie w Malezji
do podjęcia akcji ATMAH (Action To Mobilize All Hindus, czyli Akcja mobilizacji
wszystkich Hindusów), której zadaniem jest przyjście z pomocą biedocie i potrzebującym
wszystkich ras i wyznań w Malezji. Dokonuje się to poprzez główną malezyjską
Organizację Hindusów.
Wszystkie te różnorodne grupy religijne odnoszą się przychylnie do
jego działań dlatego, że malezyjska organizacja Sai zdobyła sobie ogromny
kredyt zaufania dotychczasową działalnością służebną i upowszechnianiem Wartości
Ludzkich.
[Z materiałów Organizacji Sai w San Diego tłum.: KMB]
