Miłość może zjednoczyć cały świat
Dyskurs Śri Sathya
Sai Baby, wygłoszony w dniu 16 lipca 2001 r.
w Sai Nandanvanam w
Chakur, w stanie Maharasztra
Bóg
kontroluje cały świat. Jest On ucieleśnieniem Prawdy.
(werset
sanskrycki)
Ucieleśnienia
Miłości!
Miłość przenika cały
ten świat. Świat nie oznacza jedynie formy, ale także ludzi. Wszyscy jesteście
ucieleśnieniem miłości. Co do innych cech, to możecie je posiadać lub nie, lecz
każdy z was ma w sobie miłość. Nie ma na tym świecie nikogo, kto by jej nie
miał. Istnieją jednak dwa rodzaje miłości – pierwsza to miłość doczesna, druga
to miłość duchowa lub boska.
Postrzegajcie Boga poprzez miłość
Boska
miłość jest całkowicie bezinteresowna. To miłość istniejąca dla siebie samej i
nie mająca innego celu. W Bogu nie ma krzty egoizmu. On nie oczekuje niczego w
zamian. Natomiast miłość doczesna jest zabarwiona egoizmem - pragnie posiadać
rzeczy materialne. Tam zaś gdzie jest egoizm, pojawia się również strach. Tam
gdzie nie ma egoizmu, nie ma też strachu. W miłości człowieka nie powinno być
nawet śladu egoizmu. Poprzez bezinteresowną miłość może on dostąpić wizji Boga.
Miłość to brak ego; ego to stan bez miłości. Bóg nie ma jakiejś szczególnej
formy. Miłość jest Bogiem; żyjcie w miłości. Miłość jest postacią Boga, a Bóg jest pełen miłości. Jest konieczne,
aby połączyć miłość z miłością. Doświadczycie boskości i zdobędziecie mądrość,
kiedy umocnicie w sobie miłość (wiersz telugu).
Boska miłość jest nirgunam, nirandźanam, sanathana niketanam, nitja, śuddha, buddha,
mukta, nirmala, swarupinam (pozbawiona atrybutów, czysta, ostateczne
mieszkanie, wieczna, nieskalana, oświecona, wolna, ucieleśnienie świętości).
Boska miłość jest wszechprzenikająca.
Miłość
to magnes, który przyciąga każdego. To ona jest przyczyną przyciągania, które
między sobą odczuwamy. Ów magnes miłości obecny jest w każdym z was. To właśnie
dzięki miłości przyszliście tu, żeby Mnie zobaczyć i Ja przybyłem, żeby ujrzeć
was. Nie jesteście tylko istotami ludzkimi – jesteście wirat puruszami (istotami kosmicznymi). Człowiek jest wyposażony w
tak ogromną moc, jakiej nie posiada żaden inny mieszkaniec Ziemi. W każdym z
was tkwi nieskończona siła, lecz wy nie potraficie jej rozpoznać. Kiedy
będziecie kochać innych i oni was pokochają. Dlatego też przede wszystkim
powinniście wszystkich kochać. Doświadczając takiej miłości, istota ludzka
staje się boska. Lecz człowiek współczesny obdarza miłością rzeczy ulotne i
nietrwałe. Ogranicza uczucie miłości do własnej żony, dzieci i rzeczy
materialnych.
Oto
drobny przykład ilustrujący charakter miłości doczesnej. Kiedy młody człowiek
się ożeni, przez pierwsze dwa lub trzy miesiące traktuje żonę jak swoje własne
życie. Gdy podczas wspólnego spaceru zauważy leżący na drodze cierń, odsuwa ją
natychmiast pełen troski, w obawie, że mogłaby zranić sobie stopę. Jeśli taka
sytuacja powtórzy się po sześciu miesiącach, po prostu ją ostrzeże. Po roku zaś
wrzaśnie na nią: „Ślepa jesteś? Na drodze leży cierń.” W taki to sposób miłość
doczesna uszczupla się z każdym dniem, lecz miłość boska nie zmniejsza się
nigdy. Jest stała, niezmienna. Powinniście się starać, by dojść do takiej
prawdziwej i wiecznej miłości. Nie będziecie mogli doświadczyć jej poprzez
nieograniczone pragnienia. Życie jest jak długa podróż, pragnienia zaś są jak bagaż. Mniej bagażu i więcej wygody sprawia, że
podróż staje się przyjemnością. Uwolnicie się od zmartwień i problemów w
chwili, gdy umniejszycie swoje pragnienia.
Na
tym świecie nie ma niczego, co nie byłoby boskie. Boskość przenika każdą rzecz
we wszechświecie. Człowiek popełnia błędy, gdyż nie potrafi pojąć zasady
nie-dwoistości. (Swami pokazuje
chusteczkę) Co to takiego? Chustka. Jest utkana z wielu ściśle splecionych
nitek. Nitki są zrobione z bawełny. Dlatego bawełna, nitki i materiał to jedno
i to samo. Podobnie prakriti
(natura), dźiwatma (dusza
jednostkowa) i Paramatma (Bóg) są
jednym i tym samym. Nie jesteście jednym, lecz trzema – tym, czym myślicie, że
jesteście (ciało fizyczne), tym, czym jesteście zdaniem innych (ciało mentalne)
i tym, czym rzeczywiście jesteście (atma).
Nie jesteście ani ciałem ani umysłem; jesteście ucieleśnieniem atmy. Ciało i umysł to po prostu
narzędzia.
Nie zapominajcie o swojej Boskości
Ucieleśnienia Miłości!
Nie
musicie rozprawiać o duchowości, którą nie wszyscy mogą pojąć. Wystarczy, jeśli
będziecie się trzymać pierwiastka miłości w codziennym życiu. Ta sama miłość
mieszka w każdym, od biedaka do milionera. Nawet milioner musi spożywać
jedzenie, nie może posilać się złotem. Dlatego pożywienie jest dla człowieka
czymś koniecznym. Podtrzymuje jego ciało. Pożywienie jest Bogiem. Ciało
stworzone jest z pożywienia, a umysł to mieszanina pragnień będących podstawową
przyczyną iluzji w jakiej tkwi człowiek. Życie współczesnego człowieka pełne
jest iluzji, gdyż pielęgnuje nieograniczone pragnienia. Powinniście żywić
niezłomne przekonanie, że będąc ucieleśnieniem miłości w swej istocie jesteście
boscy. Wasze życie zostanie odkupione w chwili, gdy pojmiecie, że jesteście
iskrą Boskości. Zapominacie o swojej boskiej naturze gdy grzęźniecie w ułudzie,
którą stwarzają różne nazwy i formy tego świata.
Czy
można zbudować świątynię Bogu, który przenika cały wszechświat? Twoje serce
jest świątynią Boga. Zwróć swoje oczy ku wnętrzu i znajdź Go tam. Jest to
bardzo łatwa ścieżka do Boskości.
Ucieleśnienia Miłości!
Miłość to najważniejsze uczucie
człowieka. Wszystkie inne uczucia z niej się wywodzą. W chwili, gdy pojmiecie pierwiastek miłości, będziecie
mogli zrozumieć cały wszechświat. Człowiek przede wszystkim powinien mieć mocną
wiarę. Tam gdzie jest wiara, tam jest i miłość. Tam gdzie jest miłość, tam jest
i prawda. Tam gdzie jest prawda, tam jest i pokój. Nie potrzebujecie nigdzie
szukać pokoju. On jest w was. Podobnie, jesteście skarbnicą prawdy i miłości. W
istocie jest w was cały świat. Dziś zebrały się tu tysiące ludzi. Macie różne
postaci i imiona, lecz jest w was obecne te same pięć żywiołów. Nie ma na tym
świecie nikogo, kto nie miałby w sobie pięciu żywiołów, które są niczym innym
jak formami Boskości.
W
każdym z was obecna jest Prawda, lecz współczesny człowiek ignoruję ten boski
pierwiastek.
Stworzenie wyłania się z Prawdy
i z Prawdą się stapia,
Czyż jest miejsce, w którym nie
istnieje Prawda?
Miejcie przed oczami czystą i
nieskalaną Prawdę.
(wiersz
telugu)
Zrozumcie zasadę jedności w wielości
Umysł
człowieka jest przyczyną jego przyjemności i cierpienia. Manah ewa manuszjanam karanam bandhamokszajo (umysł jest
odpowiedzialny zarówno za uwięzienie, jak i za wyzwolenie człowieka). Kiedy
włożycie klucz do zamka i obrócicie go w lewo, zamek się zamyka. Jeśli
obrócicie klucz w prawo, otworzy się. To cały czas ten sam zamek i ten sam
klucz, lecz liczy się strona w którą obracacie klucz. Serce również można
porównać do zamka, umysł zaś do klucza. Jeśli umysł pozostaje zwrócony do
świata, jesteście doń przywiązani, a kiedy jest zwrócony ku Bogu, pozbywacie
się przywiązań i osiągacie wyzwolenie. Dzisiejszy człowiek jest spętany, gdyż
jego umysł pozostaje zwrócony ku światu.
Życie
człowieka jest boskie. Dźanthunam naradźanma
durlabham (narodziny człowieka są najrzadsze pośród wszystkich żywych
istot). Człowiek marnuje swoje boskie, pomyślne życie. Ludzkie ciało to dar od
Boga, który musi być wykorzystany w celu urzeczywistnienia Jaźni. Ciało jest
narzędziem samourzeczywistnienia. Tak jak uszy, nos i ręce są częściami ciała,
tak samo ciało jest częścią społeczeństwa, społeczeństwo częścią Natury, natura
zaś częścią Boga. Ciało nie może istnieć, jeśli jego członki są od niego oddzielone.
Podobnie nie może istnieć kraj, gdy między jego „członkami” brak jedności.
W
dawnych czasach mieszkańcy Bharatu (Indii) uważali swój kraj za prawdziwy dom.
Z dumą oznajmiali, że należą do Bharatu. Niestety, dziś brak już równie
patriotycznych uczuć. Ludzie identyfikują się z poszczególnymi stanami, mówiąc:
„Należę do Maharasztry, należę do Karnataki, należę do Tamil Nadu, itp.” Przez
takie sekciarskie myślenie zatraca się ducha jedności. Odcięcie jakiegoś
członka od ciała sprawia ogromny ból i prowadzi do utraty krwi. Podobnie cierpi
kraj, od którego oddzielono różne regiony. Wszyscy jesteście mieszkańcami
Bharatu. Rozwijajcie poczucie jedności narodowej.
Ucieleśnienia Miłości!
Należycie
do rasy ludzkiej, więc rozwijajcie wartości ludzkie. Dzisiejszy świat jest tak
podzielony, gdyż człowiek o nich zapomniał. A więc jedność świata można
wzmocnić dzięki rozwijaniu ludzkich wartości. Ten jest prawdziwie człowiekiem,
czyje myśli, słowa i uczynki znajdują się w doskonałej harmonii. Wasze życie
legnie w gruzach, jeśli wasze myśli, słowa i czyny będą rozbieżne. Rozwijajcie
ducha jedności. Wszyscy są jednym; bądźcie jednacy dla wszystkich. Żarówki mają
różną moc i inne kolory, ale przepływa przez nie jeden i ten sam prąd.
Podobnie, Bóg jest obecny w ludziach wszystkich kolorów skóry, ras i
narodowości. Iśwara sarwa bhutanam (Bóg
zamieszkuje wszystkie istoty).
Wiele jest kwiatów, lecz jedno uwielbienie,
Wiele jest klejnotów, lecz jedno złoto,
Wiele jest krów, lecz jedno mleko,
Wiele jest istot, lecz jeden oddech.
(wiersz
telugu)
Ze
wszystkich sił starajcie się rozpoznać boskość w każdym człowieku. Mimo iż Bóg
jest obecny w każdym, szukacie Go wszędzie tylko nie tam i marnujecie czas.
Gdziekolwiek w tym świecie nie padnie wasz wzrok, tam jest boskość. To dzięki
obecnej w waszym wnętrzu boskości możecie mówić. Czyż nie jest czystym
szaleństwem poszukiwać Boga w świecie zewnętrznym, jeśli macie boskość w sobie?
Jesteście ucieleśnieniem prawdy i miłości, więc nie powinniście nikogo
nienawidzić ani krzywdzić. Krzywdzenie innych równa się krzywdzeniu samego
siebie.
Staniecie się boscy, jeśli zdacie sobie sprawę z
jedności wszystkich ludzkich istot. Należycie do tej samej kosmicznej rodziny.
Jeśli tak się rzeczy mają, po cóż dawać pole nienawiści i konfliktom? Kochajcie
każdego. Miłość jest wieczna, nieśmiertelna i smakuje jak nektar. A jednak
zmienia się ją w truciznę z powodu złych cech takich jak nienawiść, zazdrość i
gniew. Nigdy nie pozwalajcie na to, by tak złe skłonności wnikały w wasze
serca, ponieważ mieszka w nich Bóg. Bóg i jednostka nie są czymś innym – są
jednym. Żyjcie z poczuciem, że jesteście boscy. Tak naprawdę człowiek nie ma
nic wspólnego z cierpieniem. Jest ucieleśnieniem szczęśliwości, lecz wystawia się na cierpienie za sprawą nieograniczonych
pragnień. Sukhadukhe samekruthwa
labhalabhau dźajadźajau (człowiek powinien pozostać niewzruszony w
szczęściu i smutku, w obliczu zysku i straty, zwycięstwa i porażki). Wasze
umysły odpowiadają zarówno za przyjemność, jak i ból. Unosicie się radością,
jeśli spełnią się wasze pragnienia, w przeciwnym razie pogrążacie się w
przygnębieniu. Doświadczycie szczęśliwości tylko wtedy, gdy będziecie
kontrolować swoje pragnienia. Nie dajcie się ponieść przyjemności czy bólowi.
Niezmierzona jest potęga miłości
Ucieleśnienia Miłości!
Będąc ucieleśnieniem miłości nie powinniście nikogo nienawidzić.
Tylko dzięki miłości możecie osiągnąć nieśmiertelność. Miłość mieszka w każdym,
lecz używacie jej w sposób wypaczony. Z miłością można osiągnąć wszystko. Nawet
kontrolować pięć żywiołów. Jeśli uzyskacie panowanie nad pięcioma żywiołami,
pod waszą kontrolą znajdzie się cały świat. To niewiedza sprawia, że uważacie
się za słabych. Tak naprawdę są w was wszelkie moce. I tylko miłość może
rozproszyć ciemność niewiedzy. Miłość jest Bogiem. Bóg jest Miłością. Miłość
może zjednoczyć cały świat. Czym jest związek istniejący między wami a Mną? To
ciało przyszło na świat w odległej wiosce stanu Andhra Pradeś. Wy należycie do
stanu Maharasztra. Jaki jest związek między wami a Mną? To miłość i tylko
miłość. To wyłącznie z miłości dla Swamiego zgromadziliście się tutaj. Wasza
miłość Mnie uszczęśliwia. Jak wielka jest moc miłości? Nieskończona. Nikt nie
jest w stanie pojąć jej głębi.
Nie
darzcie nikogo nienawiścią. Wszyscy są waszymi braćmi i siostrami. Szerzcie
ducha Braterstwa Człowieka i Ojcostwa Boga. Służcie wszystkim z miłością. „Ani poprzez pokutę, ani pielgrzymki, ani
przez studiowanie świętych pism ani dzięki dźapie nie może człowiek przekroczyć
oceanu życia. Można to osiągnąć wyłącznie służeniem ludziom pobożnym.” (werset
sanskrycki) Żadna ilość pieniędzy nie zapewni wam szczęśliwości jaką osiąga się
dzięki służeniu innym. Pieniądze
przychodzą i odchodzą, moralność rodzi się i wzrasta. W tym kraju żyło
wielu zamożnych ludzi i co się z nimi w końcu stało? Musieli opuścić ten świat
z pustymi rękami. W chwili gdy schodzimy z tego świata, nie możemy zabrać ze
sobą nawet garści ziemi. W przeciwnym razie w tym kraju wydzielano by nawet
piach. Kiedy opuszczacie ciało, zabieracie ze sobą tylko dobro i zło wyrządzone
za życia.
Miejcie ambicję być dobrzy, nie wielcy. Rawana był
wielki, Rama zaś dobry. Dlaczego? Rama wcielał w życie swoje wrodzone,
szlachetne przymioty. Rawana również miał szlachetne cechy, ale nie robił z
nich użytku. Wielkość jest jak przepływająca chmura. Zajmujesz wysokie
stanowisko, zarabiasz krocie, ale nic z tego nie pozostaje przy tobie. Zapracuj
na dobre imię. Ludzie powinni cię szanować z uwagi na twoje dobro. Tylko dobro
daje prawdziwe szczęście. Zawsze czyńcie dobro. Nigdy nie postępujcie źle.
Jeśli chcecie być w życiu szczęśliwi, powinniście się starać być dobrymi
ludźmi.
Znajdźcie schronienie w Boskim Imieniu
Ucieleśnienia
Miłości!
Obecnie
ludzie walczą o swoje prawa, lecz nie wypełniają swoich obowiązków. Prawdziwa
istota ludzka to ktoś, kto posiada szlachetne cechy takie jak obstawanie przy
prawdzie, obowiązkowość, pobożność i dyscyplina. Są to rzeczy, których człowiek
powinien się nauczyć. Dziś człowiek napełnia swoją masthaka (głowę) wszystkim co zawiera się w pusthaka (książkach). Przede wszystkim jednak powinien pielęgnować
szlachetne cechy. W przeciwnym razie wszystko, czego się nauczył, okaże się
bezużyteczne.
Człowiek
może osiągnąć wszystko dzięki wierze w siebie, dlatego trzeba ją pielęgnować.
Wiara w siebie przeobraża człowieka w istotę boską. Dlaczego rodzicie się na
tym świecie? Co takiego osiągnęliście? Co jest celem życia? Czy to khana, pina, sona i marna (jedzenie, picie, spanie i umieranie)? Nie. To robią nawet
ptaki i zwierzęta. One przynajmniej postępują zgodnie z naturą, czego nie można
raczej powiedzieć o człowieku współczesnym. Człowiek niewłaściwie używa swoich
zmysłów, a powinien czynić z nich właściwy użytek, aby stać się dobrym.
Nie
ma nic wspanialszego niż miłość do Boga. Miłość jest Bogiem i tylko przez nią
można się z Nim złączyć. Mira była wspaniałą wielbicielką Pana Kriszny.
Spędzała cały swój czas w świątyni Kriszny, śpiewając Jego chwałę. Gdy Maharana
rozkazał jej opuścić świątynię była niezmiernie zaskoczona i nie wiedziała
gdzie się udać. Medytowała więc o Krisznie i śpiewała: „O umyśle, udaj się nad brzeg Gangesu i Jamuny. Chłodne wody Gangesu i
Jamuny wypełnią ciało spokojem.” (piosenka hindi) Do Gangesu i Jamuny Mira
porównywała w ten sposób idę i pingalę, które spotykają się w suszumnie. Aby dojść do suszumny człowiek musi jedynie śpiewać
chwałę Boga. Kiedy kontempluje się Boga nieustannie, z pewnością osiągnie się Brahmalokę. Wiele jest szlachetnych dusz
w Maharasztrze. Tak naprawdę są wszędzie. Lecz jakie życie prowadzimy? Jaki
jest pożytek z języka, który nie powtarza Boskiego Imienia i z rąk, które nie
służą innym? Wymawiajcie z miłością Imię Boga.
W jedności tkwi ogromna siła
Ucieleśnienia Miłości!
Każdy
z was jest iskrą Boskości. Pan Kriszna oświadczył w Bhagawadgicie: Mamaiwamszo dźiwaloke dźiwabhuta sanathana (wieczna Atma we wszystkich istotach jest częścią
Mojej Istoty). Kiedy identyfikujecie się z ciałem, uważacie się za istotę
ludzką. W rzeczywistości jednak macie boską naturę. Prem Iśwar hai, Iśwar prem hai (miłość jest Bogiem, Bóg jest miłością).
Ta sama Boskość tkwi w każdym, czy to w Hindusie, czy w muzułmaninie, sikhu czy
chrześcijaninie. Jest tylko jedna religia – religia miłości. Jest tylko jedna
kasta – kasta ludzkości. A więc pogłębiajcie jedność i śpiewajcie Boskie Imię.
Jak wysoką pozycję mógłby osiągnąć kraj, w którym wszyscy obywatele wspólnie
powtarzaliby Imię Boga! Kiedy tylko spoczniecie w Boskim Imieniu, cały kraj
odczuje postęp. Wtedy nie potrzebowalibyście zwracać się o pomoc do innych
krajów. Wielkość i wspaniałość Bharatu jest niezrównana. Od starożytności
Bharat zajmował czołową pozycję w
stosunku do reszty świata. Czy trzeba mówić coś więcej o dobrym losie sprzyjającym
Bharatowi ponad to, że Bóg wcielał się na tej ziemi wiele razy, by doprowadzić
ludzkość do boskości? Możecie wyznawać jakąkolwiek religię, lecz pamiętajcie,
że Bóg jest jeden. Nie czyńcie żadnych rozróżnień opartych na religii. Możecie
być Hindusami, muzułmanami, sikhami czy chrześcijanami, lecz w oczach Boga
jesteście jednym. Ten, kto pielęgnuje zasiew miłości na polu swego serca, jest
prawdziwym chrześcijaninem, sikhem, Hindusem i muzułmaninem.
Ucieleśnienia Miłości!
Z
radością obserwuję jak wielu mieszkańców Maharasztry zgromadziło się tu, by
wyrazić swą miłość do Mnie. Błogosławię was wszystkich, abyście żyli
szczęśliwym, pełnym pokoju i błogim życiem. Jedność i miłość zanikają w
zastraszającym tempie. Można je odnaleźć jedynie w wioskach. Jeśli będziecie
trwać w jedności, możecie osiągnąć wszystko. Jeżeli będziecie działać w duchu
miłości i jedności, kraj może sięgnąć każdych wyżyn. To niemożliwe, by kilku
ministrów rządziło całym krajem. Wszyscy powinniście się zjednoczyć i wesprzeć
ich współpracą. Nitkę można rozerwać dwoma palcami, lecz jeśli wiele nitek utka
się w tkaninę, będzie bardzo mocna. W jedności tkwi ogromna siła. Jeśli ludzi
współpracują z rządem, można wypełnić każde wielkie zadanie.
Ucieleśnienia Miłości!
Jestem bardzo szczęśliwy i błogosławię
was wszystkich, abyście prowadzili znaczące, celowe życie, pracując dla dobra
społeczeństwa. Módlcie się do Boga o deszcz na czas i dobre plony, tak by
wszyscy zostali pobłogosławieni obfitością i dobrobytem. Tymi słowami kończę
Mój dyskurs.
Bhagawan
zakończył dyskurs bhadźanem Śiwaja
Parameśwaraja ćandrasekharaja namah Om...
Z Sanathana Sarathi tłum. J. G.
Od redakcji:
Opis podróży Sathya Sai Baby do Latur,
Chakur i Nanded w stanie Maharasztra w tym wydaniu "Swiatła Miłości"