Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Guny:

sattwa

radżas

tamas

    1. 

Główne cechy:

Świetlisty, harmonijny, czysty.

Oparty na namiętności, przywiązanie do posiadanych rzeczy, tęsknota za nie zdobytymi obiektami

Inercja zrodzona z niewiedzy. Wywołuje ułudę.

  2  

Dusza jest związana z ciałem uczuciem...

... „Jestem szczęśliwy. Jestem przepełniony wiedzą.” Przywiązuje człowieka do uczucia szczęścia.

... „Ja jestem tym, który czyni.” Dusza uwikłana w działanie.

...lekceważenia, indolencji, senności.

Przesłania wiedzę.

    3. 

„Portale” zmysłów pozwalają doświadczać...

wiedzy, szczęścia, mądrości.

zachłanności, działania, niepokoju, tęsknoty.

ciemności, bezczynności, niedbałości, złudzeń.

    4. 

Spotkanie ze śmiercią, gdy przeważa dana guna:

Dociera do nieskalanych światów tych, którzy znają to, co najwyższe.

Rodzi się pośród przywiązanych do działania.

Rodzi się jako byt nieświadomy

    5. 

Owoce działania:

Czystość

Ból

Niewiedza

    6. 

Powstaje z każdej guny:

Wiedza

Chciwość

Niedbałość, ułuda, niewiedza.

    7. 

Dokąd prowadzi:

Ewolucja

Pozostawanie w pół drogi

Degeneracja

    8. 

Oddawanie czci:

Dewom

Rakszasom i rakszom

Duszom zmarłych

i duchom natury.

    9. 

Preferowane pokarmy:

Żywność wzmacniająca długowieczność, witalność, energię, zdrowie, szczęście, radość. Soczysta, miękka, pożywna.

Gorzkie, kwaśne, słone, ostre, rozgrzewające, rodzące pragnienie. Powodują niepokój, depresję, chorobę

Czerstwe, bez smaku, zepsute, nieczyste.

Odpadki. Resztki z talerzy innych

 10. 

Odprawiane

rytuały ofiarne (jadźnia):

Zgodnie ze świętymi pismami, nie dla owoców, z poczucia obowiązku.

Odprawiane dla spodziewanych korzyści lub z próżności, na pokaz.

Nieuzasadnione przepisami, bez rozdawania pokarmu, bez świętych mantr, wiary, datków.

 11. 

Przejawiana

prostota (skromność, samoograniczenie):

Bez oczekiwanej nagrody, będąca częścią zrównoważonego umysłu.

Na pokaz, ostentacyjnie, z pragnieniem uznania, pochwały i adoracji za bycie pobożnym.

W samoudręczeniu, pod wpływem błędnych teorii lub dla zniszczenia innych.

 12. 

Prostota umysłu:

Spokój, delikatność, samokontrola, czystość serca.

 13. 

Prostota mowy:

Mówienie tego, co jest prawdziwe, przyjemne, pożyteczne. Recytowanie świętych pism.

 14. 

Prostota ciała:

Służenie Bogom; inicjowani na ścieżce, nauczyciele, mędrcy. Przestrzeganie czystości, prawości, niekrzywdzenia, wstrzemięźliwości.

 15. 

Ofiarowywanie podarków:

Z czystego poczucia obowiązku, bez oczekiwania na rewanż, we właściwym czasie i miejscu, odpowiedniemu odbiorcy.

Liczenie na rewanż lub przyszłe zyski, dawanie z niechęcią.

W niewłaściwym czasie i miejscu; osobie, która nie jest tego warta, bez należytej ceremonii, w sposób lekceważący lub obraźliwy.

 16. 

Wyrzekanie się (tybgah):

Porzucanie przywiązań i myśli o przyszłych zyskach; dokonywane z poczuciem, że jest to niezbywalny obowiązek, który należy wykonać (nijatam karma).

Porzucanie działań z powodu strachu, bólu lub cierpień fizycznych.

Wyrzekanie się działań, które powinny zostać obowiązkowo wykonane. Porzucanie działania z powodu ułudy.

 17. 

Wiedza zrodzona z każdej guny:

Wiedza dzięki której człowiek postrzega rzeczywistość jako wewnętrzną jedność w wielości.

Nierozpoznawanie wewnętrznej jedności, postrzeganie osobowości i skłonności jako niezależnych rzeczywistości.

Dogmatyczne trzymanie się części, jak gdyby była całością.

Irracjonalne, niezgodne z prawdą zapatrywania.

 18. 

Praca zrodzona z każdej guny:

Działanie wykonywane z odpowiedzialnością, bez spodziewania się owoców, bez przywiązania, namiętności czy nienawiści.

Praca wykonywana dla zaspokojenia pragnień, z wielkim wysiłkiem i poczuciem własnej ważności.

Działanie wykonywane w iluzji, nie zważając na skutki, straty, krzywdę wyrządzoną innym lub własnemu ja.

 19. 

Działający

i działanie:

Entuzjazm bez względu na porażkę czy sukces.

Działający pozostaje nieporuszony ani sukcesem ani porażką. Stałość.

Targany namiętnością, chciwy owoców działania, zawistny, okrutny, o nieczystym sercu.

Skłonny do uniesienia i depresji w przypadku sukcesu i porażki. Unoszony radością i smutkiem.

Niestały, prostacki, arogancki, oszukańczy, złośliwy, leniwy, zniechęcony, ociągający się.

 20. 

Intelekt:

Pojmuje różnicę między światowością a wyrzeczeniem; tym co moralne i niemoralne; między strachem a nieustraszonością, uwięzieniem a wolnością.

Przyjmuje wypaczoną wizję tego, co moralne i niemoralne, co powinno się robić, a czego nie (dharma i adharma).

To, co niemoralne rozumie jako moralne.

Wypacza wszystkie

wartości.

 21. 

Stałość

determinacji:

(dhrtih)

Umysł, energia życiowa i zmysły trzymane pod kontrolą dzięki niezachwianej stałości. Powściąganie umysłu, zmysłów i siły życiowej poprzez jogę.

Silnie trzyma się Dharmy (obowiązku), przyjemności, bogactwa, z namiętnym przywiązaniem i pragnieniem nagrody.

Odmowa porzucenia lenistwa, strachu, smutku, zniechęcenia i szaleństwa, pobłażania zmysłom.

 22. 

Przyjemność:

Wynika z praktyk i dyscypliny, kładzie kres wszelkim smutkom.

Na początku jest jak trucizna, by stać się w końcu nektarem. Rodzi się ze spokoju pochodzącego z świadomości Atmana.

Zrodzona z połączenia zmysłów z przedmiotami.

Na początku jawi się niczym nektar, by w końcu przemienić się w truciznę.

Wynika z senności, lenistwa, niedbalstwa.

Od początku do końca utrzymuje ducha w stanie ułudy.