Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Bezinteresowna służba zdobywa boską łaskę

Boski dyskurs Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w Prasanthi Nilayam

z okazji święta Winajaka Ćaturthi 22.08.2001

Człowieku! Zastanów się jakie szczęście osiągnąłeś,

gdy począwszy od chwili, kiedy wstajesz aż do momentu,

gdy kładziesz się na spoczynek,

spędzasz czas na zdobywaniu wiedzy i bogactwa, zapominając o Bogu.

(wiersz telugu)

Ucieleśnienia miłości!

Życie ludzkie jest najszlachetniejszym i najrzadszym rodzajem egzystencji. Jest ze wszech miar warte doświadczenia. Podstawowym obowiązkiem i odpowiedzialnością każdego człowieka jest podejmowanie wysiłku na rzecz swego odkupienia i wyzwolenia poprzez codzienny trud, wykonywaną ze wszystkich sił pracę i wypełnianie obowiązków.

    Aby napełnić swoje brzuchy, stajecie w obliczu wielu życiowych problemów i zdobywacie niezliczone formy wiedzy z różnych dziedzin. Jednak nie potraficie się cieszyć całkowitą szczęśliwością. Przyjmijcie więc schronienie u Boga i kontemplujcie o Nim. Niewątpliwie wskaże wam właściwą drogę.

(wiersz telugu)

Ucieleśnienia Miłości!

     Tak bardzo się wysilacie, żeby napełnić ten mały żołądek. W tym celu na wszystkie możliwe sposoby zdobywacie pieniądze. Czy to was zadowala? Nie. W tym nie może być zadowolenia. Dlatego mówi się: Na sukhat labhjate sukham – szczęście nie ze szczęścia się rodzi. Szczęście jest owocem trudności. Pragniecie wszelkich wygód i szczęścia, lecz wszystko to nie da wam spokoju. Jeśli chcecie w życiu zasmakować szczęścia i spokoju, konieczne są trudności.

     Poświęcenie jest najważniejsze w ludzkim życiu.

   Dopóki pozostaje żywe, drzewo rodzi owoce dla innych; nawet kiedy umiera, służy za opał. Drzewa są idealnym nauczycielem poświęcenia.

(wiersz telugu)

    Bez ofiary nigdy nie możecie się rozkoszować stanem szczęśliwości. Od teraz zawsze już powinniście pielęgnować ducha poświęcenia. Powinniście być szlachetni i o otwartym umyśle, nigdy zaś małostkowi i złośliwi.

Możecie obdarzyć gościnnością i uprzejmością niegodziwca, lecz człowiek ten z pewnością wyrządzi wam krzywdę, gdyż taka jest istota jego natury.

(wiersz telugu)

   Powinniście podtrzymywać pełen chwały i godny szacunku wizerunek człowieka jako istoty stojącej najwyżej we wszechświecie. Współczesny człowiek jest słaby. W dzisiejszych czasach ludzie robią pomyłki, jednak ani nie uświadamiają sobie swoich błędów, ani ich nie żałują. Dawniej, kiedykolwiek mędrcy zbłądzili, żałowali tego. Naprawiali swoje błędy i prowadzili życie czyste. Byli wzniosłymi ludźmi, zawsze wdzięczni Bogu. By wyrazić swoją wdzięczność Bogu, zaczęli oddawać cześć Panu Wigneśwarze. Powinniście naśladować te wielkie i szlachetne osobistości.

Winajaka wskazuje właściwą drogę        

Kim jest Wigneśwara? Kim jest Ganapati? Sylaba „ga” jest związana z intelektem. „Na” odnosi się do mądrości. Ganapati jest więc panem wszelkiej wiedzy duchowej i świeckiej. Winajaka nie ma nad sobą pana. Jest on panem sam dla siebie. Winajaka nigdy nie wystawi was na cierpienie. Błogosławi wszelkie wasze przedsięwzięcia i wysiłki oraz sprowadza powodzenie. Nigdy nie pozwala na to, by zagościło w was jakiekolwiek zło. Za wierzchowca służy mu mysz, która oznacza ciemność, jako że myszy biegają w nocnych ciemnościach. Winajaka prowadzi was ku światłu poprzez rozpraszanie ciemności.

Boskość nie ogranicza się wyłącznie do rodzaju ludzkiego. Jest obecna również w ptakach i zwierzętach. Tę właśnie wewnętrzną, ukrytą boskość obrazuje Winajaka o głowie słonia. Słoń jest zwierzęciem niezmiernie inteligentnym, wiernym i lojalnym. Jest symbolem wdzięczności. Wdzięczność to ogromnie uświęcona cecha. Jest gotów poświęcić nawet życie, by ochronić swego pana. Słoń cechuje się cierpliwością.

    „Cierpliwość jest prawdą, jest prawością, jest tym czego uczą Wedy, jest niekrzywdzeniem, jest poświęceniem, cierpliwość darzy szczęściem i niebiańską błogością. W istocie jest ona wszystkim we wszystkich światach.”                      

(wiersz telugu)

Jeśli wędrujemy przez dżunglę, w której nie ma żadnej ścieżki, słoń przetrze ją dla nas. Podobnie, idealną ścieżkę, po której mamy kroczyć w dżungli życia, wskazuje nam słoniogłowy Winajaka.

  W dniu święta Winajaka Ćaturthi składa się najróżniejsze ofiary. Cała ofiarowana strawa jest ugotowana na parze, bez używania oleju. Ludzie składają Winajace w ofierze kudumulu i vundrallu, zrobione z mąki ryżowej i nasion sezamu. Dlaczego składa się właśnie taką ofiarę? Zdrowie jest bogactwem. Ludzie którzy odżywiają się pokarmem gotowanym na parze zachowują doskonałe zdrowie. Jednak człowiek współczesny ugania się za najróżniejszymi rarytasami psując tym sobie zdrowie. Danie z mąki ryżowej i nasion sezamu uwalnia nas od różnych chorób oczu. Połączenie nierafinowanego cukru i nasion sezamu zapobiega wszelkim schorzeniom spowodowanym żółcią, wiatrem i flegmą. Mąka ryżowa przyrządzona na parze również dobrze wpływa na trawienie, co pomaga zachować dobre zdrowie.

Niewdzięczność czyni z człowieka niegodziwca       

Nauczyliśmy się w jaki sposób oddawać cześć Winajace, jednak nie próbujemy zrozumieć wewnętrznego znaczenia tych rytuałów, które mogą przynieść nam zdrowie i szczęście oraz uczynić z każdego z nas człowiekiem doskonałym. Jeśli uczniowie i studenci czczą Winajakę i wcielają w życie jego ideały, to poprawia to ich pamięć oraz inteligencję. Występy muzyczne również rozpoczyna się od modlitwy do Winajaki. Żaden muzyczny program nie rozpocznie się bez modlitwy do Winajaki. Jednak skutkiem epoki Kali zapomnieliście o tym. Korzenie dzisiejszych nieszczęść tkwią w zaniedbaniu kultu Winajaki. Współczesny człowiek ugania się za chwilowymi, ulotnymi przyjemnościami, niepomny na wieczną radość. Powinniśmy dążyć do wiecznej radości i spokoju. Możemy to osiągnąć wyłącznie dzięki modlitwie do Boga. Z upływem czasu zatraca się sama esencja człowieczeństwa. Wartości ludzkie zanikły. Człowiek nie przestrzega przypisanego mu kodeksu postępowania. Kiedy będziecie postępować zgodnie z wartościami ludzkimi, osiągniecie boskość. Gdy otrzymuje się od kogoś pomoc, powinno się o tym pamiętać przez całe życie. Należy wyrażać wdzięczność za każdą, choćby najmniejszą pomoc.

W „Surjanamaskarze” rozmaitymi mantrami wysławiamy boga słońca. Jedną z nich jest Kritagnaja Namah (pokłony temu co karze niewdzięczników). To dzięki bogu słońca mamy światło w oczach. To dzięki Niemu potrafimy widzieć. Lecz nawet w obecności Słońca nie będziemy w stanie nic zobaczyć, jeśli nasze oczy pozostaną zamknięte. Wzrok jest odbiciem boga słońca. Słońce opuszcza wzrok człowieka, który nie wyraża wdzięczności (tj. ślepnie). Człowiek nie może spełniać swoich obowiązków, kiedy jest ślepy. Ktoś może być wielkim uczonym, lecz jeśli zamknie oczy, nie będzie w stanie nic zobaczyć. Dlatego też netra czyli oko to dla naszego życia śastra (pismo święte). Dlatego też netra (oko) w naszym życiu jest śastrą (pismem świętym). Mędrzec Saraswatha szczegółowo wyjaśnił modlitwę do boga słońca. Śpiewał on również wersety pochwalne ku czci bogiń Saraswathi i Lakszmi. W rzeczywistości są to wszystko boskie postacie. Ich czczenie, szczególnie Winajaki, wspomaga zdolność rozróżniania. Lecz wy nie wypełniacie swojego życia boskimi i szlachetnymi myślami. Złymi myślami, złymi wibracjami i złymi czynami marnujecie życie. Dzisiaj człowiek jest skrępowany przywiązaniami. Przywiązanie, zachłanność i żądza są odpowiedzialne za iluzję. Starożytni mędrcy byli wielkimi joginami. Kiedy zdawali sobie sprawę z błędów, żałowali tego. Dzisiaj mamy „bhoginów” (aspirantów przyjemności), którzy nie uświadamiają sobie błędów. Bhoga niezawodnie prowadzi do rogi (choroby). Dlatego musicie zrozumieć swoje błędy i szczerze ich żałować oraz modlić się do Boga o wybaczenie.

   Winajaka przekazuje wiele nauk, które pomagają człowiekowi wyzwolić się. Kult Pana Ganeśy trwa od pradawnych czasów. Uapaniszada Narajana głosi chwałę Pana Ganeśy. Tat Puruszaja Widmahe Wakratundaja Dhimahi Tanno Danthi Praćodajat. Wspominają o Nim również Wedy. Także ludzie związani z muzyką modlą się do Niego o łaski. Ale czym możemy naprawdę zaskarbić sobie jego łaskę? Czy posiadamy cechy Winajaki? Winajaka ma czyste serce, a siddhi i buddhi (powodzenie i intelekt), które są uznawane za jego małżonki, są niczym dwoje jego oczu. Buddhi jest źródłem inteligencji. Aby posiąść inteligencję, musimy mieć buddhi, lecz aby posiąść buddhi musimy odznaczać się uczuciem wdzięczności. Człowiek pozbawiony wdzięczności nigdy nie może rozwinąć inteligencji, a bez intelektu niemożliwe jest odniesienie sukcesu w życiu. Winajaka obdarza sukcesami, dlatego powinniśmy znać wewnętrzne znaczenie czczenia Pana Winajaki. Obecnie, zanim rozpoczniemy jakąkolwiek pracę, modlimy się do Pana Ganeśy. Bez modlitwy do pana panów – Winajaki – tym samym postępujemy egoistycznie i tym samym jesteśmy skazani na porażkę. Winajaka Ćaturthi to pierwsze święto w roku, a inne następują dopiero po nim. Bharatijowie (Hindusi) zaczynają codzienne modlitwy od modlitwy do Pana Ganeśy. Winajaka darzy siłą duchową, mentalną i fizyczną.

Integracja umysłu, ciała i Atmy       

W naszym college’u mamy magisterium M.B.A – Master of Business Administration, ale to nie tak. Ów skrót oznacza mind (umysł), body (ciało) i Atmę. M.B.A. oznacza więc integrację i zharmonizowanie tych trzech poziomów. Umysł jest nam dany do poszukiwań i dociekań, ciało otrzymujemy po to, by robić dobre uczynki, Atma zaś jest świadkiem pracy tych dwóch elementów. Atma jest wieczna. Umysł jest kapryśny i chwiejny - należy go uspokoić. Człowiek powinien nieustannie sprawdzać czy jego umysł to umysł człowieka czy zwierzęcia. Powinniście działać kierując się umysłem człowieka, a nie zwierzęcia. Ciało wykonuje to, co umysł zdecydował. Intelekt dysponuje zdolnością rozróżniania czy dana myśl jest dobra czy nie. Nigdy nie wesprze on złego czynu.

Człowiek powinien pojąć, że jest połączeniem umysłu, ciała i Atmy. Musi oczyścić swój umysł. Nieczysty umysł jest nie do przyjęcia dla intelektu. Ponieważ intelekt stoi ponad zmysłami posiada zdolność rozróżniania. A my podążamy za umysłem i zmysłami. Umysł jest panem zmysłów. Jednak ich nie kontroluje, więc co z niego za pożytek? Dlatego powinniśmy opanować umysł i stać się tymi, którzy nim kierują. Dla sprawowania panowania nad umysłem ważne jest oddawanie czci Winajace, który nie reaguje, lecz pozostaje świadkiem. Atma jest wieczna. To obserwujący wszystko świadek, który w nic się nie angażuje. Dzieje się tak, gdyż Atma nie wikła się w działania ciała i umysłu, stale pozostaje tylko świadkiem.

Winajaka – Pan świętych wibracji  

Pewnego razu Walmiki spytał Naradę czy jest choć jeden człowiek, który trzymał się prawdy, cieszył się wieczną szczęśliwością, zawsze się uśmiechał i wybaczał, który nie popełnił żadnych błędów, wyrażał wdzięczność za najmniejszą pomoc, zawsze pomagał innym, itp. i tu Walmiki wymienił jedenaście szlachetnych przymiotów. Narada odpowiedział mu tymi słowy: „O, mędrcu! Dlaczego się kłopoczesz? Nie tylko jedenaście, lecz jedenaście tysięcy cnót drzemie w pewnym człowieku, który narodził się w tym świecie. Osoba posiadająca tak boskie przymioty narodziła się w ludzkim ciele jako Pan Rama. Musiał się On zmierzyć z wieloma problemami i trudnościami, nigdy jednak nie zboczył ze ścieżki prawości. Nigdy nie porzucił prawdy, a wszystko to o czym mówił stawało się prawdą. Naśladujcie przykład Ramy.” Oto święta prawda wyjawiona przez Naradę. Narada nie był sprawcą konfliktów, jak niektórym się wydaje. W istocie był on światłem przewodnim, które promieniowało świętą mądrością. Dał ludzkości wiedzę o mantrze Gajatri otrzymaną od mędrca Wiśwamithry. W mantrze tej:

Om Bhur Bhuwah Swaha

Tat Sawitur Warenjam

Bhargo Dewasja Dimahi

Dijo Jo Nah Praćodajath

    Słowo Bhur odnosi się do materii fizycznej, którą jest ciało będące połączeniem różnych pierwiastków takich jak wapń czy ołów. Bhuwah to wibracja pochodząca z umysłu i sprawiająca, że ciało funkcjonuje. Swaha to promieniowanie, którym jest Atma. Człowiek jest połączeniem materii, wibracji i promieniowania. Jakie uczucie, taka wibracja. Codziennie, rano i wieczorem trwa tu śpiewanie badźanów. Wydaje wam się, że odbywa się tylko w Sali Badźanów. Nie. Wibracje badźanów są obecne wszędzie w obrębie tego miejsca. Gdybyście posłuchali uważnie, ze spokojnym umysłem oraz czystym, bezinteresownym sercem, moglibyście usłyszeć jak dochodzą nawet z tego stołu. Wszystko jest boską wibracją – ściany, dach i ten mikrofon. Mędrzec Saraswatha potrafił słyszeć te wibracje i przekazywał je innym mędrcom. Co jest źródłem Wed? Kto dał je człowiekowi? Wedy były obecne wszędzie w postaci wibracji. Zostały więc przekazane poprzez dźwięk, poprzez wibracje. Jeśli usiądziecie i zaczniecie słuchać z czystym sercem, i wy je usłyszycie. Ale i to nie jest konieczne. Zatkajcie uszy, a usłyszycie dochodzące z wnętrza Omkar. Om jest źródłem Wed. Om Itjekaszaram Brahma (święta sylaba Om jest Brahmanem). Wszystko wzięło swój początek z Omkaru. To samo powietrze wytwarza siedem różnych nut przechodząc przez różne piszczałki fisharmonii. Podobnie jest jedno Omkar, a wszystkie inne dźwięki to wikary czyli jego modyfikacje. Winajaka jest źródłem tych wibracji. Możecie wsłuchiwać się we wszystkie dźwięki, lecz najświętszym jest Omkar. Jeśli wasze ciała są pełne niedobrych wibracji, wszystko będzie złe. Nigdy nie pozwalajcie złym ludziom zbliżać się do siebie. Uciekajcie od złego towarzystwa, żeby uniknąć złych wibracji, które mogą w was wniknąć.

    Tjadźa Durdźana Samsargam; Bhadźa Sadhu Samagamam; Kuru Punjam Ahorathram.

     Unikajcie złego towarzystwa, a dołączajcie do dobrego i zawsze spełniajcie dobre uczynki.

Istoty ludzkie muszą mieć ludzkie cechy

Jeśli będziecie dobrzy, wasze ciała będą przepełnione dobrymi, boskimi wibracjami. Złe myśli rodzą złe wibracje. Wszystko, co widzicie jest odbiciem waszego wnętrza. Jeśli nazywacie jakąś osobę złą, znaczy to tyle, że odzwierciedla ona zło tkwiące w was samych. I nie ma to nic wspólnego z tym człowiekiem. Dobro i zło to odbicie waszej wewnętrznej istoty. Nigdy nie myślcie, że dobro i zło istnieją niezależnie od was. Dobre myśli są źródłem dobrych wibracji. Ale współcześni uczniowie nie potrafią tej prawdy zrozumieć. Mają tylko wiedzę książkową, a nie wiedzę serca. Przeczytają wszystko, co jest w książkach, udają się do sali egzaminacyjnej, przelewają wszystko z głowy na papier i wychodzą z pustymi głowami. Taki student nie wie nawet, o czym pisał podczas egzaminu. Wszystko to wiedza sztuczna, nie zaś prawdziwa edukacja.

Mimo swego wykształcenia i inteligencji,

głupi człowiek nie pozna swej prawdziwej Jaźni,

a niegodziwy nie porzuci złych cech.

Współczesne kształcenie prowadzi tylko

do szafowania argumentami,

lecz nie do całkowitej mądrości.

Uczcie się więc tego, co uczyni was nieśmiertelnymi.

(wiersz telugu)                                     

   Cała dzisiejsza edukacja służy napełnieniu waszych żołądków. Cała ta wiedza jest powierzchowna. Świecka wiedza pomaga wam tylko w doczesnych sprawach, nie zapewnia spełnienia. Dlatego powinniście się uczyć tego, co dotyczy serca.

Ucieleśnienia Miłości!

   Wszystko co dzieje się w dzisiejszym świecie ma destrukcyjny charakter, prowadzi do podziałów i jest wysoce nienaturalne dla człowieka. Wszędzie aż roi się od okropności, morderstw, konfliktów i waśni. A przecież urodziliście się jako ludzie, cóż więc się stało z waszym człowieczeństwem? Co się stało z współczuciem i dobrocią? Z poświęceniem, miłością i niekrzywdzeniem? Nie został po nich nawet ślad. Wszędzie za to pełno bezużytecznego ekshibicjonizmu. Bóg jest uosobieniem Miłości i współczucia. Niekiedy może się jawić jako niedobry, lecz i w tym kryje się dobroć. Nie potraficie zrozumieć dobroci tego rodzaju, jako że dobroć można pojąć wyłącznie gdy się ją posiada samemu. Podobnie miłość możecie zrozumieć mając miłość ale jeśli jest w was nienawiść, będziecie dostrzegać tylko nienawiść.

Urodziliście się jako ludzie i dlatego musicie wieść życie istot ludzkich. Musicie praktykować człowieczeństwo, szerzyć człowieczeństwo i doświadczać go oraz cieszyć się wynikającą z tego szczęśliwością i dzielić się nią z bliźnimi. Kiedy zamieszkają w was święte myśli, w sposób naturalny staniecie się boskimi osobami. Nazywacie siebie ludźmi, lecz tak naprawdę nie ma w was cech ludzkich. Wasze zachowanie jest wciąż przewrotne, a umysł pełen złych myśli. Gdzie są dobre uczucia miłości i współczucia? Powinniście przyswoić sobie cechy miłości i współczucia. Ktoś pozbawiony współczucia to demon (danawa). Ktoś kto żywi współczucie, jest człowiekiem (manawa). Posiadając współczucie i miłość możecie osiągnąć wszystko.

Gopiki (pasterki) domagały się jedynie miłości Kriszny. Oto jak się modliły: „O Kriszno, zagraj na swoim słodkim flecie i zasiej ziarna miłości na pustyni serc pozbawionych miłości.

     Niechaj na ziemię spadnie deszcz miłości i popłyną rzeki miłości.”                                     

(piosenka telugu)

  Skąd Kriszna wydobywał melodyjne nuty? Czy to dzięki fletowi wykonanemu z drewna? Czym jest flet? Ciało z jego dziewięcioma otworami jest fletem. Z tego instrumentu (ciała) powinny się wydobywać właściwe harmonijne melodie, a nie fałszywe nuty. O Kriszno! Graj ująwszy flet mego serca i śpiewaj pieśni pełne miłości, śpiewała Radha. Słuchając boskiej melodii fletu Kriszny Radha całkowicie się w niej pogrążyła. Kim jest Radha? Nie tylko zwyczajną kobietą. Radha to dhara – ziemia. Imię kobiety znajduje się na początku. Najpierw Prakriti (Przyroda), a po niej Paramatma (Bóg). Dlatego mówimy: Radhakriszna, Sitarama, Lakszminarajana itd. Dlatego powinniście czcić Naturę i spełniać dobre uczynki, a wtedy będziecie się cieszyć obecnością Boga. Nie istnieje nic czego Bóg nie mógłby dla was zrobić.” Dla Niego nie ma nic niemożliwego.

Ucieleśnienia Miłości!

   Dziś święto Winajaka Ćaturthi. Jest On panem siddhi i buddhi, mistrzem pomyślności i przewodnikiem w pełnym tego słowa znaczeniu. Trzeba się modlić do takiego Pana. Jeśli przywódca jest dobry, z pewnością osiągniecie wasz cel. Kim jest dobry przywódca? To nasze sumienia, lecz wy je zbrukaliście. Pełno w nich złych cech i podłości. Winajaka to ktoś, kto unicestwia wszelkie złe cechy naszego sumienia. Myszy obwąchują każde miejsce, do którego przychodzą. Winajaka jeździ na myszy. Umieścił mysz pod swoimi stopami, a to oznacza, że niszczy złe cechy. Ponieważ jest panem wszystkich świętych przymiotów, czczą go mędrcy i poszukujący na duchowej ścieżce. Musimy zrozumieć znaczenie Winajaki, który mieszka przecież w naszych sercach. Musimy myśleć o nim nieustannie. Jest on czczony przez wszystkich bogów. Czczą go zarówno wyznawcy Śiwy jak i wyznawcy Wisznu. Jest on ucieleśnieniem wszystkich bogów i uosobieniem istoty wszystkich religii. Winajaka oznacza pomyślność. W chwili gdy to pojmiecie i będziecie go odpowiednio czcić, odkupicie swoje życie.

Prawdziwe oddanie polega na bezinteresownym służeniu

    Obecnie w Prasanthi Nilayam jest wielu ludzi, którzy służą Swamiemu z niezachwianym umysłem, niepomni na przeszkody i trudności. Oto prawdziwa cecha wielbiciela. Dlatego postanowiłem wszystkich ich uszczęśliwić (głośne oklaski). Nie są to zwykłe życzenia szczęścia lecz odzwierciedlenie miłości Bhagawana do nich. W przyszłości wydarzy się jeszcze więcej rzeczy. Służcie nadal z wiarą i niezmiennym oddaniem.

Jest dziś z nami profesor Radhaswamy, który przebywa tu z górą dziesięć lat. Gdy otrzymuje jakieś zadanie, mówi: „Swami, dałeś mi życie. Moja operacja na otwartym sercu odbyła się w Twoim Szpitalu Specjalistycznym. Nie chcę niczego, co mógłby mi dać ten świat. Chcę jedynie służyć Tobie.” Czy potraficie wskazać kogoś o równie świętym sercu? W przyszłości będzie coraz więcej takich ludzi. Mamy tu lekarza z Włoch, który nie narzekał na brak pracy w swoim kraju, a mimo to chciał pracować blisko Boskości. Przyjechał i osiadł tutaj; pracuje na oddziale kardiologii. Inny młody lekarz z USA, Keshav Prasad, mógł wykonywać tam wspaniałą pracę, lecz wolał służyć Swamiemu. I on zabrał swoje rzeczy i osiedlił się tutaj.

W oczach przybyszów wszyscy ci ludzie wyglądają zupełnie zwyczajnie, lecz gdybyście przyjrzeli im się nieco bardziej wnikliwie i wgłębili się w ich biografie, okazałoby się, że są szczególni, jedyni w swoim rodzaju. Są dobrymi kierownikami i specjalistami w swoich dziedzinach. Tacy ludzie wiodą w Prasanthi Nilayam proste życie pozbawione rozgłosu. Pracują bardzo ciężko, dzień i noc, wyłącznie dla miłości Swamiego. Poznaliście doktora Alreję. Trzydzieści lat temu, podczas wizyty Bhagawana w Bombaju stał pośród tłumu, wtedy też doznał ataku serca i osunął się na ziemię. Zszedłem z podium, podbiegłem do niego i poklepałem go po piersi. Potem przyniesiono nosze i wyniesiono go. Później doktor Alreja przybył do Parti i już nigdy nie wrócił do domu. Kiedy Swami powiedział mu: „Masz prawie dziewięćdziesiąt lat. Nie możesz już wchodzić po schodach. W ogóle trudno ci chodzić. Możesz jeździć samochodem”, on odrzekł: „Moje ciało jest jak samochód. Póki jest zdrowe, będę chodził piechotą. Nie musisz się kłopotać. Nie chcę samochodu.” I każdego dnia chodzi piechotą do szpitala.

   Wcześniej był tu Seshagiri Rao – wspaniały urzędnik. Dawniej prowadził obrządek Arati. Żył sto lat. Kiedy zmarł, zastąpił go niejaki Kishtappa, który przychodził pieszo z odległego miejsca, siedział podczas badźanów i ofiarował Bhagawanowi Arati. I on żył sto jeden lat. Surayya, rosły mężczyzna z Venkatagiri, mający sześć stóp i trzy cale wzrostu, również tu przebywał. Żył w celibacie. Kiedy udawałem się na spoczynek, przychodził i masował Moje stopy. Kiedy powiedziałem mu: „Surayya, nie bolą Mnie stopy. Nie musisz ich masować” ten odpowiedział: „Swami, nie odczuwasz bólu, lecz jeśli nie będę masował Ci stóp, ja będę odczuwał ból. A więc pozwól mi to czynić”. Dopiero gdy zamykałem oczy, udając, że śpię, Surayya opuszczał pokój. Wykonywał tę służbę do ostatniego dnia życia. Również on przeżył sto lat, podobnie jak Swami Karunyananda. Kasturi miał żyć bardzo krótko, przybył jednak do Prasanthi Nilayam i przeżył dziewięćdziesiąt lat.

Każdy kto tu przyjechał miał długie życie. Z jakiego powodu? Wszyscy oni przez cały czas myśleli o Bogu. To zapewnia długie, zdrowe i święte życie. Wiele osób uprawia biegi i zażywa lekarstwa, aby zachować zdrowie. Ci, o których mówiłem, nigdy nie przyjmowali leków. Jeśli mieli problemy zdrowotne, przychodzili do Mnie, aby otrzymać wibhuti i prasadam i w ten sposób spędzali życie. Takich ludzi powinno być więcej. Młodzież powinna brać z nich przykład. Obecnie młodzi ludzie mają małpie umysły, a nawet jeszcze gorzej. W tej samej chwili zapominają, co im się mówi. Język nie ma kości, a więc można nim wywijać we wszystkie strony. Nie znaczy to, że macie mówić co wam się podoba. Raz złożonej obietnicy powinniście się trzymać aż do chwili śmierci. Wielu mówi: „Swami, tracę zęby. Co będzie, jeśli stracę wszystkie zęby?” A Swami mawia: „Możesz stracić zęby, lecz przecież masz jeszcze język.” Zęby to mocna rzecz, więc odchodzą najpierw. Miękki język pozostaje. Gdy odchodzicie z tego świata, język odchodzi z wami. Dlatego język powinien być zawsze utrzymywany w dobrym stanie. Zawsze winien być delikatny i słodki. Dlatego mawiam: „nie zawsze możesz wyświadczyć uprzejmość, jednak twoja mowa zawsze może być uprzejma”.

Mówcie miękko i słodko. Mówcie prawdę. Zachowujcie prawość. Wyśpiewujcie imię Pana i niech inni tego słuchają. Czy wiecie, po co dano wam język? Do jedzenia? Czy wiecie po co dano wam stopy? Do błąkania się po różnych ścieżkach? Każdy członek waszego ciała ma swoje przeznaczenie. W tym świętym dniu Ganeś Ćaturthi powinniście uświęcać każdy członek swego ciała. Powinniście spełniać dobre i święte uczynki.

Sariramadjam khalu dharma sadhanam (ciało ma służyć do podejmowania prawych czynów). Powinniście przestrzegać dharmy i odżegnać się od adharmy (nieprawości). Niech wasze ciało kroczy świętą ścieżką i wykaże swoją wartość. Oczekuję, że zasłużycie na dobre imię.

(Bhagawan zakończył dyskurs badźanem „Hari bhadźan bina sukh śanti nahi...”)

z „Sanathana Sarathi” tłum. J.G.